Δεν σταματάνε να κλωτσάνε τις μπάλες

6. Κουαουτεμόκ Μπλάνκο, 41 ετών

Ημερομηνία γέννησης: 17/01/1973

Καταγωγή: Μεξικό

Ομάδα: Λόμπος ντε λα Μπουάπ (Μεξικό)

 Για τους περισσότερους το ραντεβού μαζί του ήταν ανά τετραετία, στα Μουντιάλ, αφού δεν τα κατάφερε να παίξει στην Ευρώπη παρά μόνο λίγα παιχνίδια με τη Ρεάλ Βαγιαδολίδ, μεταξύ 2000-2002. Όμως ήταν αδύνατο να μην τον παρατηρήσεις, ειδικά χάρη στην ντρίμπλα Κουαουτεμίνια, μια ζογκλερική πατέντα άλλης εποχής, με την οποία προσπερνούσε τα αντίπαλα μπακ πηδώντας αστραπιαία ανάμεσά τους έχοντας τη μπάλα κολλημένη στους αστάγαλούς του. Στο Μεξικό βέβαια είναι ένας θρύλος με πολλαπλά ρεκόρ, ενώ διακρινόταν ιδιαίτερα σε όλες τις διοργανώσεις με την πανταχού παρούσα εθνική του ομάδα (Γκολντ Καπ, Κόπα Αμέρικα, Κονφεντερέισονς). Άξεστος γενικά ως χαρακτήρας, ένας από τους λίγους παίκτες που έφερε τόσο έντονα το στιλ του παιχνιδιού της αλάνας στο μοντέρνο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αφού οι ντρίμπλες του διανθίζονταν συχνά με νεύρα, μπουνιές, αγκωνιές και φτυσίματα στους αντίπαλους. Στην Κλουμπ Αμέρικα της Πόλης του Μεξικού, ομάδα με την οποία αγωνίστηκε για 11 σεζόν σε τέσσερις διαφορετικές περιόδους, έχουν αποσύρει τη φανέλα με το Νο 10 για χάρη του. Από τη στιγμή που αποσύρθηκε από την εθνική, μετά το Μουντιάλ του 2010, αγωνίζεται σε ομάδες του πρωταθλήματος της β’ κατηγορίας του Μεξικού. Πρόσφατα δήλωσε ότι η σεζόν του 2014 μάλλον θα είναι η τελευταία του, ωστόσο ο Χέμπερτ Αλφερέζ, συμπαίκτης στην τωρινή του ομάδα Λόμπος ντε λα Μπουάπ υποστηρίζει ότι ο Μπλάνκο θέλει να αποσυρθεί ως παίκτης της 1^ης κατηγορίας. «Ελπίζω να καταφέρουμε να ανεβάσουμε την ομάδα φέτος, για να του δώσουμε τη χαρά ν’ αποσυρθεί όπως του αξίζει».

http://youtu.be/LDw0NHlbSfQ

7. Κέβιν Φίλιπς, 41 ετών

Ημερομηνία γέννησης: 25/07/1973

Καταγωγή: Αγγλία

Ομάδα: Λέστερ Σίτι (Αγγλία)

 Σχετικά αργός και κοντός σέντερ φορ, ποτέ δεν γέμιζε ιδιαίτερα το μάτι, ωστόσο μία μαγική σεζόν, το 1999-2000 με 30 γκολ ως παίκτης της Σάντερλαντ, τον έφερε πρώτο σκόρερ όχι μόνο στην Πρέμιερσιπ αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, γεγονός που του έδωσε τον επίζηλο τίτλο του πρώτου και μοναδικού μέχρι σήμερα άγγλου που κέρδισε το Χρυσό Παπούτσι. Ήταν η χρονιά του τρομακτικού διδύμου «ψηλός-κοντός», όπου ο Φίλιπς με παρτενέρ τον εμβληματικό ιρλανδό βετράνο Νάιαλ Κουίν οδήγησαν τη Σάντερλαντ στην ασυνήθιστα ψηλή 7^η θέση. Η διάκριση τον έφερε σχεδόν υποχρεωτικά στην αποστολή του Euro 2000 με την Εθνική Αγγλίας, όπου όμως δεν κατάφερε να πείσει τον Κέβιν Κίγκαν να του δώσει έστω λίγα λεπτά συμμετοχής σε ένα (ακόμη) τραυματικό τουρνουά για τα Three Lions. Από εκεί και μετά είχε μια σταθερά πτωτική, ή έστω τελματώδη πορεία, με αναλαμπές, κυρίως 2-3 σχετικά καλές χρονιές στην Τσάμπιονσιπ (β’ κατηγορία) με τις Γουέστ Μπρομ και Μπέρμινχαμ. Μία ακόμα αξιοπρεπή σεζόν έκανε το 2011-12 στο ίδιο πρωτάθλημα,  στη λουτρόπολη του Μπλάκπουλ, όταν είχε φτάσει πια τα 39. Τη χρονιά που ακολούθησε βρέθηκε δανεικός στην Κρίσταλ Πάλας, η οποία αγωνιζόταν για την πολλοστή επιστροφή της στην Πρέμιερσιπ. Η μοίρα το ‘φερε ώστε ο Φίλιπς να μπει αλλαγή στον τελικό των πλέι-οφ ανόδου ανάμεσα στην Πάλας και τη Γουότφορντ, ομάδας που ξεκίνησε την καριέρα του, τον Μάιο του ‘13 στο Γουέμπλεϊ, σκοράροντας με πέναλτι στην παράταση το μοναδικό και νικητήριο γκολ. Η ομάδα του Νότιου Λονδίνου τού πρόσφερε στη συνέχεια μονοετές συμβόλαιο κι έτσι ο Φίλιπς ξαναγύρισε στην Πρέμιερσιπ με κλεισμένα πια τα 40, έστω στην ομάδα με το μικρότερο μπάτζετ της κατηγορίας. Λόγω πάντως περιορισμένης συμμετοχής το συμβόλαιο λύθηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και ο βετεράνος άγγλος φορ μεταγράφηκε στην πρωτοπόρο της Τσάμπιονσιπ, Λέστερ, ετοιμάζεται δηλαδή να ξαναζήσει το έργο της μεγάλης επιστροφής.

