Οι δημιουργίες της VASSIŁINA, εξισορροπούν αισθητικά στοιχεία της ποπ με σκοτεινές ηλεκτρονικές επιρροές. Έχοντας αναφορές από τους Fever Ray, FKA Twigs, Sevdaliza καθώς και της post-punk βρετανικής και γαλλικής σκηνής, η μουσικός, παραγωγός και τραγουδίστρια με βάση την Αθήνα, παρουσιάζει στα live της ένα punk μελαγχολικό ηχοτοπίο.
Με έντονα reverb, delay, field-recordings και interactive visuals, η VASSIŁINA ακροβατεί ανάμεσα στο χάος και στην dance σκηνή. Τον Μάρτιο του 2018, κυκλοφόρησε με την Undo Records το πρώτο της EP, “In-Sōma”, ενώ συνέχισε με την κυκλοφορία των single “PAIN” και “Βlue House”. Το νέο της άλμπουμ Fragments κυκλοφόρησε τον Μάϊο του 2021 από την Inner Ear Records. Λίγο πριν μας το παρουσιάσει στο Ρομάντσο, στις 29 Σεπτεμβρίου, μας λέει γι’ αυτά που αγαπά.
ΜΟΥΣΙΚΗ
Η μουσική υπήρχε πάντα στην ζωή μου. Όταν ήμουν 5 ή 6 χρονών, οι γονείς μου, μου έφεραν δώρο μετά απο ένα ταξίδι τους στο Λονδίνο ένα CD με το Phantom of the Opera. Θυμάμαι πως κάτι έκανε μέσα μου “κλικ” και δεν μπορούσα να σταματήσω να το ακούω για χρόνια ολόκληρα. Απο τα 6 μου άρχισα πιάνο, αλλά αυτό που μου άρεσε πιο πολύ ήταν να τραγουδάω και να γράφω τραγούδια. Και έτσι «ξεγελούσα» τους δασκάλους μου. Τους έλεγα, «δεν διάβασα σήμερα αλλά άκου τι έγραψα» – δεν με μάλωναν ποτέ. Μπορεί να μην έμαθα Βach με αυτόν τον τρόπο, αλλά έμαθα να είμαι δημιουργική, έμαθα πως η μουσική είναι αυτοσχεδιασμός, έκφραση και ψυχοθεραπεία. Μεγάλωσα με jazz, Beatles, classic rock και musical theatre και στην εφηβεία μου βρέθηκα στην “σύγχυση” να ακούω από την μια Placebo και Joy Division και από την άλλη Britney. Στα φοιτητικά μου χρόνια πέρασα επίσης από πολλούς πειραματισμούς σαν τραγουδίστρια, songwriter αλλά και ως listener, απο jazz, alt-rock/indie μέχρι παραδοσιακή και world music. Ακόμη και country άρχισα να γράφω σε κάποια φάση – αυτό βέβαια κράτησε για κανένα μήνα. Όταν μετακόμισα στο Λονδίνο, μπήκε στην ζωή μου η ηλεκτρονική μουσική και το production και άνοιξε ένας ολόκληρος νέος κόσμος για ‘μένα.
Παρά τον πειραματισμό όμως των προηγούμενων χρόνων της ζωής μου, πάντα τα κομμάτια μου είχαν μια κοινή γραμμή, συνδυάζοντας τη μελαγχολία με τον μελοδραματισμό. Εξού και η αγάπη μου για τα soundtracks και την cinematic μουσική. Δεν επηρεάζεται από ταμπέλες, αλλά από αυτό που θέλει να σου πει κάθε ιστορία. Μπορεί να δηλώνω avant-pop και electronic artist, όμως κάθε είδος μουσικής κάπως άλλαξε το μέσα μου, διαμόρφωσε τον ήχο μου, κάτι μου έμαθε.
