Ο Μανώλης Σταυρουλάκης είναι σούπερ dj, μέγας Λονδινάκιας και από τότε που γεννήθηκε νομίζει…πως αναπνέει νότες

ΜΟΥΣΙΚΗ: Από τότε που γεννήθηκα νομίζω πως… αναπνέω νότες. Μία από τις πρώτες φωτογραφίες μου είναι όταν ήμουν μηνών ακόμα, πάνω στο κρεββάτι των γονιών μου, χαμογελώντας και κρατώντας ένα 7″. Τα χρήματά μου από το δημοτικό ήδη (χαρτζιλίκι για κολατσιό κτλ), τα μάζευα και αγόραζα βινύλια από το δισκάδικο της γειτονιάς, τους αδερφούς Απιδόπουλους. Το ίδιο έκανα και  φλομώνοντας τους δικούς μου στα ψέματα, μεγαλώνοντας, ότι τάχαμου πρέπει να πάρω τετράδια, βιβλία, κτλ. Εννοείται πως όλα κατέληγαν σε δίσκους. Vinyl junkie, κανονικό. Σήμερα… συνεχίζω ακάθεκτος, περισσότερο ως συλλέκτης παρά ως ακροατής.

ΒΙΒΛΙΑ: Μικρότερος διάβαζα πολύ. Πάρα πολύ. Ξεκίνησα παιδί με Ένιντ Μπλάιτον, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Εκτόρ Μαλό, κτλ, συνέχισα με τη σειρά επιστημονικής φαντασίας της Ωρόρα, και τη «μαύρη» βιβλιοθήκη του τρόμου, συνέχισα με Έρμαν Έσσε, Τομ Ρόμπινς και όλους αυτούς που ήταν κάπως της μόδας στα eighties πριν περάσω στη «σοβαρή» λογοτεχνία – ενώ εξακολουθώ να λατρεύω τη λογοτεχνία του φανταστικού. Τελευταία δεν έχω χρόνο και ζορίζομαι να διαβάσω κάτι χωρίς να νυστάξω. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα και μόνο βιβλίο σαν αγαπημένο μου θα διάλεγα (τι πρωτότυπο!) τον «Φύλακα Στη Σίκαλη» του Τζ. Ντ. Σάλιτζερ για πολλούς, διαφορετικούς λόγους.

ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Γέννημα-θρέμμα Τουμπιώτης. Ο παππούς μου ο Ηρακλής (ταχυδρόμος στο επάγγελμα, μορφωμένος και αρχοντάνθρωπος), είχε ένα από τα πρώτα 4-5 προσφυγικά σπίτια, όταν ακόμα υπήρχε το ρέμα και στην περιοχή ζούσαν  λύκοι. Και όταν παντρεύτηκα συνέχισα να μένω εδώ – συνδυασμός της δύναμης της συνήθειας με την αγάπη για την περιοχή, η οποία ακόμα και τώρα έχει μια απλότητα και μια αίσθηση γειτονιάς και ασφάλειας. Θα ήθελα όμως να ζω στη Γκουανταλαχάρα, στο Ουζμπεκιστάν ή στη Γουαδελούπη τις Κυριακές που παίζει ο ΠΑΟΚ εδώ, στο γήπεδό του και γίνεται το έλα να δεις.

ΒΟΛΤΑ: Η αλήθεια είναι πως μου λείπουν οι χαλαρές βόλτες μιας και η καθημερινότητά μου είναι ένα διαρκές τρέξιμο. Βολτάρω πολύ όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό… εκεί σχεδόν δεν χρησιμοποιώ ΜΜΜ. Πιο πολύ μια αυτοκινητάδα με φίλους, έτσι χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Απλώς να είμαστε στο αμάξι, να ακούμε μουσική και να τραγουδάμε δυνατά προσπαθώντας να ξεπεράσει σε ένταση ο ένας τη φωνή του άλλου!

ΤΑΙΝΙΕΣ: Υπήρξε μια εποχή που με την τότε κοπέλα μου και νυν γυναίκα μου, τρέχαμε από τη μια προβολή στην άλλη προσπαθώντας να προλάβουμε να δούμε… τα πάντα! Διαλέγαμε ταινίες μόνο από την αφίσα ή τον τίτλο τους, δεν διαβάζαμε κριτικές από τις εφημερίδες ή τα περιοδικά της εποχής! Αυτή η ποικιλία όμως μας έκανε να διαμορφώσουμε αισθητική και να αγαπήσουμε μεγάλους auteurs. Αδυναμία ο Γούντι Άλεν, ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ.

