Πενθούντες μεταφέρουν ένα φέρετρο πάνω από τους τάφους, κατά τη διάρκεια μιας τελετής ταφής σε νεκροταφείο στη Μανίλα, Φιλιππίνες, 21 Οκτωβρίου 2018.
Πολλά δημόσια νεκροταφεία στα βόρεια της Μανίλα, πρωτεύουσα των Φιλιππίνων, φιλοξενούν χιλιάδες Φιλιππινέζους, που μοιράζονται τον χώρο με τους νεκρούς. Πρόκειται για ακμάζουσες κοινότητες, με την έννοια ότι αυξάνονται σε πληθυσμό και νέοι ένοικοι προστίθενται. Οι άνθρωποι αυτοί κερδίζουν τα προς το ζην μεταφέροντας φέρετρα κατά τις ταφικές τελετές, επισκευάζοντας και ζωγραφίζοντας τάφους, βοηθώντας στην συλλογή ανακυκλώσιμων υλικών και πουλώντας κεριά και λουλούδια.
Οι κάτοικοι των νεκροταφείων αγωνίζονται να επιβιώσουν σε δύσκολες συνθήκες, χωρίς επαρκές νερό, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τουαλέτες, ενώ το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών ουσιών και η χρήση τους ευδοκιμεί.
Η Λιγκάγια Γκαρσία εγκαταστάθηκε στο μεγαλύτερο νεκροταφείο στη Μανίλα, το Βόρειο Νεκροταφείο, όταν ακόμα ήταν μικρό κορίτσι. Σήμερα, στα 70 της χρόνια, το νεκροταφείο εξακολουθεί να είναι το μοναδικό της σπίτι, όπου έχουν γεννηθεί τα δεκαπέντε της παιδιά και τα πενήντα τρία εγγόνια της και δισέγγονα, που κι αυτά με την σειρά τους ζουν ανάμεσα σε τάφους και μαυσωλεία, παρέα με μερικές χιλιάδες ακόμα οικογένειες. Αρκετές γενιές Φιλιππινέζων έχουν μεγαλώσει και έχουν ζήσει στο Βόρειο Νεκροταφείο και οι περισσότεροι από αυτούς συνεχίζουν να ζουν εκεί, ως φροντιστές των μαυσωλείων, που έχουν γίνει τα σπίτια τους.
Εκατομμύρια Φιλιππινέζοι θα συρρεύσουν στα νεκροταφεία σε όλη τη χώρα για να επισκεφθούν τους πεθαμένους συγγενείς τους και τους αγαπημένους τους, κατά την διάρκεια της Ημέρας των Αγίων και της Ημέρας των Ψυχών, στις 01 και 02 Νοεμβρίου. Για τους περισσότερους από εμάς ένας τάφος στο νεκροταφείο θα είναι η τελευταία μας κατοικία. Για πολλούς φτωχούς ανθρώπους στην Μανίλα, είναι η μοναδική που γνωρίζουν.
Άνθρωποι έχουν φτιάξει τα σπίτια τους στην κορυφή των τάφων σε νεκροταφείο στη Μανίλα, Φιλιππίνες.
Κάτοικοι του νεκροταφείου κοιμούνται στην κορυφή ενός τάφου, Μανίλα, Φιλιππίνες.
Οικογένειες ολόκληρες ζουν σε αυτοσχέδιες κατοικίες, φτιαγμένες ανάμεσα και πάνω από τάφους σε νεκροταφείο της Μανίλα, Φιλιππίνες.
Κάτοικοι του νεκροταφείου παρακολουθούν καθισμένοι στις πολυθρόνες τους την μεταφορά φερέτρου, κατά την διάρκεια μιας κηδείας. Μανίλα, Φιλιππίνες.
Η ηλικιωμένη κάτοικος τάφων Λγκουάγια Γκαρσία κάθεται πάνω στον τάφο του συζύγου της, σε νεκροταφείο στη Μανίλα, Φιλιππίνες. Είναι εβδομήντα χρονών και έχει ζήσει στο νεκροταφείο όλη της την ζωή. Εκεί γέννησε τα δεκαπέντε παιδιά της, τα οποία μαζί με τις οικογένειές τους συνεχίζουν να ζουν δίπλα στους τάφους.
Παιδιά κάτοικοι του νεκροταφείου ξεκουράζονται πάνω σε τάφους, ενώ παρακολουθούν μια κηδεία. Μανίλα, Φιλιππίνες.
Ένας ένοικος του νεκροταφείου μαγειρεύει το φαγητό του πάνω σε έναν τάφο. Μανίλα, Φιλιππίνες.
Γάτες, τα πιο συνηθισμένα κατοικίδια των ενοίκων του νεκροταφείου, ξεκουράζονται πάνω σε τάφους. Μανίλα, Φιλιππίνες.
Δυο μικρά παιδιά κάτοικοι του νεκροταφείου, διασκεδάζουν κάνοντας ποδήλατο ανάμεσα στους τάφους. Μανίλα, Φιλιππίνες.
Κάτοικοι του νεκροταφείου, των οποίων το κατάλυμα-σπίτι βρίσκεται πάνω από τους τάφους, παρακολουθούν μια τελετή ταφής. Μανίλα, Φιλιππίνες.
RIP
