Ένα λιπόσαρκο, καμπουριαστό κορμί. Κάνει αργά, λίγο ασταθή βήματα, με τα ζαρωμένα πόδια του. Θα πέσει; Νιώθεις τον φόβο. Μια ανθρώπινη παρουσία το συνοδεύει αθόρυβα, σαν σκιά. Ο Γούντι Άλεν έχει μόλις διέλθει αργόσυρτα τη σκηνή του Ηρωδείου, κρατώντας το κλαρινέτο του. Η εμφάνισή του, το περασμένο Σάββατο, παρότι οι τιμές των εισιτηρίων ήταν για την Ελλάδα του 2023 υπερβολικές, έκανε sold out. Ούτε έξω, ούτε μέσα στο κατάμεστο Ρωμαϊκό Ωδείο υπήρχε ένα πανό, μια φωνή να φωνάξει «No more honors for Abusers», όπως έκανε με το κορμί της η Αριάν Λαμπέντ στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Τα γκρι και λευκά κεφάλια των θεατών και οι ελάχιστοι νεότεροι και ασιάτες (τουρίστες;) παρόντες στο Ηρώδειο, θέλησαν να αντιμετωπίσουν τον υπερήλικα πλέον σκηνοθέτη, που σιγά σιγά εισέρχεται σε φάση ολικής απόσυρσης, χωρίς σκιά από το #ΜeToo που έχει σαρώσει τον χώρο της show biz, καθώς τα στόματα ανοίξανε τα τελευταία χρόνια και είδωλα αποκαθηλώθηκαν – όχι όλα.
Το λιπόσαρκο ετοιμόρροπο 87χρονο σώμα του «Νευρικού Εραστή», που πρόλαβε και γύρισε την 50η ταινία του «Γυρίσματα της Τύχης», η οποία έχει μόλις κάνει πρεμιέρα και στην Αθήνα, κάθισε στη σκηνή του Ηρωδείου σιωπηλά, ήρεμα, γερμένο προς τα πίσω, με το κλαρινέτο αγκαλιά, στη σκιά της φωταγωγημένης Ακρόπολης, δίπλα από τον Σάιμον Γουέτενχολ, που είχε σε ετοιμότητα την τρομπέτα του, και τον Τζέρι Ζίγκμοντ, που κρατούσε δυνατά το τρομπόνι του (οι υπόλοιποι μουσικοί της New Orleans Jazz Band -ο Κόναλ Φόουλκς στο πιάνο, ο Κέβιν Ντορν στα ντραμς, ο Μπράιαν Ναλέπκα στο μπάσο και ο Τζος Νταν στο μπάντζο- βρίσκονταν πίσω τους). Ξεκίνησαν.
Δεν προηγήθηκε από τον διάσημο σκηνοθέτη σχόλιο για την θεομηνία στην Ελλάδα, που θρηνούσε τα πρώτα θύματα. Το κλαρινέτο; Αυτό που παίζει με πάθος από μικρό παιδί, αποτελώντας προέκταση του σώματός του, και για το οποίο αποκλειστικά είχαν συγκεντρωθεί οι φανατικοί -εικάζω- λάτρεις της κινηματογραφίας του, που είχαν εκτοπίσει από το κάδρο της πολυαναμενόμενης μουσικής βραδιάς το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης της ανήλικης κόρη του;
Ο ήχος που έβγαλε από το πρώτο λεπτό και για αρκετή ώρα ήταν ενοχλητικά «βραχνιασμένος», ασθμαίνων, κοφτός. «Είναι χαλασμένο το τρομπόνι;», αναρωτήθηκε καλοπροαίρετα δυνατά ένας γενειοφόρος κύριος, που με τα εκτυπωμένα εισιτήρια ανά χείρας είχε καθίσει με τη σύζυγό του μισή ώρα νωρίτερα απ΄την έναρξη στη θέσεις του, συζητώντας μαζί της για τη νέα -και τελευταία, όπως έχει ανακοινώσει- ταινία του Γούντι Άλεν, και τα κοινά στοιχεία της με το ”Match Point” – την προβολή, μάλιστα, της οποίας ο ίδιος ο σκηνοθέτης προλόγισε στην Αίγλη μια βραδιά νωρίτερα, ευχόμενος να γυρίσει μια ταινία και στην Αθήνα. Κάποια ελληνικά Μέσα έγραψαν ότι συνοδευόταν από την κόρη του, άλλα από τη γυναίκα του, αποκαλύπτοντας το χάος που επικρατεί στον ελληνικό Τύπο, που ακόμη δεν έχει καταλήξει για την ταυτότητα της πρώην υιοθετημένης κόρης του με τη Μία Φάροου και μεταγενέστερης συζύγου του, Σουν Γι.
