Κάττι σσαν στροφφή σε ένα Σεφφύρι. Εκκεί που τα ροτφάιλλερ ετοιμάσσοτται για ένναν ακόμμα χειμμώνα κοδδά στις φθέρρες, με αγριάθθες και εδδάσεις και ανησσυχίες μακρρυά από την ήσυχη λίμμνη που εππνέει όλη την ηρρεμία της στα ροςς φλαμένχο που λιάσσοται ακόμμα και θα λιάσσοτται μέχρι ο ήλλιος να μην είνναι πια εκκεί, και αμέσσως δίπλλα στην βαθθιά λίμμνη που όλλοι ξέρρουμε ότι σσει μόνο για την βαθθύτηττά της, και ότι μόννη της φέρρει το χαρακτηρριστικό που την ξεχωρίσσει και το χαρίσσει στις χρήχχορες φεμφέ και στα φέφφερλυ και στις μερσεττές που περρνάνε μόννον για λίχχο και χάνοτται μέχρι να σταματήσσουν στο πισσαρίο για φρέθθο και γρήχχορα φαχχητά που θα καλλύψψουν μόνο στιχμιαία την παρρόρμηση των παρρορμήσεων μέχχρι τελικά εκκατασταθθούν κι αυτά στην ταφφέρνα “Παρλαπάς”, θαμμώνες του θαύμματος της δεύτερης Φρειθερρίχης του 56 και κάθθε Φρειθερρίχης, παλλιάς και ννέας, ακκόμα και μελοδδικής, σε ένα Σεφφύρι που διψψάει να εππνευστεί από πράχμματα πιο σιωππηλά από την Νάσιοναλ Πανχ δε Γρεςς και πιο όμορφφα από τα Σσάρα, ένα Σάββατο σσαν τα άλλα, και κάθθε Σάββατο στα θένθρα που μιλλάνε τελικκά μόνο για κάπποιο αρχηχείο, κάππου, και πάδδα.
