Ο Μπίλι διαβάζει αποσπάσματα από το Infinite Jest του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας
Η Σάρον είναι ψηλή – πολύ ψηλή – σαν μπασκετμπολίστας. Ξυπόλητη φτάνει τα δύο-μέτρα-και-κάτι, μου λέει. Πονάει ο σβέρκος σου να την κοιτάζεις όταν της μιλάς. Σα να μην έφτανε αυτό, το βράδυ που τη συναντώ – για τα πρώτα γενέθλια του διμηνιαίου event που παρουσιάζει, το Naked Boys Reading – φοράει ψηλές γόβες και μια τεράστια, ξανθιά κατσαρή περούκα. Το μακιγιάζ της είναι άψογο. Από το ταπεινό μου 1.78 (κι ας επιμένει η μάνα μου στο 1.80), αισθάνομαι σαν κοινός θνητός μπροστά σε μια θεσπέσια, alternative 80s Αφροδίτη… Μόνο που δε νομίζω ότι η Αφροδίτη είχε ποτέ μούσι, ενώ, αντί για προσευχή, έχω έρθει να κάνω ερωτήσεις στην «θεά» για το Naked Boys Reading.
Η Σάρον, που εμπνεύστηκε και διοργανώνει τα Naked Boys Readings, διδάσκει, ως Δρ. Ρ. Τζάστιν Χαντ, σε Πανεπιστήμιο του Λονδίνου
Το Naked Boys Reading είναι ένα salon littéraire για την queer κοινότητα του Λονδίνου, μόνο που τα αγόρια που διαβάζουν είναι πάντα – τι άλλο; – γυμνά, ενώ αντί σε εκλεπτυσμένο σαλόνι με καθωσπρέπει έπιπλα και καλόγουστους πίνακες στον τοίχο, το Naked Boys Reading φιλοξενείται κάθε δύο μήνες στο Vogue Fabrics, ένα σκοτεινό, υπόγειο κλαμπ στην καρδιά του χιπστερικού Λονδίνου, το Dalston (αν και η Σάρον έχει στρώσει ένα τουρκικό χαλάκι στο πάτωμα, διότι salon χωρίς χαλί δεν γίνεται …). Παρά την μόνιμη μυρωδιά κατρουλιού, χλωρίνης, μούχλας και τσιγαρίλας, την έλλειψη εμφανούς εξόδου κινδύνου (γι’ αυτό κι είναι γνωστό κι ως «Deathtrap Disco») και τ’ ότι είναι λίγο πιο μεγάλο από το σαλόνι της γιαγιάς μου, είναι ένα από τα πιο αγαπητά κλαμπ στο ανατολικό Λονδίνο, φίσκα κάθε σαββατοκύριακο με μεθυσμένα posh παιδιά από το Τσέλσι που γουστάρουν εκστρατεία προς ανατολάς, μουσάτους γκέι και αγέλαστα φοιτητούδια μόδας. Μεσοβδόμαδα φιλοξενεί καλλιτεχνικά events και εκθέσεις.
Στο υπόγειο του Vogue Fabrics ,γνωστού και ως “Deathtrap Disco”, στο Dalston του Ανατολικού Λονδίνου.
«Ξεκινήσαμε το Naked Boys Reading πριν από ένα χρόνο με τον Άλεξ, που είναι DJ και οργανώνει κλαμπ βραδιές στο Vogue Fabrics, θέλωντας να προσφέρουμε μια βραδιά με διαφορά.» μου εξηγεί η Σάρον. «Είμαι από τη Νέα Υόρκη, όπου πέτυχα κάποτε το Naked Girls Reading, στο οποίο διαβάζουν κορίτσια γυμνά. Είναι πολύ πετυχημένο, και σκεφτήκαμε να δοκιμάσουμε τη φόρμουλα στο Λονδίνο, αλλά με αγόρια. Ο κόσμος αντέδρασε με έκπληξη αλλά και με μεγάλη χαρά … σαν θηρία που βρίσκουν ξαφνικά φρεσκοσκοτωμένο κουφάρι!»
