Στις 14 Μαρτίου μπήκε ένα μεγάλο φρένο στις ζωές όλων μας. Από τότε βρεθήκαμε να περνάμε άπειρες ώρες στους καναπέδες μας, να αναπολούμε την παλιά μας ζωή κι ας την είχαμε «στερηθεί» μόλις λίγες μέρες πριν. Όσο κι αν πολλοί θελήσαμε να είμαστε αισιόδοξοι, θα ήταν ψέμματα να πούμε ότι η καραντίνα ήταν καλοδεχούμενη. Είχαμε χάσει την καθημερινότητά μας, δεν βλέπαμε τους φίλους μας, μας έλειπαν τα αγαπημένα μας στέκια, δεν ξέραμε ούτε πότε «θα τελειώσει όλο αυτό», ούτε τι κουσούρια ενδεχομένως θα μας άφηνε. Πλανιόταν παντού ο φόβος ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να γίνει η νέα μας «κανονικότητα».
Ένα από τα θέματα που μονοπώλησε τα πρώτα διαδικτυακά μας μίτινγκ στην Popaganda, αλλά φανταζόμαι και τις δικές σας συζητήσεις, ήταν πως θα επηρεαστούν οι σχέσεις. Γιατί καλή η αγάπη κι ο έρωτας, αλλά άμα είσαι και 24 ώρες το 24ωρο με τον «άνθρωπό» σου (ίσως η πιο cringy έκφραση της ελληνικής γλώσσας), μπορεί η καραντίνα να γίνει ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Δεν είναι λίγα άλλωστε, εκείνα τα ζευγάρια που μένουν χώρια από επιλογή.
Υπάρχει βέβαια, και η άλλη μεριά. Αυτοί που βρέθηκαν μακριά από τα ταίρια τους και κατάλαβαν περισσότερο από ποτέ πόσο σημαντικό είναι το ερωτικό άγγιγμα, ειδικά σε στιγμές άγχους, κάτι που βιώσαμε συνολικά σαν κοινωνία για πάνω από έναν μήνα. Και το βιώνουμε ακόμα…
«Θέλω να φάω κάτι βρώμικο και πολύ μπόλικο», έγραφε ένα από τα μηνύματα φίλης μου σε μια από τις πολλές ομαδικές συνομιλίες που έχω, για να απαντήσει εντελώς ξερά, μια άλλη, επίσης φίλη μου «Εγώ πάλι θέλω να φάω μια πολύ μπόλικη π….α, κατά προτίμηση καθαρή»… Αν σοκάρεστε ακόμα όταν συνειδητοποιείτε ότι «μιλάνε και τα κορίτσια έτσι», να σας καλωσορίσουμε στην πραγματικότητα και να σας καλέσουμε να παραδεχθείτε μαζί μας ότι καλός ο έρωτας και ο ρομαντισμός, αλλά -ας το παραδεχτούμε- το (καλό) σεξ, έλειψε σε πολλούς αυτό το δίμηνο. Μάλιστα, ο βρετανός «Τσιόδρας», επιδημιολόγος Νιλ Φέργκιουσον, ανακοίνωσε ότι παραιτήθηκε από την Επιστημονική Συμβουλευτική Ομάδα για τα Επείγοντα (SAGE), η οποία παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση της βρετανικής κυβερνητικής πολιτικής για τον Covid-19, αφού σύμφωνα με δημοσίευμα, δέχτηκε δύο φορές επίσκεψη στο σπίτι του από μια 38χρονη φίλη του, την ίδια ώρα που στους Άγγλους επιτρεπόταν να βγαίνουν από το σπίτι τους μόνο για να ψωνίσουν τρόφιμα, να αθληθούν, για ιατρικούς λόγους ή αν δεν είναι εφικτό να εργαστούν από το σπίτι. Όταν λοιπόν, ακόμα και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι σπάνε τους ίδιους τους τους κανόνες, προκειμένου να ζήσουν λίγες στιγμές έρωτα, καταλαβαίνετε πως αυτό θα το έκαναν και δεκάδες ή και εκατοντάδες (ή μήπως χιλιαδες;) συμπολίτες μας.
