Αναστασία Βαϊτσοπούλου
Αφού πέρασε ο νόμος για την πλαστική σακούλα, κλείνουν τον Φλεβάρη οι μπάρες στο μετρό, μήπως ήρθε η ώρα να αρχίσει να εφαρμόζεται ο αντικαπνιστικός νόμος; Μετά τα Τρίκαλα, άκαπνες πρωτοβουλίες ξεπηδούν και σε άλλες πόλεις, όπως η Κοζάνη, η Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, η Κατερίνη, η Ρόδος, και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Ταυτόχρονα, ο Akapnos.gr μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Επίσης, την τελευταία μέρα του Γενάρη εκδόθηκε εγκύκλιος από το υπουργείο Υγείας, που καλεί την Αστυνομία, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους επιθεωρητές υγείας να προβαίνουν σε ελέγχους και να αποστέλλουν τον απολογισμό τους στο υπουργείο. Αυστηροποιούνται οι έλεγχοι και τα πρόσθιμα, θα δείξει αν εφαρμοστούν, η κοινωνία των πολιτών έδειξε τον δρόμο πάντως.å
https://www.youtube.com/watch?v=tjPlPit-0k8
Η χώρα μας καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποδεικνύοντας την σκανδαλώδη επιείκεια που δείχνει η Δικαιοσύνη όταν κατηγορείται κάποιος αστυνομικός (όπως στην περίπτωση της Πόπης Μέλλιου). Η υπόθεση αφορούσε βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ το 2002 από τον αστυνομικό Χρήστο Ευθυμίου σε έναν 17χρονο κι έναν 20χρονο.
Σταύρος Διοσκουρίδης
Με αφορμή την όλη η ιστορία με τη «Μακεδονία» ξεκίνησα τα «Βαλκάνια» του Μάρκ Μαζάουερ (εκδ. Πατάκης). Είναι από εκείνες τις φορές που, σε τόσες λίγες σελίδες, δίνεται με απλές λέξεις, τόση συμπυκνωμένη γνώση για τη χώρα μας αλλά και τη γύρω γειτονιά.
Ότι αυτό το βιβλίο δεν διδάσκεται στα σχολεία. Θα είχαμε γλυτώσει από πολλά σήμερα.
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Η ομιλία του δημάρχου Θεσσαλονίκης στη θεμελίωση του μουσείου Ολοκαυτώματος. Συγκινητική και ουσιώδης δεν αναλώθηκε στο στερεότυπο των κακών Γερμανών ναζί και των χριστιανών Θεσσαλονικιών που δεν ήξεραν τι γίνεται. Πρέπει να διαβαστεί από όλους για να γίνει πράξη το σύνθημα που υπάρχει σε κάθε μνημείο του Ολοκαυτώματος, Πότε Ξανά. Ολόκληρη η ομιλία εδώ.
Η άποψη «ας είναι το μακεδονικό η αφορμή με την οποία ο κόσμος θα ξεσηκωθεί». Ναι, η βλακεία είναι απύθμενη και δεν έχουμε μάθει τίποτα από την ιστορία της Βαϊμάρης
Παναγιώτης Μένεγος
Η σοκαριστική ομιλία του Γιάννη Μπουτάρη στη μνήμη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Σοκαριστική, γιατί είναι η μοναδική δημόσια τοποθέτηση στην πολιτική ιστορία των τελευταίων χρόνων, σίγουρα των χρόνων της Κρίσης, που εκείνος που μιλάει το κάνει θέλοντας να αλλάξει τη μεγάλη εικόνα. Κι όχι υπολογίζοντας το όποιο κόστος για να παρατείνει μικροπολιτικά τη δική του ασήμαντη παρουσία.
Είναι διαφορετικό πράγμα να ανέχεσαι πικρά, να αποδέχεσαι δημοκρατικά και να σκεφτέσαι πως θα αντιμετωπίσεις τους κάθε λογής τσαρλατάνους (μέχρι και δολοφόνους) που είδαν ανοιχτή την πόρτα της δημόσιας σφαίρας και μπούκαραν τα τελευταία χρόνια. Κι άλλο, να τους χαρίζεις τα κλειδιά. Αυτή είναι η σύντομη ιστορία του αυριανού συλλαλητηρίου.
ΑΠΕ-ΜΠΕ/ PIXEL/ ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ
Θεοδόσης Μίχος
“Women give up pussy to get love, men give up love to get pussy.’ That’s the way it works.”
Είναι τόσο απολαυστικός και τόσο μα τόσο «politically incorrect» ο Quincy Jones στη συνέντευξη-μαμούθ που έδωσε στο GQ, που απορώ γιατί δεν έχουν αρχίσει ακόμη διάφοροι/ες μη μου άπτου να τον «βαράνε», ορμώμενοι/ες από αποστροφές του λόγου του σαν την παραπάνω ή/και σαν την παρακάτω:
You really have 22 girlfriends?
“Hell yeah. Everywhere. Cape Town. Cairo. Stockholm—she’s coming in next week. Brazil—Belo Horizonte, São Paulo, and Rio. Shanghai—got a great girl over there from Shanghai, man. Cairo, whew.”