Σύμφωνα με τη Σάρον, τα αγόρια που την προσεγγίζουν για να πάρουν μέρος στο Naked Boys Reading το κάνουν είτε γιατί τους ενδιαφέρει το performance art, είτε γιατί έχουν μια δόση επιδειξιομανίας, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που αγαπούν τον λόγο, και το κάνουν διότι τους αρέσει ο τρόπος που, όταν διαβάζουν, ζευγαρώνει η φωνή τους με τη φωνή του συγγραφέα.
«Το τελευταίο το βρίσκω υπέροχο», μου λέει.
Αυτός είναι ο Έντι και διαβάζει μια σειρά τολμηρών ποιημάτων του Ρόμπερτ Μπερνς, εθνικού ποιητή της Σκοτίας, που, γραμμένα στην σκοτσέζικη διάλεκτο, εκθειάζουν «καροτότριχα αιδοία».
Απόψε διαβάζουν τέσσερα αγόρια. Ο πρώτος, ο Μπίλι, άνετος και με σοβαρό αλλά ευχάριστο γαλανό βλέμμα, διαβάζει ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, Infinite Jest. Ο δεύτερος, ο Τζέιμς, είναι ηθοποιός και έχει καλοθρεμμένη προφορά. Με ηχηρή κι ολίγον τι πομπώδη φωνή διαβάζει τον πρόλογο από τον Ριχάρδο Γ’ του Σαίξπηρ και ένα απόσπασμα από τον Φράνκενσταϊν της Μαίρης Σέλλεϊ. Ο τρίτος, ο Έντι, έχει κουτοπόνηρο ύφος και μας κάνει να ξεκαρδιστούμε στα γέλια διαβάζοντας μιας σειράς τολμηρών ποιημάτων του Ρόμπερτ Μπερνς, εθνικού ποιητή της Σκοτίας, που, γραμμένα στην σκοτσέζικη διάλεκτο, εκθειάζουν «καροτότριχα αιδοία» και κάνουν αναφορά στην ουρολαγνία. Ο τελευταίος, ο Τόμας, κοκκινοτρίχης και με μούσκουλα (κιχ δεν κάνει το ακροατήριο όταν διαβάζει, αλλά δε νομίζω ότι αυτό οφείλεται στον τρόπο ανάγνωσής του, που είναι λίγο μονότονος, βιαστικός και χωρίς πάθος), στέκεται προφίλ στον κόσμο, με το το πορτοκαλί κάλυμμα του iPad από το οποίο διαβάζει να λειτουργεί ως φύλο συκής …
Ο Τζέιμς (όχι αυτός που διάβασε Σαίξπηρ), δουλεύει απόψε στο μπαρ του Vogue Fabrics, αλλά ήταν ένας από τους αναγνώστες στο Naked Boys Reading του Ιουλίου, καθώς και σε αυτό του περσινού Νοέμβρη. Μου εξηγεί ότι αποφάσισε να πάρει μέρος στη βραδιά έχοντας μόλις βρεθεί σε ένα σημείο της ζωής του όπου, όντας ντροπαλός και δυσαρεστημένος για πολύ καιρό με το πόσο λιγνός είναι, άρχισε να αισθάνεται άνετος με τον εαυτό του και το κορμί του.
«Είχα μόλις μετακομίσει στο ανατολικό Λονδίνο και έχοντας ξεκινήσει να βγαίνω έξω πιο πολύ, να γνωρίζω νέο κόσμο και να γίνομαι πιο τολμηρός σεξουαλικά, ανακάλυψα ότι ήμουν πλέον άνετος με το να φοράω από ελάχιστα ρούχα μέχρι και τίποτα όταν βρίσκομαι μπροστά σε κόσμο. Έτυχε τότε να βρεθώ και στο πρώτο Naked Boys Reading, πέρσι τον Σεπτέμβριο, και, έχοντας συγγραφικό και λογοτεχνικό background, σκέφτηκα ότι το να πάρω μέρος ως γυμνός αναγνώστης στο Naked Boys Reading θα ήταν ό,τι πιο λογικό. Έτσι κι έγινε.»
Και πάλι Μπίλι, σε ένα άλλο απόσπασμα του Infinite Jest.
Στο πρώτο του Naked Boys Reading, πριν σηκωθεί να διαβάσει, ο Τζέιμς αισθάνόταν αρκετό άγχος, αλλά αυτό είχε περισσότερο να κάνει με το ότι τον τρομοκρατεί η δημόσια ομιλία, παρά με το να σταθεί γυμνός μπροστά σε ένα ντυμένο ακροατήριο. Αν και συγγραφέας, μου λεέι, όταν μιλάει δεν είναι εύγλωττος, σκοντάφτει στις λέξεις του συνέχεια.
