Ενώ ακούμε μουδιασμένοι τα τελευταία λόγια της Κυριακής στην Άμεση Δράση, η γυναίκα δολοφονείται ξανά από δηλώσεις που επιχειρούν να ξεπλύνουν την ΕΛ.ΑΣ, να ενοχοποιήσουν τα θύματα και να αρνηθούν την έμφυλη διάσταση στο έγκλημα της ανθρωποκτονίας.
Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα, την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων.
Την έλεγαν Γεωργία Μουράτη. Ήταν 41 ετών. Είναι το θύμα της πρώτης γυναικοκτονίας για το 2024 που μόλις ανέτειλε, και η κυβέρνηση θεωρεί αρκετή την αυστηροποίηση των ποινών για τις ανθρωποκτονίες από πρόθεση, για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
Από την εξ ουρανού αγέλη σκύλων-βιαστών του Όλιβερ και την οπαδική βία που «πατάσσεται» στη ρίζα της, μέχρι την επίκληση στα οφέλη του περπατήματος ως απάντηση στις συγχωνεύσεις σχολείων, αυτές τις μέρες επιβεβαιώσαμε πως μας περνούν για ηλίθιους.
Σαμπάνης, Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος: Οι δολοφονίες των τριών νεαρών Ρομά το διάστημα 2021-2023 ξεσκεπάζουν τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της αστυνομίας. Η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη εξηγεί στην Popaganda πώς φτάσαμε στην συγκάλυψη ειδεχθών εγκλημάτων.
Φιλικό πρόσωπο της οικογένειας του αστυνομικού που δολοφόνησε την πρώην σύζυγό του αποκάλυψε πως έλεγε στον πατέρα του «εγώ θα την σκοτώσω». Μπροστά σε μια προαναγγελθείσα γυναικτονία, δεν μίλησε κανείς. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.
Δύο νέοι φωτογράφοι ακολούθησαν την οικογένεια του Νίκου Σαμπάνη και δημιούργησαν ένα ντοκιμαντέρ, φωτίζοντας μαύρες πτυχές του πως η οικογένεια του δολοφονημένου με 36 σφαίρες από αστυνομικούς 18χρονου Ρομά διαχειρίζεται το πένθος και την απώλεια.
Στις 12/8, ο 23χρονος εργάτης από το Πακιστάν μαχαιρώθηκε από 4 νεαρούς στον Περισσό. Κατευθυνόταν στη λαϊκή αγορά όπου εργαζόταν. Η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας, η ΚΕΕΡΦΑ και φίλοι του Σιράζ, εκφράζουν ανησυχίες για την ύπαρξη ρατσιστικών κινήτρων.
Από τη «σφαγή του Παρισιού» το 1961 μέχρι τον πρόσφατο εν ψυχρώ πυροβολισμό του αραβικής καταγωγής Nahel, η αστυνομική βαρβαρότητα κατά κοινοτήτων μεταναστών μαστίζει στη χώρα. Τώρα, ο λαός εξεγείρεται σε πρωτοφανή επίπεδα, απαιτώντας δικαιοσύνη.
Από τις μέρες του Αλέξη, κρατώ τον παλμό, από τον Κώστα Φραγκούλη, κρατώ τον αντιρατσισμό, από το κράτος που λέγεται Ελλάδα βγάζω τη βία και τον πανικό και υφαίνω έτσι ένα άλλο υφαντό να χωρά μέσα του όλες τις ζωές, την «Δηκεοσηνι» και την ελευθερία.
Στον απόηχο της δολοφονίας της Mahsa Amini και με 14.000 προσαχθέντες μέχρι στιγμής, το φοιτητικό κίνημα αντιστέκεται στη βίαιη καταστολή των αρχών. Φοιτητές και φοιτήτριες τρώνε και διαδηλώνουν ενωμένοι, αψηφώντας τους νόμους περί διαχωρισμού φύλου.
Μια ολόκληρη χώρα επαναστατεί και ζητά δικαίωση. Η απώλεια της 22χρονης που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από την αστυνομία ηθικής για μία χιτζάμπ, πυροδοτεί θυελλώδεις διαδηλώσεις σε όλο το Ιράν, υπέρ του δικαιώματος των γυναικών στην αυτοδιάθεσή τους.
Στην τραμπάλα της εθνοπατριαρχίας και του συστήματος αστικής δικαιοσύνης, αυτήν τη φορά οι βιαστές και δολοφόνοι της Ελένης καταδικάστηκαν ομόφωνα σε ισόβια κάθειρξη. Τι σημαίνει όμως αυτό; Γράφει η Αναστασία Βαϊτσοπούλου για την «εν μέρει δικαίωση».
Η βετεράνος δημοσιογράφος του Al Jazeera, ήταν μία από τις λίγες γυναίκες που μετέφεραν τις ειδήσεις στο αραβόφωνο κοινό. Κι ενώ η δημοσιογραφία φιμώνεται και απειλείται σε περισσότερα από τα 2/3 του κόσμου, ο θάνατός της εγείρει σοβαρά ερωτήματα.
Νέα προθεσμία για να απολογηθεί αύριο, Τετάρτη, ζήτησε ο δράστης της τετραπλής δολοφονίας στην Ανδραβίδα. Τι ανέφερε στον δικηγόρο του για το ειδεχθές έγκλημα.
Είναι 2022 και άνθρωποι δολοφονούνται για μία ομάδα. Ο ποδοσφαιρικός χουλιγκανισμός που χρονολογείται αρκετές δεκαετίες πίσω, έχει τις ρίζες του σε Κοινωνικά και Ψυχολογικά αίτια, ενώ καταλυτική ευθύνη φέρουν οι ίδιοι οι σύλλογοι και η Πολιτεία.
Το project #REDress ταξιδεύει για πρώτη φορά από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα, μέσω της Rich Passion και του Κέντρου Διοτίμα, για να κάνει ορατή τη γενικευμένη βία που βιώνουν οι θηλυκότητες.
Η Agnes Wanjiru από την Κένυα, φέρεται να σκοτώθηκε από Βρετανό στρατιώτη το 2012. Οι κοντινοί της άνθρωποι νιώθουν οργή κι απελπισία, γιατί κανένας ακόμη δεν έχει καταδικαστεί για την δολοφονία της. Κι όμως, κάποιοι την δολοφόνησαν.
Η σκηνοθέτρια που γνωρίσαμε από τα ντοκιμαντέρ της για τη Χρυσή Αυγή, τώρα μιλά για την τελευταία της ταινία, για τη συνεργασία με τη Μάγδα Φύσσα και για τη δημοκρατία, μεταξύ άλλων, σε μια longread συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Ο Κωστής της Αλοννήσου, η μασκότ του νησιού, γράφει σε «πρώτο πρόσωπο» για τη ζωή μιας Μεσογειακής φώκιας στις ελληνικές ακτές. Για τη ζωή εκείνη που κάποιο ανθρώπινο χέρι αποφάσισε να του αφαιρέσει βίαια, χρησιμοποιώντας ένα ψαροντούφεκο.
Αγαπητό μου ημερολόγιο, ό,τι σου γράφω δεν θέλω να το διαβάσει κανείς. Και θα ήθελα να μάθω επιτέλους αν ο νόμος προστατεύει τη διαρροή των καταγραφών μου στα MME. Η δικηγόρος Ελένη Ψυχράμη εξηγεί στην Popaganda.