ΒΙΒΛΙA
Δεν θα με χαρακτήριζα βιβλιοφάγο είναι η αλήθεια, όμως πάντα μου άρεσαν πολύ η ποίηση και τα θεατρικά έργα. Η Κική Δημουλά, ο Ρίτσος, ο Αναγνωστάκης, η Sylvia Plath και ακόμα πιο κλασικοί, όπως ο Shakespeare και ο Edgar Allan Poe. Απολαμβάνω επίσης πολύ να διαβάζω βιβλία με πιο ψυχολογικό/φιλοσοφικό περιεχόμενο όπως του Υalom, του Foucault και της Alice Miller, ενώ στα φοιτητικά μου χρόνια είχα κόλλημα με τον Kundera.
ΒΟΛΤΑ
Μου αρέσουν πολύ οι βόλτες, κυρίως αυτές που κάνω με την παρέα μου και αυτές που σχετίζονται με τη φύση. Στο Λονδίνο είχα για συντροφιά τα άπειρα πάρκα. Βρέξει – χιονίσει το πάρκο και τα δέντρα ήταν εκεί για ‘σένα. Άλλαζαν και μαζί με αυτά, άλλαζες και εσύ. Η αγαπημένη μου βόλτα ήταν στο πάρκο του Greenwich, πολύ κοντά στο σπίτι μου. Ανεβαίνεις τον λόφο για το Αστεροσκοπείο και βλέπεις από ψηλά όλη την πόλη. Τις βόλτες τις εκτίμησα βέβαια ακόμη πιο πολύ κατά τη διάρκεια των lockdowns – άλλωστε δεν μας είχε μείνει και κάτι άλλο. Νιώθω τυχερή που πέρασα το δεύτερο lockdown στην Αθήνα. Η Αθήνα με τον ήλιο της είναι τόσο μαγική όταν την περπατάς. Όλοι οι λόφοι της και η Ακρόπολη που σαν κλισέ cart postal ξεπροβάλλει συνεχώς, εκεί που δεν το περιμένεις, με έκαναν να την αγαπήσω βαθιά.
ΤΑΙΝΙΕΣ
Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω cinema, ειδικά θερινό, ό,τι και αν παίζει, μου αρέσει πολύ σαν διαδικασία – επίσης μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και τα pop corn. Στο σπίτι είμαι οριακά η χειρότερη παρέα. Είμαι αυτή που επιμένει να βάλουμε ταινία και κοιμάμαι από το πρώτο δευτερόλεπτο. Απο τις αγαπημένες μου ταινίες είναι το Only Lovers Left Alive, οι περισσότερες του Wes Anderson, το Blade Runner για το soundtrack του Vangelis και το Suspiria του ᾽77 για το soundtrack των Goblin.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
H αλήθεια είναι πως πλέον δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση. Στο Λονδίνο δεν είχε και κανείς μας σχεδόν τηλεόραση, γιατί το tv licence το πληρώνεις χωρίς λόγο «στο θεό». Κάπως έτσι συνήθισα χωρίς αυτήν. Την αποφεύγω βέβαια και συνειδητά, γιατί νιώθω πως μόνο ένταση και άγχος μου προσφέρει (κυρίως γιατί την έχω συνδέσει με τις ειδήσεις). Η τελευταία σειρά που είδα στην τηλεόραση ήταν το Criminal Minds και ο Κόκκινος Κύκλος σκέψου. Α, και το τηλεμάρκετινγκ, η αγαπημένη μου ασχολία όταν ήμουν φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη.
INTERNET
Είμαι εθισμένη, δεν θα πω ψέματα. Κυρίως με το Instagram, το Netflix, το YouTube, το Stremio και το Pinterest. Στο Pinterest περνάω υπέροχα κάνοντας όλη μέρα moodboards και το Stremio το αγάπησα επιπλέον στο lockdown γιατί μπορούσα να δω το What We In The Shadows και το Killing Eve χωρίς να πληρώσω! Επίσης, αγαπώ το Amazon (η ευχή και η κατάρα του καπιταλισμού). Ντρέπομαι πραγματικά γι’ αυτό, όμως ήταν η μεγαλύτερη εξάρτησή μου στο Λονδίνο κατά το πρώτο lockdown. Ό,τι μπορείς να φανταστείς, ακόμη και όσα δεν έχεις φανταστεί, μπορείς να τα βρεις και να τα έχεις την επόμενη μέρα έξω από το σπίτι σου. Οριακά έγινα zombie.
