Συγνώμη, δεν μπορώ να έχω δεύτερο Pop Up; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πάνω στο βήμα της Βουλής, χρησιμοποίησε ως πολιτικό επιχείρημα ιστορία με εξωγήινους στον Υμηττό. Λίγο είναι;
Ο θρίαμβος της πολιτικής και κοινωνικής ορθότητας. Το γεγονός ότι υπάρχουν όλοι αυτοί οι μουτζαχεντίν του σωστού στα κοινωνικά δίκτυα, δίνει τη δυνατότητα να βγουν στη φόρα ιστορίες όπως αυτή του Γουαινστάιν στην Αμερική. Είναι σαν να λένε «πείτε τα, και μη φοβάστε, εμείς είμαστε εδώ».
Χάρβεϊ Γουάινσταιν
Διαβάζοντας σχόλια όμως του στιλ, «στην Ελλάδα νομιμοποιούν τα τραβέλια και στην Αμερική κυνηγάνε έναν άντρα που κάνει τη δουλειά του», καταλαβαίνεις ότι στο τέλος της ημέρας δεν υπάρχει ελπίδα.
Το γεγονός ότι όλο και λιγότεροι κάνουν χαβαλέ με τα πρωτοσέλιδα της Ελεύθερης Ώρας. Το τελευταίο που καλούσε ανοιχτά σε βία εναντίον μερίδας του πληθυσμού συγκέντρωσε περισσότερη οργή αυτή τη φορά και φαίνεται πως ο κόσμος καταλαβαίνει ότι το δηλητήριο που χύνει αυτή η εφημερίδα είναι πολύ πιο σοβαρή υπόθεση από τα πρωτοσέλιδα με τον Πούτιν που θα μας δώσει πίσω την Πόλη.
Τα memes του Τσίπρα με το F-16 που δε φτιάχτηκαν ποτέ. Μια τέτοια χρυσή ευκαιρία πήγε άκλαυτη επειδή ο Μητσοτάκης μας κράτησε ζεστούς για ένα γεμάτο τριήμερο με τον περίφημο εξωγήινο.
Η ιστορία του Μητσοτάκη για εξωγήινους, από τα πιο αστεία πράγματα που έχω ακούσει εδώ και καιρό, ξεπέρασε τις ήδη χαμηλές προσδοκίες μου για το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου σε αυτή τη χώρα.
Το πρωτοσέλιδο της Ελεύθερης Ώρας, που μάλλον φτιάχτηκε βάζοντας στοίχημα για το με πόσους τρόπους μπορεί να γίνει υβριστικό, χυδαίο και κατάλληλο για πολλές μηνύσεις.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι κάθε φορά που βλέπω τον Στυλιανό Τζιρίτα είναι πού διάολο βρίσκει και πώς καταφέρνει να συνδυάζει τα ρούχα που φοράει. Και μετά ότι έχει υπάρξει μαέστρος του multitasking πριν καν το σύνδρομο διάσπασης της προσοχής γίνει η σύγχρονη παγκόσμια ασθένεια. Μουσικός, παραγωγός για άλλους μουσικούς, performer, δεινός γραφιάς ανεξαρτήτως μέσου, είδους ή format, φανζινάς, από τους ελάχιστους ουσιαστικούς χρήστες των social media, πατέρας. Κι ακραιφνής προτζεκτάκιας, αφού πάντα κάτι ετοιμάζει. Το τελευταίο είναι το ΣΑΣΤέΗΝ – Σημειώσεις περί συνθετών της ημεδαπής, ένα «περιοδικό διμηνιαίας λογικής» που μπορεί να συμπεριλαμβάνει τον Μανώλη Γαλιάτσο, τους 2 by bukowski, τον Τόλη Βοσκόπουλο και τον Boy. Γράφουν Καραμπεάζης, Μπάρλας, Συμβουλίδης, Ξαγάς, ο ίδιος ο Τζιρίτας κι άλλοι εκλεκτοί, όποτε το μόνο βέβαιο είναι ότι διαβάζεται με κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον. Σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και δισκάδικα της πόλης, εκεί όπου κυκλοφορούν τα αντίδοτα για την περιρρέουσα ηλιθιότητα…
