Όσο οι θεατρικές ομάδες του φετινού Scratch Night ετοιμάζονται να απλώσουν τη φρεσκάδα τους στο Bios για να κερδίσουν το κοινό και να κάνουν την ιδέα τους παράσταση, ζητήσαμε από περασμένους νικητές να θυμηθούν τις δικές τους έντονες στιγμές.
Mικροφατρίες, μικροαστισμός, εσωστρέφεια κι άλλες μάστιγες που καταγράφουν για την Popaganda, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, οι Μαριάννα Κάλμπαρη, Γιώργος Βαλαής, Δημήτρης Καραντζάς, Ανέστης Αζάς, Τζωρτζίνα Κακουδάκη και Τσεζάρις Γκραουζίνις.
Μία μέρα που οι δρόμοι της Αθήνας μετατράπηκαν σε μικρά ποτάμια βρόχινου νερού, είδαμε από κοντά πως ζουν και τι ακριβώς κάνουν οι Momix πριν ανέβουν στη σκηνή.
Το βραβευμένο έργο του David Greig που εγκαινιάζει το Μικρό Γκλόρια, σε παρασέρνει σε μια κοφτερή και τσουχτερή χωροχρονική περιδύνηση ελλειπτικών αφηγήσεων και υπαρξιακών αναζητήσεων, που απογειώνονται απ’ την πολυσχιδή ερμηνεία του Πάνου Βλάχου.
Τη διηγείται στον Γιώργο Κοβό, αποκαλύπτοντας όλες τις καλλιτεχνικές του ιδιότητες (αλλά και τη θητεία του ως δημοσιογράφος), μιλώντας για την Αίγυπτο και το Παρίσι, τον Χορν και τη Λαμπέτη, τον Μίκη και τον Μάνο, τον Αγγελόπουλο και τη Μελίνα.
Και μιλάει στην Popaganda για όσα τη διαμόρφωσαν ως παιδί, για την όμορφη περιπέτεια του παιδικού θεάτρου και για το πρώτο της βιβλίο που γράφει με απόλυτη αφοσίωση.
Στο μνημειώδες έργο του Tom Stoppard, οι Γεράσιμος Γεννατάς και Γιώργος Παπαπαύλου ψάχνουν την άλλη πλευρά του νομίσματος Άμλετ, γεμίζοντας τη σκηνή με ερμηνευτική ευελιξία και βαρύτητα.
Βασισμένο στο μανιφέστο του μακελάρη της Νορβηγίας, Anders Breivik, το βραβευμένο στη Δανία θεατρικό του Christian Lollike προσφέρει μια στοιχειωτική ανατομία της σύγχρονης ευρωπαϊκής μισαλλοδοξίας.
Ο σπουδαίος θεατράνθρωπος μιλάει στη Λίνα Ρόκου για την ευτυχία του να παραδίνεσαι σε μία ιδέα, για τα 43 χρόνια που έχει αφιερώσει στο σανίδι και γιατί θεωρεί ότι είναι άλλο πράγμα ο ηθοποιός, και άλλο ο θεατρίνος.
Μιχάλης Ρέππας και Θανάσης Παπαθανασίου μιλάνε εκ βαθέων στην Αθηνά Ζαχαράκη. Για τα δίδυμα, τον «καλλιτέχνη – μέντιουμ» που δίνει απαντήσεις στο κοινό κι, εν τέλει, για τον σύντομο απολογισμό των σχεδόν 30 χρόνων κοινής τους πορείας.
Ο ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης μιλάει στην Popaganda για το «Αρμαντέιλ», που ξεκινά απόψε στο REX, και για την οικειότητα που είναι περίεργο πράγμα.
Λιγες μέρες μετά την εκπνοή του θρυλικού παριζιάνικου φεστιβάλ, αφιερώνουμε μερικές γραμμές στον μεγάλο φετινό πρωταγωνιστή του, το χορό, που μας επιφύλαξε σημαντικά αφιρεώματα και σπουδαίες στιγμές.
Η ηθοποιός μίλησε στη Λίνα Ρόκου για τη μάθηση που την κάνει ευτυχισμένη, τη δύναμη που της δίνει το θέατρο και για εκείνη τη φορά που πήγε στο Λούβρο κι έκλαιγε ασταμάτητα μπροστά σε έναν πίνακα του Goya.
Αστερόσκονη και πούλιες, παγιέτες και ζαρτιέρες, μπουζούκια και ροκ. Ένα χορταστικό ρεπορτάζ της Αθηνάς Ζαχαράκη για τη φετινή επέλαση των μουσικών παραστάσεων.
Δέκα επιλεγμένα κείμενα από την εγνωσμένης αξίας πένα της Niemands Rose, μετατρέπονται σε ένα απολαυστικό σπονδυλωτό θεατρικό που απογειώνεται από τις στιγμές σκηνοθετικής ιδιοφυΐας της Esther Andre Gonzalez.
Η Δήμητρα Ματσούκα επιβεβαιώνει ότι είναι ηθοποιός με τσαγανό και ικανότητες, σ’ ένα συναρπαστικό κείμενο που απελευθερώνει τη Μήδεια απ’ το αρχαϊκό της βάρος και σου θυμίζει ανατριχιαστικά πως η Κόλαση δεν ξέρει μίσος σαν μιας γυναίκας προδομένης.
Με κεντρικό άξονα την εμπορευματοποίηση της τέχνης και τις συνέπειές της στην ψυχική ανισορροπία των καλλιτεχνών, τέσσερις ανώνυμοι αντιήρωες μετατρέπουν τη γυμνή σκηνή του Θεάτρου 104 σε ένα κολαστήριο διαψεύσεων, απογοητεύσεων και χαιρεκακίας.
Το πιο punk/rock κείμενο της συλλογικής μας εθνικής βιβλιοθήκης συναντά ιδανική μορφή στη μεταφορά του Άρη Μπινιάρη, που κάθε βράδυ αναδεικνύει τη βρώμικη τραχύτητα της γλώσσας του Σκαρίμπα, παραδίδοντας έναν διονυσιασμένο ερμηνευτικό άθλο.