ΦΛΕΡΤ
Είμαι πολύ ρομαντική και αρκετά socially awkward όταν γνωρίζω κάποιον πρώτη φορά, επομένως θα πω ότι το θέαμα είναι αρκετά αστείο και άβολο. Στο Λονδίνο το φλερτ πάει παρέα με τα dating apps, τα οποία βαριόμουν πάντα πολύ. Στην Ελλάδα, αν εξαιρέσεις τους μπήχτες-βλάκες που σου χαλάνε την ημέρα, είναι κάπως πιο εύκολο και φυσικό. Λίγο η ζέστη και ο ήλιος, λίγο τα κοινά στέκια, κάνουν τα πάντα πιο εύκολα.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Μεγάλωσα στις Σέρρες, επομένως είχα πάντα μια γειτονιά. Στο Λονδίνο δυσκολεύτηκα στην αρχή να τη βρω, μέχρι που μετακόμισα στο Deptford. Το παζάρι και η λαϊκή τις Τετάρτες και τα Σάββατα, τα οικεία πρόσωπα, η καλημέρα που θα πεις το πρωί, η λιχουδιά που ξέρεις ανά πάσα στιγμή που θα την βρεις, κάνουν τους δρόμους της «σαν στο σπίτι σου». Στην Αθήνα δεν έχω προλάβει να ενταχθώ ακόμη πλήρως και να βρω την δική μου γειτονιά, μιας και είμαι ακόμα σε περίοδο μετακομίσεων, αλλά κάτι μου λέει πως όλα τα παραπάνω ισχύουν και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό.
ΣΠΟΡ
Δεν ήμουν ποτέ των σπορ. Στο σχολείο ήμουν πάντα αυτή που της «πονούσε η κοιλιά» προκειμένου να αποφύγω τη γυμναστική. Παρ’ όλα αυτά, αγαπώ τον χορό και τη yoga. Νιώθω πως με φέρνουν πιο κοντά με το σώμα μου και με γεμίζουν με ευεξία
ΤΑΞΙΔΙ
Τα λατρεύω. Πάντα με καλή παρέα και όπου μας βγάλει. M’ αρέσουν πολύ οι πόλεις, τα μουσεία, οι νέες γεύσεις, οι νέες μουσικές, αλλά και αυτά τα ταξίδια στην θάλασσα, το camping και o ύπνος κάτω από τα αστέρια. Δεν μ’ αρέσουν βέβαια πολύ οι περιπέτειες και σίγουρα δεν είμαι το τυπάκι που θα σκαρφαλώσει το βουνό ή θα κάνει ωτοστόπ. Μ’ αρέσει να έχω την ηρεμία μου και να νιώθω ασφαλής όταν πηγαίνω ένα ταξίδι. Από τα αγαπημένα μου μέρη στα οποία έχω ταξιδέψει είναι η Νότια Ισπανία.
ΤΩΡΑ
Αυτή την στιγμή βρίσκομαι στην Αθήνα και έχω γεμίσει με δυνάμεις και ενέργεια από το καλοκαίρι. Είμαι έτοιμη για νέες συνεργασίες και νέες μουσικές. Χθές, 16 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε το νέο μου κομμάτι «Μάρτιος» ως μέρος του compilation album της INNER EAR “INNSOMNIA” και στις 26/9 θα γίνει η παρουσίαση του δίσκου μου “Fragments” στο Ρομάντσο, όπου και θα συνεργαστώ με την υπέροχη και αγαπημένη μου drug performer TAMMY TSANAKA. Tέλος, αν φυσικά δεν μας τα χαλάσει ο covid, έρχονται νέα live, το φθινόπωρο.