Ο Γούντι Άλεν στην τελευταία του Ευρωπαϊκή τουρνέ, στο Ηρώδειο, 9 Σεπτεμβρίου, 2023.
«Σαν αποκριάτικη καραμούζα!», ακούστηκε να λέει για το πνευστό που βρισκόταν στο στόμα του νεοϋορκέζου σταρ ένας 40χρονος, γελώντας με την παρέα του και προσπαθώντας κάτω από τη μύτη της ταξιθέτριας να τραβήξει βίντεο.
Η ίδια «παραφωνία» του κλαρινέτου -που είχε σχολιαστεί ήδη στα social media έντονα μετά την εξίσου «βραχνή» εμφάνισή του και στο Μιλάνο- συνεχίστηκε. Κάποια στιγμή ο Γούντι Άλεν σηκώθηκε και έφτασε αργά στο μικρόφωνο, για να πει ότι είναι η δεύτερη φορά του ως μουσικός στη χώρα και ότι θα παίξει μουσικές της Νέας Ορλεάνης, των πορνείων κ.ο.κ. Καταχειροκροτήθηκε.
Επέτρεψε στη θέση του. Το καχεκτικό σώμα του με το ζόρι -κάτι που βλέπεις και ακούς-, βγάζει κοφτές αναπνοές, δονείται ολόκληρο όσο παίζει, με κλειστά πάντα μάτια. Δονείται νευρικά, ρυθμικά. Το αριστερό πόδι κρατά σαν μοτέρ το ρυθμό. Ενίοτε, κάνει σταυροπόδι. Όσο κάθεται και περιμένει να ξαναέρθει η στιγμή για να μπει το κλαρινέτο, το βλέμμα του Γούντι Άλεν είναι καρφωμένο στο κενό. Ούτε μια φορά δεν γύρισε να κοιτάξει κατάματα τις κερκίδες.
Κάποια στιγμή, λίγο πριν το τέλος, κι ενώ ο κόσμος αναρωτιέται ακόμα για τον ενοχλητικό ήχο που βγάζει το όργανό του -μια κοπέλα εξερχόμενη σχολίαζε ότι ευθύνεται ότι δεν έχει πια ανάσες λόγω ηλικίας κι αδυναμίας -, ο Γούντι Αλεν επαναφορτίστηκε. Πήρε μπρος. Σε απαιτητικά κομμάτια, οι πνεύμονές του τα δίνουν όλα. Το κοινό τον χειροκροτεί σταθερά. Όπως κι όταν απορούσε για τον ήχο που έβγαζε. Σκηνές από τα φιλμ του αναβιώνουν και παρελαύνουν νοερώς στο αρχαίο μνημείο όσο οι τζαζ μουσικές αναπτύσσονται.
Έξω από το Ρωμαϊκό Ωδείο, στα παγκάκια και τα αρχαία μάρμαρα, έχει συγκεντρωθεί κόσμος που κάθεται κι ακούει κανονικά, χωρίς εισιτήριο, τη συναυλία. Δύο νεαρά κορίτσια χορεύουν σουίνγκ με έναν σκύλο στα πόδια τους. Κόσμος διαρκώς ανηφορίζει τα σκαλάκια και ξεροσταλιάζει για το κλαρινέτο του διάσημου σκηνοθέτη.
Όλοι τους γνωρίζουν -όπως κι ο ίδιος- ότι είναι η τελευταία του εμφάνιση κάτω από τον αττικό ουρανό. Ίσως για αυτό δεν αρκέστηκε απλά σε ένα ή δύο ανκόρ, ενώ το κοινό όρθιο, στην υπόκλιση, επευφημούσε. Επέστρεψε στη θέση του μαζί με την υπόλοιπη ορχήστρα. Και πραγματοποίησε μια δεύτερη μίνι συναυλία-έκπληξη. Ο ήχος απ΄το κλαρινέτο του αυτή τη φορά ήταν διαυγέστατος.
