«Φτιάξε τσουκνίδα, έχω πολλά να σου πω». Η είδηση έκανε γκελ περισσότερο και από βόμβα σε Καπιτώλιο. «Δεν αποκλείεται η τιμή του καφέ να φτάσει από τα 2 ευρώ στα 5» είπε ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, στο υπουργικό συμβούλιο της 4ης Σεπτεμβρίου και σκόρπισε τον τρόμο σε μια κοινωνία που μπορεί να την κεράσεις αυξήσεις 50% στο ρεύμα, 25 % στα καύσιμα ή 20 % στο ψωμί και να το δεχτεί, γιατί τόσο κατανοητικιά και μεγαλόψυχη είναι, μη την δυσκολέψεις όμως στο καφεδάκι της, θα βγάλει φλύκταινες, θα σηκώσει φρύδι και θα πατήσει φωνή. «Ε όχι»
Ε ναι. Μην ανησυχείς όμως και μην πανικοβάλλεσαι, φίλτατε συνάδελφε, από τον εθισμό της καφεΐνης σε συγκεκριμένη εκδοχή, μία από τα ίδια και εδώ, κατανοώ απόλυτα, όπως προείπα σε τίτλο και lead, αν κατάλαβες όμως σου έχω μια λύση. Και όχι όποια-όποια. Τσουκνίδα που τη βρίσκεις στο βουνό (το άκαφτο), στην πλαγιά, στο χωράφι, στην αυλή σου ακόμη και σε αυτή της γειτόνισσας. Υπάρχουν και οι επώνυμες, οι επίσημες οι ακριβές, οι έτοιμες αποξηραμένες, αλλά εγώ τώρα σου μιλάω για τη φθηνή, την ταπεινή, την χλωρή, την άβραστη. Αυτή που αν τη ρίξεις στο νερό (οκ αφού την αποξηράνεις πρώτα, μάλλον καλύτερα), και την τουμπανιάσεις, θα σου βγάλει προϊόν, να πίνεις, να αισθάνεσαι, για μέρες και βδομάδες ολόκληρες.
«Στα μνημόσυνα θα σερβίρεται πλέον τσουκνίδα με μπισκοτάκι», αλλά μη μου σκας. Θα συνηθίσεις, ειδικά αν δεν βρεις το χούι να πηγαίνεις σε αυτά. Το ξέρω, την έχεις παρεξηγημένη, πιστεύεις πως η ξηρασία στην Βραζιλία θα σταματήσει και η τιμή του καφέ θα επανέλθει στα ίσα του αλλά κάτσε να σου πω κι αυτή εδώ, δεν είναι καμία δεύτερη. Διάσημη από την αρχαιότητα είναι, κυρίως για τις θεραπευτικές της ιδιότητες, σου λέει. Πλούσια σε ασβέστιο, σίδηρο, βιταμίνη C και Κ αλλά και κάλιο. Βοηθά τα οστά και ξεαγχώνει τα νεύρα και την αρτηριακή πίεση από τις σκοτοδίνες της καρδιάς (για αυτό δεν βάζω και το χέρι στην φωτιά, καθώς διάβασα για κάτι περίεργες ξαφνικές παρενέργειες στα πέριξ). Επίσης εμποδίζει την πρόωρη γήρανση του οργανισμού καθότι μέγας μάγκας της αντιοξειδωτικής δράσης (στο λέω έτσι απλά χωρίς τύμπανα και κρούσεις). Καταπραΰνει φλεγμονές, έχει διουρητικές ιδιότητες, βοηθά στη θεραπεία της αρθρίτιδας και πολεμά τα μικρόβια. Και όχι, καφέ δεν σου ψήνει, ουπς, είδες πως όλα μπλέκονται γλυκά, θα την πάρει τη θέση της με παπά και με κουμπάρο!
