Αντί προεκλογικού φυλλαδίου μοίραζε γαλάζιες πετσέτες στους ποδηλάτες και τους joggers στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης με την χιλιομετρική απόσταση από το Λιμάνι της πόλης μέχρι το Μέγαρο Μουσικής και τις θερμίδες που μπορεί να χάσει κάποιος περπατώντας, τρέχοντας ή κάνοντας ποδήλατο.
Πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, ο Κωνσταντίνος Ζέρβας ολοκληρώνει τη θητεία του στην αντιδημαρχία Ποιότητας Ζωής και κατεβαίνει στις δημοτικές εκλογές με τον συνδυασμό της Πρωτοβουλίας του Γιάννη Μπουτάρη. Πήραμε και εμείς την πετσετούλα μας, αλλά αφήσαμε το τρέξιμο για άλλη φορά και καθίσαμε σ’ ένα από τα καινούργια παγκάκια της παραλίας για να μας πει πως και αν βελτιώθηκε η ποιότητα ζωής των Θεσσαλονικέων και γιατί να το ρίξουν ξανά στην Πρωτοβουλία την ερχόμενη Κυριακή. Και για τον ΠΑΟΚ βεβαίως, βεβαίως.
– Μα καλά, από μια ομάδα σε κάθε άθλημα πρέπει να έχει η Θεσσαλονίκη; Και στο ποδόσφαιρο, μόνο ο ΠΑΟΚ λέει ο Μπουτάρης; Τι θα πουν οι άλλοι;
Αυτά τα πράγματα τα ρυθμίζει η ζωή και η ιστορία. Δεν μπορεί να τα επιβάλει κανείς με το ζόρι! Το σημαντικό είναι η πόλη να έχει μια δυνατή ομάδα σε κάθε άθλημα. Γιατί μια δυνατή ομάδα είναι η καλύτερη διαφήμιση για την πόλη. Δείτε το παράδειγμα της Μπάρτσα. Μπορεί κανείς να μην έχει πατήσει το πόδι στην πόλη του Γκαουντί, αλλά δεν υπάρχει κανείς να μην έχει ακούσει γι’ αυτήν χάρη στο Μέσι και την παρέα του. Η ίδια η ομάδα είναι έτσι οργανωμένη που για εκατομμύρια τουρίστες δε νοείται επίσκεψη στην πρωτεύουσα της Καταλονίας χωρίς επίσκεψη στο «Καμπ Νου». Πάντως δεν υπάρχει πόλη που να μην έχει περισσότερες από μία ομάδες. Ξέρετε και ο εσωτερικός ανταγωνισμός, δηλ. μέσα στην πόλη, είναι σημαντικός. Αφήστε που χωρίς την… καζούρα μεταξύ των οπαδών μιας πόλης χάνεται η μισή απόλαυση. Της πόλης μας της αξίζουν πολλές και καλές ομάδες, άλλο αν εγώ θέλω να πρωταγωνιστεί η ομάδα μου!
– Πήγαμε και τελικό ε;
Μιλάτε για τον τελικό του ΟΑΚΑ ε; Πήγαμε αλλά…πώς γυρίσαμε πίσω; (γέλια!) Δυστυχώς άλλη μια χαμένη χρονιά… Για εμάς που γεννηθήκαμε μέσα στην ασπρόμαυρη οικογένεια, αλλά και για την ίδια την πόλη, 11 χρόνια χωρίς τίτλο ή κάποια διάκριση είναι πάρα πολλά. Η ομάδα δεν πείθει ούτε στο αγωνιστικό αλλά ούτε και στο διοικητικό επίπεδο. Ιβάν, δεν πάμε καθόλου καλά!
– Μετά από την πρώτη σας θητεία στα κοινά της πόλης, τι είναι αυτό που σας κάνει να είστε πάλι υποψήφιος; Πολλοί θα είχαν αλλάξει γνώμη, με το δεδομένο ότι οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες, οι ΟΤΑ έχουν λίγους πόρους σε σχέση με το παρελθόν και είναι η πρώτη πόρτα που χτυπά ο κόσμος για παράπονα.
