Το ποτάμι είναι ένα στοιχείο της πόλης που οι μόνιμοι κάτοικοι παίρνουν ως δεδομένο και οι τουρίστες βάζουν απαραίτητα στη λίστα με τα μέρη που επιβάλλεται να επισκεφτούν. Τα τελευταία χρόνια αμφότερες όχθες ανάμεσα στις γέφυρες Tower και Waterloo έχουν αλλάξει και παντού ξεφυτρώνουν αμέτρητα μπαρ και εστιατόρια πάνω σε ουρανοξύστες, πλοία, ανακαινισμένα βιομηχανικά οικοδομήματα. Σημαντική αλλαγή για μια περιοχή που στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε περιθωριοποιημένη και στο βαθύ παρελθόν αποτέλεσε συνώνυμο της εξαθλίωσης αλλά και πηγή έμπνευσης για το σκηνικό της δολοφονίας της Νάνσυ στον Oliver Twist του Charles Dickens.
Η θερμοκρασία είναι πάντα πιο χαμηλή δίπλα στον Τάμεση. Το καλοκαίρι η δροσιά είναι ευχάριστη. Το χειμώνα όμως η ίδεα και μόνο του να βρίσκεσαι πάνω σε μια ταράτσα ή μπαλκόνι δίπλα στο νερό δε φαντάζει ιδιαίτερα ελκυστική. Η υγρασία διαπερνά τα κόκαλα και το δέρμα μοιάζει ένα βήμα πριν τις χιονίστρες.
Για αυτό το εστιατόριο Coppa ανάμεσα στις London και Tower Bridge είχε μια καλή ιδέα. Μεταμόρφωσε τον εξωτερικο του χώρο σε ένα κήπο γεμάτο με τεράστιες θερμαινόμενες γυάλινες φούσκες, με μαξιλάρια και ζεστές κουβέρτες χνουδωτές σα φλοκάτες πάνω στους καναπέδες. Το Ice Ice Baby όπως το ονομάσαν αποτελείται από οκτώ ιγκλού που μπορούν να χωρέσουν δέκα άτομα το καθένα, κάνοντας τις κρατήσεις απαραίτητες ακόμα και για τα πρωινά. Το μενού περιέχει γευστικά χειμωνιάτικα ποτά και comfort food και οι τιμές είναι παραδόξως λογικές. Είναι ανοιχτά από νωρίς, σερβίροντας πρωινό και αλκοόλ απο τις 11 για τους γλεντζέδες, ινουίτ ή όχι.
Η καλύτερη ώρα για μια επισκέψη είναι φυσικά το βράδυ, όπου εκεί τυλιγμένοι με μια βελέντζα θα αγναντέψετε το νερό και τα φώτα της πιο διάσημης γέφυρας. Δεν χρειάζεται να ἐχεις αίμα εσκιμώου για να εκτιμήσεις τη χάρη αυτής της ιδέας. Αρκεί και μόνο μια εβδομάδα σαν την προηγούμενη, οπου είδαμε πάλι τους ήρωες μας να πεθαίνουν και εναν επικίνδυνο τύπο με πορτοκαλί τσουλούφι να γίνεται πλανητάρχης για να αναζητήσει κανείς τη θαλπωρή ενός ζεστού ιγκλού.
