Πρώτο κρατούμενο: Μετά από 5 μήνες διαπραγματεύσεις και λίγες μέρες πριν εκπνεύσει η παράταση της δανειακής συμφωνίας ο Αλέξης Τσίπρας, που θα κατάπινε τα μνημόνια και θα έκοβε όπως ο Κουταλιανός τη σιδερένια λιτότητα στα δύο, εμφανίζει ένα κατάλογο μέτρων που το ποσό τους φτάνει τα 8 δις ευρώ για τα επόμενα δύο χρόνια. Εκεί, δηλαδή που θα δαπανούσε 11 δις ευρώ σύμφωνα με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τώρα προθυμοποιείται να κλείσει το πρόγραμμα με μια σειρά από επεμβάσεις στο πορτοφόλι όλων μας. Η ελληνική κυβέρνηση πιστεύει το εξής: χωρίς απευθείας μαχαίρι σε μισθούς και συντάξεις αλλά με έμμεσο τρόπο θα μπορέσει αφενός να δικαιολογηθεί σε αυτούς που πίστεψαν ορισμένες από τις κόκκινες γραμμές της και αφετέρου κάνει και μια δικιά της διόρθωση στα Μνημόνια υποστηρίζοντας πως το να μειώνεις αυτές τις δαπάνες είναι μια από τις βασικές αιτίες της ύφεσης. Κατά τ’ άλλα σκληρά μέτρα θέλατε, ορίστε, χάρισμα σας.
Δεύτερο κρατούμενο: Οι Θεσμοί aka εταίροι aka δανειστές αφενός θεωρούν ότι η πρόταση της μετανοημένης αριστεράς που θα έκανε τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλη είναι μια καλή βάση για συζήτηση (μιλάμε για μέτρα 8 δις ευρώ πάντα) αλλά πιστεύουν πως πρέπει να γίνουν εκτεταμένες αλλαγές γιατί είναι υφεσιακά. Προσέξτε, τώρα, τι γίνεται! Οι θεσμοί που επί πέντε χρόνια επέβαλαν καθορισμένη ύφεση σε μια χώρα για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά της, δανείζοντας (αυτοί το δάνειο το ονομάζουν «αλληλεγγύη») πάνω από 200 δις την Ελλάδα, χωρίς να πάει ευρώ σε αναπτυξιακό μέτρο, σου λένε ότι η υψηλή φορολογία στις επιχειρήσεις είναι μέτρο που θα ρίξει πάλι την ελληνική οικονομία στη δίνη της ύφεσης. Μεγάλη πρόταση η προηγούμενη αλλά τώρα έρχεται το καλύτερο. Στην αντιπρόταση ως αντιυφεσιακό μέτρο προτείνεται, μεταξύ άλλων, να πάει ο φόρος επιχειρήσεων από το 29% που προτείνει η Ελλάδα στο (κρατήστε την αναπνοή σας) 28%, να μην υπάρξει χαράτσι 12% στα κέρδη πάνω από 500.000 ευρώ και να πάει ο ΦΠΑ σε βασικά είδη όπως το γάλα και το λάδι στο 23%. Ουάου, η ανάπτυξη έρχεται! Αξίζει ίσως να θυμίσουμε πως ειδικά για το γάλα όταν επεξεργαζόμασταν την εργαλειοθήκη του ΟΟΑΣΑ εθεωρείτο ήδη αρκετά ακριβό. Η αντιπρόταση που σχεδίασε το ΔΝΤ και σιγοντάρει η Γερμανία είναι σχεδόν το ίδιο πρόγραμμα που όλη η πλάση έχει χαρακτηρίσει λάθος. Αυτοί γιατί επιμένουν;
Τρίτο κρατούμενο: «Οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν, και το λέμε με φιλική στοργή και την εγγύτητα όσων γνωρίζουν τις δυσκολίες του ελληνικού λαού, ότι υπάρχει και μία ισχυρότατη πίεση για να χρησιμοποιηθεί αυτό το παράθυρο που ανοίγεται ώστε να κλείσουν οριστικά οι λογαριασμοί με την Ελλάδα και να αποκλεισθεί από την Ευρωζώνη.» Τα λόγια δεν είναι κάποιου τυχαίου αλλά του πρωθυπουργού της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι στην Ιταλική βουλή. Τα κράτη που δεν αισθάνονται άνετα με την παρουσία της Ελλάδας είναι οι ρούκι της ευρωζώνης, που πήραν σκληρά μέτρα για να έχουν ευρώ στα ATM τους και αναζητούν χώρο για να αναπνεύσουν και ν’ αναπτυχθούν. Ο Σλοβάκος Υπουργός Οικονομικών για παράδειγμα δήλωσε μπαίνοντας στο Eurogroup που διήρκεσε μια ώρα ότι δεν ξέρει πως θα είναι η ευρωζώνη μεθαύριο. Λέτε κάτι να ξέρει;
Το γεγονός ότι παραμένει ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες για να συνεχίσει τα μεσάνυχτα τις διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς δείχνει ότι καταρχήν όλοι θέλουν όλη μια λύση. Θα την αναζητήσουν ή θα ρίξουν μια, δυο παρτίδες βραζιλιάνικη μπιρίμπα (η δύσκολη, που θες εφτάδα κατεβασμένη για να πάρεις μπιριμπάκι) και μετά θα εξέλθουν για πολεμικές δηλώσεις σε ένα στημένο παιχνίδι αλληλοκατηγοριών; Έχει αρχίσει να καταντά αμήχανο όλο αυτό το «τόσο κοντά σε συμφωνία το πρωί αλλά τόσο μακριά το βράδυ» και δείχνει δύο πράγματα: ή τα έχουν βρει εδώ και καιρό και ψάχνουν να το περάσουν στην κοινή γνώμη ως μια μοιραία κίνηση που έγινε στο παραπέντε αντί καταστροφής ή ότι το Grexit είναι συμφωνημένο από καιρό και απλά δεν έχουν βρει τα λόγια να το παρουσιάσουν.