They all know about each other?
“Yeah, I don’t lie. And it’s amazing—women get it, man. Don’t you ever forget they’re 13 years smarter than we are. Don’t you ever forget it.”
Στις 29 Ιανουαρίου συμπληρώθηκαν 25 χρόνια χωρίς τον Χρήστο Βακαλόπουλο. Ο άνθρωπος αν μη τι άλλο είχε ζωή, σε αντίθεση με κάτι γιδέμπορους της χαμηλότερης κίτρινης σοσιαλμιντιακής υποστάθμης που διάλεξαν την επέτειο του θανάτου του για να στάξουν το φαιδρό φαρμάκι τους για τον μεγάλο εκλιπόντα.
Ντενίσα Μπαϊρακτάρη
Ξέρω ότι δεν ενδιαφέρει κανέναν αλλά καθόλου δεν με νοιάζει, εγώ ξαναμπήκα στο τζιν σορτσάκι μου!
Στην Μεσόγειο του 2018 οι άνθρωποι πνίγονται ακόμα…
Λουίζα Σολομών-Πάντα
Διπλά τα μαντάτα, διπλή και η χαρά ετούτη την εβδομάδα. Λίγο ο θεός Alex Turner που επιστρέφει στην Ελλάδα και μάλιστα για πρώτη φορά με τους Arctic Monkeys ( μη γκρινιάζετε για το εισιτήριο, enjoy the moment, γιατί αμήν και ξανά αμήν), λίγο η ιστορική επανένωση των Στέρεο Νόβα που πρόκειται να πάρει σάρκα και οστά το καλοκαίρι στο ΚΠΙΣΝ, ταράζοντας και αφυπνίζοντας τις ευαισθησίες μας, ε, δε θέλει και πολύ για να πάει καλά η εβδομάδα.
https://www.youtube.com/watch?v=M5ylYjyfZSQ
Μια μελαγχολία, ένα άγχος, μια γκρίνια, μια «δυστοπία» την έφερε πάντως αυτό το super moon.
Λίνα Ρόκου
Οι συναυλίες των Arctic Monkeys και Στέρεο Νόβα αυτό το καλοκαίρι στην Αθήνα. Είμαι ένα ευτυχισμένο κορίτσι.
https://www.youtube.com/watch?v=U0PLz3cXT1c
Νομίζω, έχει σημασία να αναφερθεί ότι ο συνήγορος του ενός αστυνομικού, ο κύριος Καρυδομάτης, είναι συνήγορος της Χρυσής Αυγής». Διαβάστε την ιστορία της Πόπης Μέλλιου στο θέμα της Αναστασίας Βαϊτσοπούλου.
Ζωή Παρασίδη
Την Τετάρτη 31/1, η Χρυσή Αυγή είχε προγραμματίσει εκδήλωση στο νησί της Χίου με θέμα «Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και η λύση της Χρυσής Αυγής». Το δημοτικό συμβούλιο του νησιού, με ομόφωνη απόφασή, κήρυξε «ανεπιθύμητα» στο νησί τα στελέχη της οργάνωσης σημειώνοντας ότι «η παρουσία της νεοναζιστικής οργάνωσης αποτελεί ύψιστη πρόκληση στα δημοκρατικά ήθη του νησιού και ο Δήμος Χίου δεν μπορεί να μείνει απαθής. Τα υπόδικα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης είναι πρόσωπα ανεπιθύμητα στη Χίο. Η Χίος τής εθνικής αντίστασης και των δημοκρατικών αγώνων αποδοκιμάζει με τον πιο έντονο και κατηγορηματικό τρόπο την παρουσία των επιγόνων του ναζισμού στον τόπο μας». Παράλληλα πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική συγκέντρωση, ενώ σύμφωνα με ρεπορτάζ της Εφ.Συν οι κάτοικοι τους γύρισαν την πλάτη με αποτέλεσμα οι Λαγός και Επιτήδειος να μιλήσουν μπροστά σε δέκα μόνο άτομα, μαζί με τη συνοδεία τους. Οι ίδιοι βέβαια αναφέρουν στη σελίδα τους πως η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε «σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα και εθνικιστικό παλμό». Θα ήθελαν μάλλον.
Άχαστο το ιβέντ, βέβαια, για τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, τόσο που φρόντισε να μας κοινοποιήσει τη συνομιλία στη σελίδα του. Θλίψη.
Ελένη Τζαννάτου
Η επανακυκλοφορία της Γραμμής του Ορίζοντος του Χρήστου Βακαλόπουλου από τις Εκδόσεις Εστία ήταν μία καλή ευκαιρία για να ξαναδιαβαστεί η ιστορία της Ρέας Φραντζή απνευστί. Ένα βιβλίο που αποτελεί τρανή απόδειξη της συγγραφικής δεινότητας του Βακαλόπουλου, ο οποίος δεν ακολουθεί απλά την μοναχική επίσκεψη της χωρισμένης Ρέας στην Πάτμο, αλλά μέσα από τη θραυσματική γραφή του καταφέρνει μέσα από την αποθέωση του παρόντος, να καταργήσει τον ίδιο το χρόνο, μπλέκοντας το συναίσθημα με την ιστορία, το τώρα με το διηνεκές, μέσα από την ιστορία μίας γυναίκας που αγαπά τη ζωή περισσότερο από ό,τι πιστεύει και η ίδια και κολυμπά στα νερά της διασχίζοντας τη γραμμή του ορίζοντος.