«Άσε με που να στα λέω πήγαμε για τσουκνίδα χτες με το Γιώργο και νομίζω πως ενδιαφέρεται». Η ίδια συζήτηση θα μπορούσε να γίνεται στη κατοχή με ρεβίθια. Όταν τα καβούρδιζαν, τα άλεθαν και τα πωλούσαν για ημιτασιόν ψεύτικο καφέ. Πολύ ενδιαφέρον επίσης δεν λέω, ειδικά αν το θυμάσαι (παύλα είσαι από αυτούς) ή απλά δεν το γνωρίζεις (το πιο αναμενόμενο). Τότε πράγματι, τα ρεβίθια έσωσαν νεύρα, ζωές και καθημερινότητα (το καράβι από την Περσία αλλά και τη Βραζιλία αδυνατούσε να περάσει ωκεανούς και να βρει λιμάνια). Τώρα άντε να τα βράσεις μια φορά τον μήνα κι αυτό γιατί ο διαιτολόγος έχει βάλει στο πρόγραμμα σου, σαράντα όσπρια την βδομάδα (πόσο αρακά να φας πια!).
«Ένα φρέντο τσουκνίδα με κοντό καλαμάκι, παρακαλώ». Να ξαναγυρίσουμε στα δικά μας και στην ταπεινή τσουκνίδα που καφεΐνη δεν έχει αλλά από ότι λένε διαθέτει τα θαύματα του κόσμου όλου του εναλλακτικού (και ξέρεις τώρα πόσο μόδα είναι αυτός). «Φτιάξε τσουκνίδα να στα πω» και αφού το λύσαμε το θέμα, σκέψου μόνο τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να περάσει και στο συλλογικό συνειδητό, η γευστική αυτή μετάβαση. Εγώ απλά καταγράφω μερικές. «Η Τσουκνίδα της Χαράς», «Ίντερνετ – Τσουκνίδα», «Διάλειμμα για τσουκνίδα», «Τσουκνίδα της παρηγοριάς», «Τσουκνίδα φίλτρου», «Βαπορίσια τσουκνίδα», «Πρωινή τσουκνίδα», «Τσουκνίδα αμάν», «Στο μπαρ ή στην τσουκνιδοτέρια;», «Τσουκνίδα κάνει;», «Κόκαλα έχει η τσουκνίδα και αργεί τόσο;»
Και μερικά στιχάκια που πρέπει να εναρμονιστούν κι αυτά με τη σειρά τους:
«Κι όλα μοιάζουν ένα τίποτα / Και κυκλοφορούν ανύποπτα / Κι είσαι η λαχτάρα μου /Η τσουκνίδα και τα τσιγάρα μου» («Άδωνης» / Άλκηστης Πρωτοψάλτη)
«Μόλις ξυπνήσω το πρωί / τα βλέπω όλα μαύρα / θέλω μια κούπα με τσουκνίδα /και τέσσερα τσιγάρα» («Καλημέρα» / Νίκος Παπάζογλου)
«Τρεις τσουκνίδες έπινα μαζί του / και κατάλαβα γιατί / τόσοι άνθρωποι στον κόσμο/ έχουν χάσει τη φωνή» («Τρεις καφέδες» / Σωκράτης Μάλαμας)
«Στην τσουκνίδα διαβάζω τα σημάδια /και τη μοίρα ψάχνω στα τυφλά. / Στο φλιτζάνι η ζωή μου άδεια, / στο πιατάκι κρύφτηκες ξανά» («Ο καφές» / Καίτη Γαρμπή).
« Η αγάπη σου η άχαρη / μια τσουκνίδα, μια ζάχαρη» («Ο καφές» /Ορφέας Περίδης)
Ένα ευχαριστώ στα παιδιά του chat στο joinradio.gr (από κάπου ξεκινούν οι ωραίες ιδέες)
Το κείμενο είναι χιουμοριστικό: η τακτική λήψη της τσουκνίδας πρέπει να γίνεται πάντοτε υπό την κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση για να αποφευχθούν δυσμενείς παρενέργειες.