«Οι λόγοι ήταν ξεκάθαρα σεξουαλικοί» μου απάντησε η 28χρονη Αριάδνη, όταν τη ρώτησα γιατί έσπασε την καραντίνα της. «Την καραντίνα την έσπασα συνολικά δυο φορές, πριν αρχίσουμε να στέλνουμε μηνύματα στο 13033, με έναν άνθρωπο που μπορεί να μην είχαμε σχέση, αλλά γνωριζόμασταν πολύ καιρό. Αν χρειαζόταν να στείλω μήνυμα, θα έβαζα #6. Γυμναστικούλα», μου εκμυστηρεύεται κλείνοντας μου, μάλλον πονηρά, το μάτι μέσω emoji.
Και δεν ήταν η μόνη που έσπασε την καραντίνα, αυτούς τους δυο μήνες, προκειμένου να κάνει σεξ. Η Αντωνία, 29 χρονών, βρέθηκε εν μέσω καραντίνας, να φλερτάρει με παλιό της συνάδελφο. «Στην αρχή δεν γνώριζα αν ήταν ξεκάθαρα σεξουαλική επικοινωνία. Ξεκινήσαμε στις αρχές της καραντίνας να μιλάμε και εκφράστηκε ένα παραπάνω ενδιαφέρον. Η αλήθεια είναι ότι, ως single, μοιάζει ρομαντικό, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, να “σπας την καραντίνα”. Άλλωστε, νομίζω όπως πολλοί, είχα κι εγώ ξεκάθαρες σεξουαλικές προτάσεις από άλλο πρόσωπο, που απέρριψα για λόγους ασφάλειας». Μπορεί να υπήρχε λίγο άγχος, κι από τις δυο πλευρές όπως παραδέχεται, αλλά το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο. «”Έσπασα” την καραντίνα για πρώτη φορά, νομίζω στις αρχές της δεύτερης εβδομάδας. Ήταν ένα απλό ραντεβού για καφέ και συζήτηση. Την δεύτερη φορά, κοντά στο Πάσχα όμως, δεν συζητήσαμε απλώς».
Καλός ο έρωτας και ο ρομαντισμός, αλλά -ας το παραδεχτούμε- το (καλό) σεξ, έλειψε σε πολλούς αυτό το δίμηνο
Όσο για το πως αντιμετωπίστηκαν οι δυο γυναίκες από τον περίγυρό τους όταν μοιράστηκαν μαζί τους αυτήν την «παρανομία», οι αντιδράσεις ήταν, αναμενόμενα, ποικίλες. «Κάποιοι αποδοκίμασαν την πράξη μου, κάποιοι την επιδοκίμασαν, άλλοι έμειναν αμέτοχοι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι δεν κατακρίνω εγώ… εμένα. Ίσως, με κάποιον άλλον που θα είχα αμφιβολίες για τη δική του “ατομική ευθύνη”, να το θεωρούσα πολύ μεγάλο ρίσκο και φυσικά να μην βρισκόμουν ούτε για καφέ. Αλλά το σεξ είναι, συν τοις άλλοις και ανάγκη. Δεν μπορεί να είναι “πολυτέλεια”. Ούτε μπορεί να είναι κατακριτέο. Στην παρούσα φάση θέλει περισσότερο προσοχή με ποιον θα κάνεις σεξ, και τι μέτρα θα πάρεις μετά την επαφή. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να το βγάλεις από την ζωή σου. Βοηθάνε και τα νούμερα, με τα σχετικά λίγα κρούσματα, στην περίπτωση της Ελλάδας», δηλώνει η Αντωνία, για να προσθέσει η Αριάδνη, πως οι φίλες της έδειξαν κατανόηση κι απλά ήθελαν να μάθουν λεπτομέρειες, κάτι που αν μη τι άλλο θυμίζει «κανονική ζωή». Μπορεί η συζήτηση να έγινε μέσω μηνυμάτων και όχι πάνω από έναν καφέ ή ένα ποτό στο μπατ, αλλά το να μιλάς με τις φίλες σου για φλερτ ή για τα σεξουαλικά σου κατορθώματα, είναι μια τελετουργία που δεν μπορεί καμία πανδημία να σταματήσει.