Το ανέκδοτο των Grammy. Αποθέωση της «φτηνής ποπ για την ελίτ» μέσα από κατηγορίες επί κατηγοριών και νικητές που έχουν(;) κυρίως τα εύσημα του κοινού και όχι της κριτικής. Ευχάριστη εξαίρεση το βραβείο Καλύτερης Ενορχήστρωσης που πήγε στον Randy Newman για το κομμάτι “Putin” από τον περσινό πολύ δυνατό του δίσκο Dark Matter.
Τζούλια Τσιακίρη
Περπατώ στην Αθήνα τη νύχτα ύστερα από το σινεμά με τη σκέψη στον D. D.- L. , φαρμακωμένο για να μάθει να αγαπά. Η στοά του Galaxy ανοιχτή και τα άσπρα της μάρμαρα στράφτουν, το μπαρ γεμάτο και τα ψαρά μαλλιά ενός πότη σαν να πήραν λίγο από το ψυχρό φως του φεγγαριού. Η στοά Μπολάνη ανοιχτή, κόσμος στο Low Profile, και στη βιτρίνα της Σοκολατίτσας η αφίσα μας από την έκθεση του Χρίστου Χατζηστυλιανού “Πέντε παρερμηνείες”, εδώ στον Φωταγωγό, με τα πέντε εικάσματα της Έμιλυ Ντίκινσον. “Είμαι μικρόσωμη σαν τον Τρυποφράχτη, και τα μαλλιά μου ατίθασα, σαν του κάστανου το αγκάθινο Κουκούλι – και τα μάτια μου, σαν το Σέρυ στο Ποτήρι, που αφήνει ο Επισκέπτης” (μτφρ. Ερρίκος Σοφράς). Τι όμορφη που είναι η νύχτα!
Περπατώ στην Αθήνα τη νύχτα ύστερα από το σινεμά με τη σκέψη στον D. D.- L., φαρμακωμένο για να μάθει να αγαπά. Πανεπιστημίου 41 η Στοά Νικολούδη κλειστή με γκρίζα ρολά και πιο πάνω στο 25 – 29 πάλι κλειστή η Στοά Αθηνών που οδηγεί στην Κοραή. Ο φόβος φυλάει τα έρμα. Να πάρουμε την πόλη. Να πάρουμε πίσω τη νύχτα!
Γιώργος Τσίγκος
Είδα το Houston, We Have a Problem που αποτελεί ένα mockumentary στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ. Το «ντοκιμαντέρ» αναφέρεται στην πώληση της τεχνολογίας του Γιουγκοσλαβικού Διαστημικού Προγράμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Γιουγκοσλάβο ηγέτη Τίτο με σκοπό οι ΗΠΑ να κερδίσουν την κούρσα του διαστήματος και να φτάσουν στη Σελήνη πριν τους Σοβιετικούς. Η ιδέα του ντοκιμαντέρ βασίζεται στη θεωρία συνωμοσίας ότι εν τέλει η τεχνολογία των Γιουγκοσλάβων δε λειτούργησε ποτέ, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί να θέσουν σε εφαρμογή σχέδιο αποσταθεροποίησης της Γιουγκοσλαβίας με σκοπό τη διάλυση της ως εκδίκηση. Το τέλος όμως αφήνει πολλά ερωτηματικά…
Η πρώτη ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ για την Κατάσταση της Ένωσης μπροστά στα μέλη του Κογκρέσου. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου αφού δείχνει να μην κατανοεί βασικές πτυχές της πολιτικής, επιμένοντας στο να λέει πράγματα τα οποία δεν υφίστανται. Θεωρεί προσωπικό επίτευγμα τη δημιουργία θέσεων εργασίας την ώρα που οι πολιτικές της κυβέρνησης Ομπάμα οδήγησαν στην οικονομική ανάκαμψη, μιλά για «καθαρό άνθρακα» ενώ κάτι τέτοιο δεν υφίσταται ενώ παρουσιάζει τις φοροελαφρύνσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις ως «δώρο» στη μεσαία τάξης της χώρας. Το χειρότερο όμως είναι η ανακοίνωση της αναβάθμισης των πυρηνικών των Ηνωμένων Πολιτειών και η διατήρηση της φυλακής του Γκουαντάναμο. Μέσα σε ένα χρόνο Τραμπ μόλυνε το δημόσιο διάλογο, εφάρμοσε πολιτικές με ρατσιστικό πρόσημο όπως ο αποκλεισμός των μουσουλμάνων προσφύγων, και με τον ιδιαίτερα διχαστικό του λόγο φέρνει στα άκρα τις σχέσεις με τη Βόρεια Κορέα. Εντελώς unfit για Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
