Θεωρώ πως σχεδόν όλοι εσείς που διαβάζετε αυτή την στήλη λίγο πολύ μαγειρεύετε. Άλλος θα κάνει τέλειες πατάτες τηγανητές, άλλος θα αναπαράγει την συνταγή της γιαγιάς του για γεμιστά ή χοιρινό πρασοσέλινο, άλλος θα είναι μέγας ψήστης και άλλος θα είναι η Βέφα της οικοδομής του.
Σήμερα θα γράψω για το αγαπημένο μου γρηγορότερο και φτηνότερο φαγητό, σπαγγέτι με λάδι και σκόρδο. Δεν πρόκειται για μια τεμπέλικη συνταγή για αρχάριους που σιωπηλά υποθέτω πως δεν έχουν ούτε χρήματα, ούτε χρόνο, ούτε διάθεση να μαγειρέψουν. Δεν προσπαθώ να σώσω κανέναν από το κακό φαγητό, τα βρώμικα φαστφουντάδικα και τους αριθμούς. Ε, λόγω κάποιου ιερού φιλανθρωπικού σκοπού που μοιράζομαι με τον Gordon Ramsay. Απλά, το μαγείρεψα προχτές στο σπίτι του Δανιήλ και τις Κωνσταντίνας και θυμήθηκα πόσο το χαίρομαι.
Από τις αγαπημένες μου στιγμές, όταν είμαι με φίλους, είναι όταν οι φίλοι μου πεινάνε. Για κάποιο λόγο μου αρέσει να αποσύρομαι στη κουζίνα, να ανάβω το φως, να βγάζω μια δυο κατσαρόλες, να διαλέγω μαχαίρι, να κόβω σκόρδα. Υποθέτω πως το ότι μετά πάω πάλι μέσα και προσφέρω ελαφρώς μπελαλίδικο και κάπως χωρίς λόγο ευπαρουσίαστο φαγητό, έχει να κάνει με κάποια ματαιοδοξία και επιδειξιομανία, με την οποία πάντως έχω μάθει να συμφιλιώνομαι, ιδίως καθώς μασάω και καταπίνω.
Οι πιο απλές και γρήγορες συνταγές, αυτές που αποτελούνται από λίγα υλικά όπως είναι το aglio olio ή η κλασσική ομελέτα, συνήθως στηρίζονται στην καλή τεχνική, επομένως τα ‘πόσο’ και τα ‘πότε’ αποκτούν μεγαλύτερη σημασία από ότι στις μακρόσυρτες συνταγές. Απαιτείται κατά κάποιο τρόπο από τον μάγειρα να εκτελέσει ενός είδους χορό. Να πατάει ελαφρά και με ευαισθησία, με σιγουριά και συγχρονισμό. Σε τέτοιες συνταγές, η ίδια η μαγειρική μοιάζει καλαίσθητη.
Σπαγγέτι aglio olio
H όλη διαδικασία πρέπει να διαρκέσει όσο χρειαστεί για να βράσετε τα μακαρόνια.
Βράστε νερό και προσθέστε δυο κουταλιές τις σούπας αλάτι. Βάλετε στο νερό τα μακαρόνια και μετρήστε χρόνο – δυο λεπτά λιγότερο από όσο γράφει στο πακέτο.
Καθώς τα μακαρόνια βράζουν, κόψτε όσο λεπτότερα μπορείτε μια με δυο σκελίδες σκόρδου ανά άτομο και βάλτε τις σε κρύο τηγάνι με μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο. Ανάψτε το μάτι σε μεσαία φωτιά και χαμηλώστε όταν δείτε φυσαλίδες. Προσθέστε μια με δυο κουταλιές μπούκοβο και λίγο αλάτι. Όταν το σκόρδο πάρει λίγο χρώμα σβήστε τη φωτιά και προσθέστε μισό φλιτζάνι νερό από τα μακαρόνια για σταματήσει το τηγάνισμα.
Όταν τελειώσει ο χρόνος για τα μακαρόνια κρατήστε λίγο από το νερό τους σε ένα μπρίκι και γρήγορα στραγγίστε τα σε ένα σουρωτήρι. Μην ξεπλύνετε (ποτέ!) κάτω από νερό. Αλλάξτε θέση το τηγάνι με την κατσαρόλα ώστε το τηγάνι να έρθει στο αναμμένο μάτι και προσθέστε τα μακαρόνια στη σάλτσα σκόρδου. Αναμίξετε και προσθέσετε όσο αλάτι και πιπέρι χρειάζεται (προαιρετικά προσθέστε ψιλοκομμένο μαϊντανό). Σερβίρετε γρήγορα έχοντας δίπλα σας το μπρίκι με το μακαρονόζουμο.
Τα μακαρόνια πρέπει να είναι σχετικά υγρά και να γλιστράνε εύκολα μεταξύ τους χωρίς όμως να υπάρχει περίσσια σάλτσα που να μένει στο πιάτο. Αν αρχίσουν να κολλάνε και να σηκώνει το ένα το άλλο προσθέστε λιγάκι από το νερό τους και ανακατέψτε. Αν σας έχουν κάνει δώρο κάποιο φαντεζί αλάτι ήρθε η ώρα να το χρησιμοποιήσετε!
Σε αυτά τα μακαρόνια δεν προτιμώ την παρμεζάνα. Αν είχα θα έβαζα μια έντονη ξερή μυζήθρα και σπασμένα καρύδια. Μετά θα πήγαινα πίσω στους φίλους μου, με πιάτα και πιρούνια και θα καθόμουν ήσυχος και χαμογελαστός.