Η επιβολή του lockdown βρήκε τον Μιχάλη και τον σύντροφό του να μένουν τέσσερις δήμους μακριά, κάτι που όπως είναι φυσικό, πρόσθεσε αρκετές δυσκολίες στην σχέση τους. Αν και ήταν και οι δυο τους πολύ προσεκτικοί σε ό, τι είχε να κάνει με τα μέτρα και τα τηρούσαν ευλαβικά, σαπίζοντας δηλαδή στο Netflix, όπως παραδέχεται ο 32χρονος και καθαρίζοντας όλη μέρα το σπίτι, έσπασαν αρκετές φορές την καραντίνα προκειμένου να δουν ο ένας τον άλλο, ειδικά προς το τέλος της. «Ναι, βρέθηκα με το γκόμενό μου, που είμαστε καιρό μαζί. Σε μεγάλο βαθμό οι λόγοι ήταν σεξουαλικοί, ωστόσο, νομίζω περισσότερο ήταν η ανάγκη να δεις απλά τον αγαπημένο σου. Βέβαια, το λέω αυτό με την σιγουριά μιας σχέσης. Αν ήμουν ”ελεύθερος”, δεν ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω». Μιας και τόσο ο Μιχάλης, όσο και ο σύντροφός του είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, με μια απλή βεβαίωση εργασίας μπορούσαν να μετακινούνται σχετικά εύκολα. «Σπίτια μας βρισκόμασταν, άρχοντες κανονικά. Με σταμάτησε 2-3 φορές η αστυνομία, αλλά ήταν cool όλα. Άλλωστε, δουλειά είναι να καταφέρεις να κρατήσεις σχέση σε καραντίνα. Οπότε δεν είπα ψέματα», λέει κάπως χιουμοριστικά, χωρίς να έχει καθόλου άδικο όμως.
«Έτυχε να μένουμε και στην ίδια γειτονιά κι όσο έφτιαχνα τις συνταγές, όλο και του άφηνα έξω από την πόρτα του ”πακέτο ντελίβερι”, για να δοκιμάζει. Τις ώρες που έλειπε όμως. Δεν ήθελα να ανοίξει ξαφνικά η πόρτα και να με δει. Όλο αυτό είχε και μια ωραία μαγεία και δεν ήθελα να χαλάσει»»
Λίγο πιο εύκολα ήταν τα πράγματα για τον 28χρονο Νικόλα και την κοπέλα του, αυτούς τους δυο μήνες. Φοιτητές υποκριτικής και οι δυο μένουν σε απέναντι πολυκατοικίες, οπότε η καραντίνα έσπαγε σχεδόν κάθε μέρα. «Είναι η κοπέλα μου, οπότε οι λόγοι δεν ήταν καθαρά σεξουαλικοί. Ήθελα και παρέα, κάποιον να φάμε μαζί, να δούμε ταινίες». Παρόλο όμως, που οι δυο τους μένουν τόσο κοντά υπήρξαν φορές που οι συναντήσεις τους έμοιαζαν με επικίνδυνη αποστολή. «Έτυχε μια φορά να περνάει αστυνομία και, ναι, λίγο φοβήθηκα», παραδέχεται ο Νικόλας. Πάντως τόσο εκείνος, όσο και η κοπέλα του, δεν είχαν πάρει την κατάσταση αψήφιστα και ήταν πολύ προσεκτικοί, ώστε να μην έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους.
Την ίδια αντιμετώπιση απέναντι στην σοβαρότητα της κατάστασης είχε και ο Μιχάλης. «Θα φροντίσω να είμαστε στο ίδιο σπίτι όταν σκάσει η επόμενη καραντίνα. Ο λόγος είναι περισσότερο ο φόβος μην τυχόν και προκαλέσεις κακό σε κάποιον που αγαπάς. Ή ακόμα και σε έναν άγνωστο, δεν έχει να κάνει», παραδέχεται. Την ίδια άποψη συμμερίζεται και η Αριάδνη, η οποία δεν αρνείται ότι θα το ξαναέκανε αν δεν υπήρχε η διαδικασία των μηνυμάτων και αν ήξερε πολύ καλά τον άνθρωπο με τον οποίο θα βρισκόταν.
«Safety first».
Βέβαια, υπήρξαν και εκείνα τα ζευγάρια που βιώσαν την καραντίνα «κανονικά και με το νόμο», αφού ο ένας από τους δυο δεν έβγαινε ούτε από το δωμάτιο του, πόσο μάλλον από το σπίτι για να κάνει σεξ.