Η θλιβερή στάση της ΝΔ στο νομοσχέδιο για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Με 2.5 προοδευτικά γκολάκια σε 2.5 χρονια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δα και για να πανηγυριζει, όμως το συσσωμο οχι της ΝΔ –γαρνιρισμένο με «ιστορίες για εξωγήινους», «αναφορές σε Αδάμ και Γιώργο» και τους συνήθεις ύποπτους Άδωνι-Βορίδη- δεν ειναι κοινοβουλευτικος τακτικισμος, αλλα σαφες ιδεολογικο στιγμα. Πολύ μακριά από φιλελευθερισμούς, φιλοευρωπαϊσμούς κι άλλα τέτοια πρόστυχα προοδευτικά…
Όλα τα χαμογελαστά πρόσωπα στα θεωρία της Βουλής μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για το δικαίωμα στην επιλογή φύλου από τα 15. Δεν τελείωσαν όλα και έχουν να δοθούν ακόμα πολλοί αγώνες αλλά αυτοί οι άνθρωποι μάχονται κόντρα σε όλους και σε όλα και δεν το βάζουν ποτέ κάτω. Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Αγάπη για όλους….
Βγήκε την Πέμπτη στους κινηματογράφους μια ταινία για την οποία εργάστηκαν 90 ζωγράφοι και δύο εταιρείες παραγωγής χρησιμοποιώντας μερικούς από τους πιο γνωστούς πίνακες ενός μεταϊμπρεσιονιστή ζωγράφου του 19ου αιώνα. Το πρώτο -κυριολεκτικά ζωγραφισμένo στο χέρι- μεγάλου μήκους animation Loving Vincent πραγματεύεται τη ζωή και το θάνατο του σπουδαίου Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ και είναι μια δουλειά που αξίζει να δούμε.
Η κατηγορία χρηστών των social media που, χωρίς να έχουν χιουμοριστική διάθεση, ξεκινούν το status update με την φράση «δεν είμαι ειδικός, αλλά» και συνεχίζουν εκφράζοντας την αποψάρα τους για τις ζωές των άλλων. Το παρακάτω στριπάκι από τo webcomic «Κουραφέλκυθρα» τους περιγράφει άψογα.
Πέρασε. Έχουν ακόμη να γίνουν πολλά σε κοινωνικό επίπεδο αλλά κάθε νίκη μόνο μπροστά σε πάει. Kαι έμαθα κι αυτή την έξοχη πρόταση χάρη στο εξαιρετικό κείμενο του Σταύρου Διοσκουρίδη «Είμαι άνθρωπος, τίποτα το ανθρώπινο δεν μου φαίνεται ξένο».
Η Donna Karan ρωτήθηκε, σε γκαλά που παρευρισκόταν, για τις δεκάδες ηθοποιούς που βγήκαν και κατήγγειλαν τον γνωστό παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινσταϊν για σεξουαλική παρενόχληση. Mε την απάντησή της ουσιαστικά έριξε το φταίξιμο στις γυναίκες και στα ρούχα που φορούν. Μια γυναίκα σχεδιάστρια μόδας είπε «Οι γυναίκες σήμερα ντύνονται με τέτοιο τρόπο που δείχνει ότι ψάχνονται για μπελάδες». Μαύρο.
Ένας λόγος για να ζει κανείς: να τους ξαναδεί μαζί.
Αλ Πατσίνο και Ρόμπερτ Ντε Νίρο στα γυρίσματα της ταινίας The Irishman που σκηνοθτεί ο Μάρτιν Σκορσέζε και θα βγει το 2019
Καταστηματάρχες της οδού Αθηνάς ποτίζουν με χλωριωμένα μπουγαδόνερα το φρεσκοφυτεμένο δεντράκι. Αίσχος.
![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
