Cascara: Για τους μυημένους, είναι το αρωματικό και φρουτώδες ρόφημα που προκύπτει από το αποξηραμένα στον ήλιο κελύφη των κόκκων του καφέ. Ταυτόχρονα όμως αυτή η λέξη είναι το όνομα ενός μικρού παραδείσου στην οδό Παναγή Τσαλδάρη στα Μελίσσια, σε ένα δηλαδή ήσυχο προάστιο που μέχρι τώρα δεν είχε πολλά πράγματα να προτείνει στο τρίπτυχο καφές-φαγητό- ποτό.
Σε αυτόν τον all-day χώρο αγαπούν με πάθος το design και το δείχνουν: στις αναπαυτικές vintage πολυθρόνες, στους δερμάτινους καναπέδες, στο κυρίαρχο κόκκινο χρώμα, στα προχωρημένης αισθητικής φωτιστικά και στον στιβαρό, μα και παιχνιδιάρικο συνδυασμό του μετάλλου με το γυαλί και την πέτρα. Εύκολα, δημιουργείται η αίσθηση ότι πρόκειται για ένα σκηνικό κομμένο και ραμμένο για φωτογράφιση του Maison & Decoration κι όχι απλά για ένα ακόμη café. Φυσικά, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς το στήσιμο του χώρου έχουν επιμεληθεί οι αρχιτέκτονες και σκηνογράφοι Γιώργος Γαβαλάς και Γιάννης Μουρίκης. Κι έχουν βάλει τα δυνατά τους προκειμένου το Cascara να δίνει με την πρώτη ματιά την αίσθηση της άνεσης και κατόπιν, αφού κανείς αφεθεί, να παρασύρει το μυαλό και τις αισθήσεις μακριά από την πόλη, σε μια ονειρεμένη λατινοαμερικάνικη χώρα. Να ευθύνεται άραγε και το ομώνυμο ρόφημα που εδώ το σερβίρουν ζεστό ή κρύο; Να συμβάλλει επίσης το ότι χρησιμοποιούν cascara ακόμη και σε κοκτέιλ, μαζί με spicy και gold ρούμι, χυμό λάιμ, μαρμελάδα πορτοκαλιού και φυσικό σιρόπι tonka; Ο κατάλογος με τα signature cocktails έχει κι άλλες δώσεις εξωτισμού: το Sunny Leone, με τζιν, σιρόπι από ρόδι, άγριο τσίλι και χυμό λεμόνι και το Pink Panther, με καρύδα, φράουλα, βότκα και χυμό πορτοκάλι. Για όσους επιμένουν ελληνικά, υπάρχει το Μοχίτω, που γράφεται πεισματικά με ω και αποτελείται από ούζο, δυόσμο και λεμόνι, βαπτισμένα σε σιρόπι μελιού.
Άποψη του εξωτερικού χώρου του Cascara με τα χαρακτηριστικά κόκκινα πλακάκια στο πάτωμα και τις αναπαυτικές πολυθρόνες
Η κουζίνα του Cascara βρίσκεται δίπλα από την ευρύχωρη σάλα που αγαπά το σύγχρονο design
Δίπλα από το μπαρ, στην ευρύχωρη σάλα, απλώνονται άνετα τραπέζια και καθίσματα που συνήθως γεμίζουν από λάτρεις του φαγητού. Με βάση την ελληνική κουζίνα, ο σεφ Άρης Τσανακλίδης δημιουργεί πιάτα τα οποία στοχεύουν στο να χορτάσουν το μάτι, το στομάχι και την ψυχή. Μεσογειακά υλικά και πινελιές από τη Νότια Αμερική ανακατεύονται, αγνοώντας τις γεωγραφικές αποστάσεις που χωρίζουν τις χώρες καταγωγής τους, ταιριαστά παντρεμένα με ετικέτες από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα. Μια ελληνική σαλάτα με φρέσκα ντοματίνια, κρέμα φέτας, κάπαρη τουρσί και κριτσανιστό κουλούρι Θεσσαλονίκης συνομιλεί απευθείας με τραγανές κροκέτες από snow crab (είδος εκλεκτού καβουριού από παγωμένες θάλασσες) και πικάντικη σως αγιολί. Την ίδια στιγμή η «τραβηχτή» με σύγκλινο Μάνης (η εκδοχή της πίτσας στο Cascara), κλείνει το μάτι σε ένα κλασικό μεξικάνικο chili con carne, αλλά και σε μια παντσέτα σιγομαγειρεμένη και καραμελωμένη σε teriyaki σως με φίνο πουρέ γλυκοπατάτας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης ο τόνος ταρτάρ, με αβοκάντο σε μορφή κρέμας, αρωματικά βότανα κι ένα άγγιγμα από σουσάμι. Ανάμεσα στα πιο χορταστικά πιάτα συγκαταλέγεται η βουτυράτη μακαρονάδα. Κανονικά θα έπρεπε να ονομάζεται… κολοκυθένια, καθώς το τριμμένο κολοκύθι φιλά παθιασμένα τα linguini την ίδια στιγμή που το ξύσμα λεμονιού και ο φρεσκοκομμένος άνηθος αφήνουν τα διακριτικά τους αρώματα γύρω τους.