Το αγόρι της Ιόλης έλειπε ήδη έναν μήνα στην Αγγλία, πριν ξεσπάσει η πανδημία του κορωνοϊού και κατάφερε να επιστρέψει στην Ελλάδα, αφού πρώτα πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα σε αεροδρόμιο του Λονδίνου, με την μια πτήση να ακυρώνεται μετά την άλλη. Όταν τελικά γύρισε στην Αθήνα κλείστηκε για δυο γεμάτες εβδομάδες στο δωμάτιο του και δεν έβγαινε παρά μόνο για να πάει στο μπάνιο. Ευτυχώς μένει στο ισόγειο, οπότε η Ιόλη στηνόταν κάθε απόγευμα κάτω από το παράθυρό του με τις ώρες για να μπορούν τουλάχιστον να μιλάνε, αποδεικνύοντας πως μάλλον δεν έχει χαθεί ακόμα ο ρομαντισμός. Επειδή όμως, ακόμα και ο ρομαντισμός για να διατηρηθεί θέλει σωματική επαφή, η 24χρονη παραδέχεται πως από την μέρα που ο φίλος της βγήκε και επίσημα από το δωμάτιό του, έσπαγαν την καραντίνα σε καθημερινή βάση. «Συνήθως βρισκόμασταν στο σπίτι του κι ευτυχώς μένουμε κοντά. Είχα και διάφορες ιδέες για να έχω έτοιμη απάντηση για τα όργανα της τάξης. Ας πούμε αν έβγαινα μια βόλτα πιο πριν έστελνα #6. Αν περνούσε πολύ ώρα μέχρι να πάω σπίτι του, έσβηνα το μήνυμα που είχα στείλει πριν μια ώρα και έστελνα πάλι #6 λίγο πριν βρεθώ μαζί του. Αν έπρεπε πάντως, να προσδιορίσω σε κάποιον τους λόγους της επανάστασης μου θα έλεγα “ζητήματα καρδιάς”». Παραδέχεται πως δεν το έχει μετανιώσει καθόλου και θα το ξαναέκανε ακόμα κι αν κινδύνευε να νοσήσει. «Θα το έκανα ακόμα κι όταν ο φίλος μου ήταν στην απόλυτη δική του καραντίνα, που δεν είχε δει άνθρωπο. Εδώ έναν μήνα κλεισμένη μέσα και δεν έπαθα τίποτα. Ε, αν είναι να κολλήσω από αυτό, ας κολλήσω. Το πολύ-πολύ να έπρεπε να κλειστώ μαζί του σε ένα δωμάτιο».
Επειδή όμως, ο έρωτας ανθίζει ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, άνθισε λοιπόν ακόμα και στο lockdown, έστω και πίσω από ένα πληκτρολόγιο. Ένα σχόλιο κάτω από ποστ της Madame Ginger στο Instagram έγινε η αφορμή να γνωριστεί η Αλεξάνδρα με τον Διονύση. Τα ραντεβού τους ήταν μόνο διαδικτυακά και στην αρχή ήταν πολύ περίεργο παραδέχεται εκείνη. «Μιλούσαμε κάθε μέρα, άπειρες ώρες με βιντεοκλήσεις και ηχητικά μηνύματα. Όλο αυτό ήταν περίεργα όμορφο, με κάποιον μαγικό τρόπο». Μπορεί όσο καιρό κράτησε η καραντίνα οι δυο τους να μην βρέθηκαν ποτέ, αλλά το φλερτ τους συνεχίστηκε κανονικά, αφού όπως λέει και η Αλεξάνδρα ένιωσαν πράγματα που δύσκολα πίστευε ότι θα ένιωθε με έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζονται από κοντά. «Έτυχε να μένουμε και στην ίδια γειτονιά κι όσο έφτιαχνα τις συνταγές, όλο και του άφηνα έξω από την πόρτα του ”πακέτο ντελίβερι”, για να δοκιμάζει. Τις ώρες που έλειπε όμως. Δεν ήθελα να ανοίξει ξαφνικά η πόρτα και να με δει. Όλο αυτό είχε και μια ωραία μαγεία και δεν ήθελα να χαλάσει».
Αν κρίνουμε από τα λεγόμενά της, η αναμονή άξιζε. «Γενικά πολύ γαμώ».