«Γι’ αυτό και στο πρώτο μου Naked Boys Reading επέλεξα να διαβάσω αποσπάσματα από τον Άρχοντα των δαχτυλιδιών,» λέει, «διότι μπορούσα έτσι να κάνω τις διάφορες φωνές των χαρακτήρων από το βιβλίο, του Μπίλμπο Μπάγκινς και του Γκάνταλφ, που απέσπασε την προσοχή μου από το φόβο μου, με βοήθησε να … ξεφορτωθώ την δική μου φωνή, που αλλιώς θα έτρεμε, και βοήθησε στο να χαλαρώσω. Στο δεύτερό μου Naked Boys Reading διάβασα από το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι. Δεν σκόνταψα πολύ, αλλά έγινα μουσκίδι στον ιδρώτα από το άγχος! Παρ’ όλα αυτά, θα ξανάκανα το Naked Boys Reading ευχαρίστως.»
«Αρχικά αισθάνεσαι αμήχανος και το βλέμμα σου δε λέει να ξεφύγει από, ξέρεις … εκεί …» μου λέει και δείχνει με το βλέμμα του στο σημείο όπου πέφτει, περίπου, ο ανδρικός … ισημερινός. «Στη συνέχεια σιγά-σιγά χαλαρώνεις και συνειδητοποιείς ότι το να συνδέεις το γυμνό ανθρώπινο σώμα με τις λέξεις από ένα λογοτεχνικό έργο, είναι όμορφο πράγμα, ένα περίεργο είδος θεάτρου.
Μιλάω και με τον Γκάβιν που μένει κοντά στο Vogue Fabrics και έχει έρθει στα περισσότερα Naked Boys Reading.
«Αρχικά αισθάνεσαι αμήχανος και το βλέμμα σου δε λέει να ξεφύγει από, ξέρεις … εκεί …» μου λέει και δείχνει με το βλέμμα του στο σημείο όπου πέφτει, περίπου, ο ανδρικός … ισημερινός. «Στη συνέχεια περνάς γύρω στα πέντε λεπτέ παρατηρώντας τους γύρω σου που έχουν το βλέμμα τους κι εκείνοι κολλημένο εκεί, αλλά σιγά-σιγά χαλαρώνεις και συνειδητοποιείς ότι το να συνδέεις το γυμνό ανθρώπινο σώμα με τις λέξεις από ένα λογοτεχνικό έργο, είναι όμορφο πράγμα, ένα περίεργο είδος θεάτρου. Με έκανε να συνειδητοποιήσω, πάντως, πόσο στυφοί είμαστε οι Βρετανοί με τη γύμνια, ενώ οι αρχαίοι Έλληνες … κάτι ήξεραν.»
Οι πιο σεμνότυφοι από τους θεατές φροντίζουν να σκεπάσουν και την κεφαλή τους.
Η Σάρον – που, όταν δεν παρουσιάζει το Naked Boys Reading, δουλεύει ως χορογράφος και δραματουργός και διδάσκει performance σε πανεπιστήμιο του Λονδίνου ως Δρ Ρ. Τζάστιν Χάντ – μου λέει ότι το μυστικό της επιτυχίας του Naked Boys Reading είναι το ότι λαμβάνει χώρο σε έναν μικρό χώρο όπως το Vogue Fabrics. «Αυτό δημιουργεί μια ιδιαίτερη, στενή και έμπιστη ατμόσφαιρα, δεν θα δούλευε σε μεγαλύτερο χώρο. Παρ’ όλα αυτά, ο Άλεξ κι εγώ σκοπεύουμε να πάμε με το Naked Boys Reading και σε άλλες πόλεις της Βρετανίας, μέσα στο 2014, σε χώρους όπου πιστεύουμε ότι η φόρμουλα δουλεύει, μ’ εμένα και τον Άλεξ να καθορίζουμε τον τόνο της βραδιάς, τα γυμνά αγόρια να δημιουργούν το σόου, και το ακροατήριο να είναι υπεύθυνο για οτιδήποτε άλλο προκύψει …».