Η «τραβηχτή» με σύγκλινο Μάνης είναι η εκδοχή της πίτσας στο Cascara
Χορινή παντσέτα σιγομαγειρεμένη και καραμελωμένη σε teriyaki σως με πουρέ γλυκοπατάτας
Ξεχωριστή μνεία, σε αυτό το σημείο θα πρέπει να γίνει στο αυγό, όπως αυτό μαγειρεύεται και σερβίρεται στο Cascara. Όπως γνωρίζουν όλοι, το αυγό περιλαμβάνεται πλέον στον κατάλογο σχεδόν κάθε σύγχρονου εστιατορίου, καθώς αποτελεί ένα από τα βασικά υλικά για την comfort κουζίνα, δηλαδή για εκείνες τις γεύσεις στις οποίες καταφεύγει κανείς όταν είναι στις μαύρες του, όταν θέλει την αγκαλιά της μαμάς του και κάποιον να του κρατήσει το χέρι λέγοντάς του πως όλα θα πάνε καλά. Το ζητούμενο είναι η παρηγοριά, η ασφάλεια, η σιγουριά και η αίσθηση ότι γυρίζει για λίγο στα χρόνια της παιδικότητας. Να, τι κάνει το αυγό. Είναι ο οδηγός στον χάρτη της επιστροφής στη στιγμή της ζωής που τα έχεις όλα. Στο Cascara φτάνει στο τραπέζι τοποθετημένο σε ένα πιάτο με αεροδυναμικό σχήμα, που θυμίζει τη γέφυρα του Καλατράβα. Στέκεται εκεί γαλήνιο, αρχικά ποσαρισμένο και κατόπιν τυλιγμένο σε μια χρυσή τραγανή κρούστα, περιμένοντας το άγγιγμα του πιρουνιού. Τότε σκάει και τα κύματα του κρόκου αναβλύζουν σα λάβα, χαλώντας το λευκό ασπράδι. Γίνονται ένα με την κρέμα παρμεζάνας, που περίμενε αυτή την κρούση υπομονετικά. Παρέα, μερικά νόστιμα μανιτάρια, αλλά και φρέσκο ζεστό ψωμί. Ιδού τα εισιτήρια για το ταξίδι στην προ Κρίσης εποχή.
Το κοκτέιλ Sunny Leone με τζιν, σιρόπι από ρόδι, άγριο τσίλι και χυμό λεμόνι
H εκχύλιση της cascara δείνει ένα ρόφημα, με πλούσια αρώματα, δυνατό σώμα και γλυκιά επίγευση
Το γεύμα/δείπνο κλείνει ιδανικά με έναν εσπρέσο και μια κουταλιά από μους πικρής σοκολάτας αρωματισμένης με tonka ή ένα πληθωρικό προφιτερόλ μπανάνας ραντισμένο με νιφάδες από ζαχαρωμένα αμύγδαλα και σοκολάτα γάλακτος. Κατόπιν, ανάλογα με τη διάθεση και την ώρα, μπορεί να ακολουθήσει χορός, διότι στο Cascara τιμούν πραγματικά τις λατινοαμερικάνικες ρίζες. Ακριβώς εκείνη τη μαγική στιγμή που τα ζευγάρια στροβιλίζονται γελώντας, περνά αστραπιαία η σκέψη: Cascara στα ισπανικά σημαίνει τσόφλι. Αν το καλοσυλλογιστεί κανείς, μια αγκαλιά δεν είναι κι αυτό;