ΤΑΞΙΔΙ: Είμαι Λονδινάκιας. Έχω πάει αμέτρητες φορές εκεί, είναι η παιδική χαρά μου. Μέχρι που γνώρισα και ερωτεύτηκα την Ρώμη. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Κάτι μου λέει ότι τα ίδια και χειρότερα θα πάθω όταν με το καλό πάω Νέα-Υόρκη, ένα ταξίδι που όλο λέω θα κάνω κι όλο αναβάλλω – ή κάτι τυχαίνει. Φοβάμαι ότι αν περάσω τον Ατλαντικό δεν πρόκειται να επιστρέψω…

https://www.youtube.com/watch?v=oSexfR0Ubzw

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Δηλώνω μεγάλο tv junkie. Λατρεύω τις σύγχρονες τηλεοπτικές σειρές οι οποίες πιστεύω πως έχουν εξελιχθεί σε ένα παρακλάδι του σινεμά – διόλου τυχαία σχεδόν όλοι οι σκηνοθέτες και οι ηθοποιοί του κινηματογράφου έχουν ενδώσει στη σαγήνη της. Γενικώς όμως επειδή μεγάλωσα με την τηλεόραση στο σαλόνι να παίζει σχεδόν αδιάκοπα, μ’αρέσει κι εμένα ό,τι κι αν κάνω, ακόμα κι αν διαβάζω ή γράφω, να την έχω ανοιχτή στο background.

ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, λατρεύω να το μισώ. Έχω χάσει εκατομμύρια εργατοώρες σερφάροντας ανούσια, «τσιμπώντας» σε άθλια click-baits, ακολουθώντας τον σύνδεσμο του συνδέσμου (ω σύνδεσμε). Το μισώ κυρίως για το κακό που έκανε στη δουλειά μου (djing) δίνοντας εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στον κάθε αριβίστα στο κατέβασμα μουσικής  και στον κάθε τζαμπατζή dj που παίζει με youtube.

ΦΛΕΡΤ: Βασικά είμαι με την Αθηνά κυριολεκτικά από τότε που ήμασταν παιδιά αλλά εξακολουθώ να φλερτάρω… γενικώς. Να παίζω. Είναι και κομμάτι της δουλειάς μου, της ατμόσφαιρας που δημιουργεί η νύχτα, αλλά το βρίσκω επίσης ζωογόνο και fun.

ΣΠΟΡ: Βαριέμαι αφόρητα ό,τι έχει να κάνει με σπορ, είτε να κάνω είτε να βλέπω. Αναγκαίο κακό το γυμναστήριο στο οποίο πηγαίνω με συνέπεια αλλά σίγουρα όχι με χαρά…

https://www.youtube.com/watch?v=MUijJbEyMiI

ΤΩΡΑ: Έχω καθημερινή εκπομπή στον Fly 104 (12:00-15:00) ενώ επίσης έχω δημιουργήσει και το manstaradio (με την αφρόκρεμα της electronica, ψαγμένη pop, ενδιαφέροντα remixes και απρόβλεπτες διασκευές, το οποίο αισίως κλείνει φέτος 12 χρόνια!) αλλά και το purehouseradio (με soulful/jazzy/afro/discotastic house μουσικές). Τα τελευταία δύο χρόνια και με αφορμή την πρώτη καραντίνα ξεκίνησα και 2 ομάδες στο facebook, την eighties revisited και τη nineties revisited οι οποίες λειτουργούν νοσταλγικά αλλά και εγκυκλοπαιδικά, έχοντας καταφέρει συσπειρώσουν επαγγελματίες του χώρου αλλά και απλούς λάτρεις των δεκαετιών αυτών. Νομίζω εκεί γίνεται σπουδαία δουλειά και είμαι περήφανος γι’αυτό. Α ναι… δουλεύω και σαν dj σχεδόν καθημερινά, οπότε όλο μου το 24ωρο είναι… μουσική!