http://youtu.be/mu7Q_Ahc3UA

8. Κάζου Μιούρα, 47 ετών

Ημερομηνία γέννησης: 26/02/1967

Καταγωγή: Ιαπωνία

Ομάδα: Γιοκοχάμα F.C. (Ιαπωνία)

Το πιο εξτρίμ φαινόμενο αντοχής στον χρόνο, αφού ο King Kazu, όπως τον αποκαλούν οι ιάπωνες, θα κλείσει σ’ έναν μήνα τα 47 και μόλις πριν από δύο εβδομάδες ανανέωσε το συμβόλαιό του με τη Γιοκοχάμα F.C. Η ομάδα, που αγωνίζεται στη β’ κατηγορία της Ιαπωνίας είναι επίσης φαινόμενο, αφού αποτελεί το πρώτο εγχείρημα συλλόγου λαϊκής βάσης στο ποδόσφαιρο μιας χώρας που δεν φημίζεται καθόλου για παρόμοια μοντέλα. Η καριέρα του Μιούρα ξεκίνησε από τη Βραζιλία, όπου μετακόμισε στα 15 του από τη γενέτειρα πόλη Σιζουόκα, που έχει παράδοση να βγάζει ποδοσφαιριστές, με μοναδικό σκοπό να γίνει επαγγελματίας. Είναι τρελό να σκεφτεί κανείς ότι τόσο μακριά όσο το 1986 ανήκε στο δυναμικό της Σάντος. Ωστόσο η προοπτική δημιουργίας της επαγγελματικής J League τον έφερε πίσω στην Ιαπωνία, όπου και αναδείχτηκε καλύτερος παίκτης στο 1^ο μεγάλο πρωτάθλημα της χώρας το 1993, ως παίκτης της Καβασάκι Βέρντι. Από εκεί και πέρα ξεκίνησαν κάποια πήγαιν-έλα μεταξύ Ιαπωνίας και Ευρώπης, με δύο στάσεις σε Ιταλία (Τζένοα) και Κροατία (Κροάσια Ζάγκρεμπ), αλλά κι ένα πέρασμα από την Αυστραλία το 2005. Παράλληλα, τράβηξε από το χέρι την Εθνική Ιαπωνίας στη  σταδιακή ανάδειξή της στο διεθνές στερέωμα, με αρχή το Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998. Στη Γιοκοχάμα έχει αράξει από το 2005 και μετά. Ένα σημαντικό μέρος του κοινού που επισκέφτεται το γήπεδο Μιτσουζάουα, έδρα της Γιοκοχάμα F.C., παραδέχεται ότι πηγαίνει μόνο και μόνο για να δει τον Κάζου να παίζει. Κι αυτός τους ανταμείβει με στιγμές όπως αυτή του περασμένου Ιουλίου, όταν σκόραρε στο 16^ο δευτερόλεπτο του αγώνα της Γιοκοχάμα με την Τότσιγκι, κι έγινε ο τοπ μαθουσάλας σκόρερ στην ιστορία του ιαπωνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. «Πήρα μια ωραία πάσα και σούταρα με το αριστερό όπως ο Νεϊμάρ, τον οποίο παρακολουθώ συχνά και νομίζω ότι αυτό το γκολ θύμιζε κάποια από τα δικά του», δήλωσε αμέσως μετά.

http://youtu.be/gq2FaDthCPg

Στην επόμενη σελίδα, μεταξύ άλλων…ο ξέρετε ποιος