Με το που έπιασαν οι ζέστες έπεσε η ατάκα «Σεξ από Σεπτέμβριο, μην σου πω από Οκτώβριο γιατί το καλοκαιράκι στην Ελλάδα κρατάει λίγο παραπάνω». Γελάς κάπως από μέσα σου, μπορεί και λίγο φανερά, γιατί ξέρεις ότι όποιος κι αν το είπε αυτό ξέρεις ότι στο επόμενο δεκάλεπτο, μην σου πω και στο πεντάλεπτο σου έχει βγάλει το σορτσάκι και σε ψαχουλεύει, γιατί όπως και να ‘χει τα λίγα ρούχα είναι για καλό τέτοιων περιστάσεων. Το έχει πει καλύτερα και ο Καβάφης «Τα ενδύματα μισοανοίχθηκαν – πολλά δεν ήσαν / γιατί επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας» στο ποίημά του «Να μείνει».
Εντάξει, το ξέρω βρε παιδί μου ότι όταν χτυπάει 40άρια και ιδρώνουμε σε σημεία που ποτέ δεν πρέπει να ιδρώνει κανένας άνθρωπος μπορεί το σεξ να φαντάζει σαν μια πολύ δύσκολη πίστα. Θα μου πείτε: για γυμναστικές είμαστε τώρα; Κορίτσια και αγόρια, α) μακάρι όλες οι γυμναστικές να ήταν τόσο ηδονικές β) τι το έχετε το ρημάδι το αιρ κοντίσιον; γ) δεν έχετε αιρ κοντίσιον; πώς επιβιώνετε; δ) βρείτε ένα ψυγείο και χωθείτε μέσα του και μετά ο ένας μέσα στον άλλον.
Εναλλακτική λύση καλέστε φίλο/φίλη/φίλους και δώστε τους από μια βεντάλια να σας δροσίσουν. Αν εξελιχθεί και η φάση, να δούμε βέβαια τότε ποιος θα κρατάει τις βεντάλιες με τα φτερά.
Πάντως, κακά τα ψέματα όσο θεωρητικά κι αν μοιάζει αγώνας δρόμου το σεξ μέσα στον καύσωνα αλλά τόσο η ίδια η εποχή δεν σε αφήνει σε ηρεμία. Το είπαμε και πιο πάνω, κορμιά που αποκαλύπτονται μέσα από αέρινα υφάσματα, ρώγες που ξεγλιστρούν ελεύθερες από ανύπαρκτα σουτιέν, πλάτες με άμμο, πόδια υγρά από τη θάλασσα, κωλαράκια που αναζητούν τη δροσιά. Το φύλο δεν έχει σημασία, το σώμα διεγείρει όπως και να ΄χει γιατί το σώμα το καλοκαίρι, ειδικά το καλοκαίρι, αναπνέει απαλλαγμένο από περιττά βάρη.
Και σου έρχεται να το ζουλήξεις αυτό το σώμα, να το δαγκώσεις τρυφερά, να το ρουφήξεις με τα χείλια, να το παιδέψεις με τη γλώσσα, να το χαϊδέψεις, να το βασανίσεις, να το αναστατώσεις, να το καυλώσεις, να το απελευθερώσεις όσο γίνεται πιο πολύ, να το δεις να γίνεται καμπύλη, να τη δεις να ανοίγεις το στόμα της να καταπίνει τον ήλιο, να καταπίνει κι εσένα, να χάνεσαι στα βάθη της, τα ζεστά αλλά και τόσο φιλόξενα, να γίνεσαι το καλοκαίρι του.
Ο Εμπειρίκος στην «Ενδοχώρα» έγραφε «Με τα τζιτζίκια που αγάλλονται στη ζέστη / Και προκαλούνε στύσεις στους πατέρες». Είναι όλα, όλα, όλα που σου προκαλούν ανατριχίλα ερωτική το καλοκαίρι. Είναι ο Ιούλιος και ο Αύγουστος οι μήνες που ανοίγουμε σαν κοχύλια, ελάτε να ρουφήξετε την αλμύρα μας, ποτισμένες είμαστε από το κύμα, έχουμε γεύση αλλιώτικη, κάτι θα σου θυμίσει, ίσως ένα μακροβούτι που σε έκανε να νομίζεις ότι θα χάσεις τις αισθήσεις σου, αλλά όταν έβγαλες ξανά το κεφάλι σου από τη θάλασσα ένιωσες πιο ζωντανός από ποτέ.
