Ήρθε πριν λίγο καιρό στην Αθήνα ο Mr. Ducktail, ο τύπος που περιποιείται (και διατηρεί δiαρκώς in fashion) τα rockabilly λονδρέζικα κεφάλια. Σκοπός του του ήταν να μεταδώσει λίγη από τη μαγεία και την εμπειρία του στο workshop που διοργάνωσε το πιο προχωρημένο αθηναϊκό κομμωτήριο, το Lemon Poppy Seed της οδού Πρωοτογένους στου Ψυρρή. Φυσικά, δε χάσαμε την ευκαιρία να πούμε δύο λόγια μαζί του. Κι αυτός μας προετοίμασε για επιστροφή στα ’80s – χαίτη, rock star blonde και Kim Wilde look. Θα το αντέξουμε;
Μήπως τα αυλάκια των ελαστικών σας κάνουν πλέον μόνο για δίσκο βινυλίου; Πάρτε μέρος στην έρευνα και μπείτε στην κλήρωση για 3 σετ ελαστικών αυτοκινήτου.
Το Lemon Poppy Seed με κάλεσε για δώσω ένα workshop εδώ. Χάρηκα πολύ καθώς στην αρχή της καριέρας μου ούτε που πίστευα ότι θα με καλούσαν από άλλες χώρες για να διδάξω άλλο προσωπικό. Είναι η πρώτη φορά. Περάσαμε πολύ καλά στο workshop, ήρθαν πολλοί γνωστοί Έλληνες κομμωτές.
Δεν σχεδίαζα να κουρεύω μόνο άντρες, κούρευα και γυναίκες, αλλά όταν ξεκίνησα ως νεαρός ροκαμπιλάς έκανα μόνο τέτοια κουρέματα σε φίλους. Δούλεψα ως unisex hairstylist αλλά είκοσι ένα χρόνια πριν έχασα τη δουλεία μου. Ήμουν άνεργος και ένας φίλος μου είπε να αντικαταστήσω κάποιον που αρρώστησε σε ένα κουρείο. Πήγα να τον αντικαταστήσω για μια εβδομάδα κι έκατσα επτά χρόνια. Έτσι σταμάτησα να κουρεύω γυναίκες. Επίσης πάντα με ενδιέφεραν περισσότερο τα αντρικά κουρέματα, γιατί είναι πιο εύκολα. Μετά άνοιξα το δικό μου μαγαζί, το 2001 στο Λονδίνο. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω την ιδιότητα του κουρέα από τον hairstylist και ούτε μπορώ να πω ότι είμαι καλύτερος και κάτι από τα δύο. Προσπαθώ να κάνω την δουλεία μου όσο καλύτερα μπορώ.
Η εμπλοκή μου με την κουλτούρα του rockabilly ξεκίνησε όταν ήμουν δώδεκα χρονών. Πήγαμε με ένα φίλο μου από την γειτονιά στο σινεμά να δούμε το Grease, το 1978 λέμε τώρα και έτσι ανακάλυψα το rock n’ roll, από την ταινία και βλέποντας video clip στο MTV. Τώρα το rockabilly έχει γίνει παγκοσμίως μόδα, αλλά τότε ήταν μια υποκουλτούρα. Στην Τουλούζη όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, ήμαστε μόνο 40 άτομα σαν κοινότητα. Αποφάσισα λοιπόν να πάω στο Λονδίνο καθώς η rockabilly κουλτούρα εκεί είναι πάντα δυνατή. Σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο δηλαδή όχι μόνο στο Λονδίνο.
Πριν την Αγγλία βέβαια, δοκίμασα να μείνω και στο Λος Άντζελες, όπου το rockabilly είχε γίνει πολύ δημοφιλές στους Μεξικάνους. Πήγαμε λίγο εκεί με την γυναίκα μου, αλλά ειλικρινά δεν μπορούσα να δω τον εαυτό μου να δουλεύει και να ζει εκεί. Σαν τουρίστας το λάτρεψα βέβαια. Αν έμενα εκεί όμως θα είχα πελάτες αποκλειστικά ανθρώπους μιας συγκεκριμένης κλίκας, ενώ μου αρέσει να ανακατεύονται οι άνθρωποι. Στο κατάστημά μου στο Λονδίνο έχω κουρέψει πολλούς ανθρώπους, από διάσημους μέχρι ανθρώπους σαν εμένα. Μου αρέσει αυτό, στο Λονδίνο οι πλούσιοι και διάσημοι άνθρωποι είναι πιο χαλαροί, δεν έχουν πρόβλημα να ανακατεύονται με τον απλό κόσμο. Στην Γαλλία δεν το βλέπεις αυτό, είναι πολύ ψηλομύτηδες. Στο Λονδίνο είσαι σε μια παμπ και πίνεις μπύρες και ξαφνικά κάθεται δίπλα σου η Daryl Hanna. Μου έχει συμβεί αυτό δηλαδή και νόμιζα ότι απλά έβλεπα οράματα επειδή είχα πιει αρκετά.
Δεν πρόλαβα να δω πολλά πράγματα στην Αθήνα για να σου πω αν υπάρχουν ομοιότητες με το Soho, αλλά το Σάββατο που ήμουν στο Tiki Bar είδα πολλούς στιλάτους ανθρώπους και πολύ όμορφες γυναίκες. Αυτό το πρόσεξα με την μία. Είστε πολύ ωραίες οι Ελληνίδες. Αυτό που μου άρεσε είναι ότι είδα ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους να διασκεδάζουν παρέα.
Τώρα τελευταία επανέρχεται η βουκουχίλα, η χαίτη που είχαν οι άντρες στα ’80s και το σιχαίνομαι, αλλά να σου πω δεν με πολυνοιάζει γιατί δεν θα κάνω ποτέ τέτοιο κούρεμα σε κανέναν. Τα ’80s πάντως κάνουν τρομερό comeback και στο Λονδίνο γίνεται χαμός. Στα γυναικεία κουρέματα ας πούμε επικρατεί η τάση του “rock star blonde” και κουρεμάτων σαν της Debbie Harry και της Kim Wilde. Προσωπικά όμως προτιμώ τα σκούρα χρώματα.
Αυτήν την στιγμή ετοιμάζεται ένα ντοκιμαντέρ για εμένα. Διηγούμαι ουσιαστικά την ιστορία μου αλλά μιλάνε και πολλοί από τους πελάτες μου, που είναι μουσικοί της rockabilly σκηνής και πιστεύω ότι αυτό είναι το καλύτερο, να μην γυρνά τόσο γύρω από μένα δηλαδή.
Ο πιο διάσημος πελάτης που είχα ποτέ είναι ο Jonathan Rhys Meyers. Βέβαια ήρθε μόνο μια φορά, αλλά τρελάθηκα. Είμαι μεγάλος φαν του, καθώς ξέρεις, είχε υποδυθεί τον Elvis και έτσι τον λάτρεψα. Ήρθε στο μαγαζί και η γυναίκα μου μόλις τον είδε τρελάθηκε. Τσίριζε σαν τρελή «Θεέ μου, είναι πολύ όμορφος» – που είναι αλήθεια – και γυρνούσε γύρω από τον εαυτό της. Βέβαια επειδή το μαγαζί μου έχει τζαμαρίες, καθώς τον κούρευα μαζεύτηκε κόσμος απ’ έξω και έβγαζε φωτογραφίες. Αυτό τον έκανε και ένιωσε λίγο άβολα. Δεν ξαναήρθε. Έχω κουρέψει επίσης τον Vigilante, από τους Hives».
www.itssomethinghells.com