Σίγουρα, δυσκολίες υπάρχουν. Όμως, η απόφασή μου να ασχοληθώ με την αυτοδιοίκηση πριν από 3,5 χρόνια ήταν απόλυτα συνειδητή και, πιστεύω, συνεπής με τη μέχρι τότε παρουσία μου στα κοινά της πόλης.
Ανήκω στους ανθρώπους που αποφάσισαν να διεκδικήσουν μια θέση αιρετού αφού διέγραψαν μια επαγγελματική πορεία αλλά και μια διαδρομή ως ενεργοί πολίτες. Όχι ως γρανάζι ενός ούτως ή άλλως σκουριασμένου κομματικού μηχανισμού.
Μπορεί να φυτέψαμε 6.000 περισσότερα δέντρα μέσα στην πόλη, όμως η πολιτική του τσιμέντου των προηγούμενων δεκαετιών δεν έχει αφήσει τους απαραίτητους ελεύθερους χώρους για κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η πόλη μας μπορεί και πρέπει να αποκτήσει πράσινη συνείδηση
Έχοντας ασχοληθεί με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό νομίζω ότι είχα το δικαίωμα να διεκδικήσω τη δυνατότητα εκπροσώπησης των συμπολιτών μου αλλά και της διαχείρισης των προβλημάτων της πόλης μου. Ιδιαίτερα σε μια εποχή που αναζητούσε και αναζητά νέους ανθρώπους και φρέσκες ιδέες.
– Μπορεί ένας δήμος να λειτουργήσει με λιγότερα χωρίς να κάνει εκπτώσεις στις υπηρεσίες που παρέχει στους δημότες; Ο δήμος Θεσσαλονίκης έχει πετύχει αυτή την ισορροπία;
Αυτή ακριβώς είναι η καθημερινή μας αγωνία και προσπάθεια. Αν τα καταφέραμε; Κάπου ναι, κάπου όχι όσο θα θέλαμε. Είναι κάτι που εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Χωρίς οικονομικό νοικοκύρεμα, χωρίς καλό σχεδιασμό, οργάνωση αλλά και καλή συνεργασία με τα στελέχη του Δήμου και τους πολίτες δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα… Στην Αντιδημαρχία Ποιότητας Ζωής παρά τα προβλήματα λόγω «Καλλικράτη» και παρά την οικονομική κρίση που είχε ως συνέπεια τη δραματική μείωση των χρηματοδοτικών μας εργαλείων, δεν κλειστήκαμε ούτε στον εαυτό μας ούτε στα γραφεία μας. Αξιοποιώντας το ανθρώπινο δυναμικό, με πείσμα και εξωστρέφεια δείξαμε ότι θέλουμε να εισάγουμε την «πράσινη» συμπεριφορά στην καθημερινή πρακτική, τόσο στη διοίκηση όσο και στους δημότες. Και νομίζω τα καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό. Έχουμε και τις ήττες και τις αποτυχίες μας αλλά η προσπάθεια είναι διαρκής.
– Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μια πράσινη πόλη, αλλά οι δημότες ζητούν περισσότερο πράσινο και πάρκα. Πόσο μπορεί ν’ αλλάξει ο δημόσιος χώρος για να πάρουν “ανάσα” οι γειτονιές του κέντρου;
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε να πούμε στους δημότες την αλήθεια. Η Θεσσαλονίκη ποτέ δε θα γίνει πράσινη πόλη με την έννοια των χώρων πρασίνου. Μπορεί να φυτέψαμε 6.000 περισσότερα δέντρα μέσα στην πόλη, όμως η πολιτική του τσιμέντου των προηγούμενων δεκαετιών δεν έχει αφήσει τους απαραίτητους ελεύθερους χώρους για κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η πόλη μας μπορεί και πρέπει να αποκτήσει πράσινη συνείδηση. Αυτό θα «πρασινίσει» την πόλη. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το μεγάλο στοίχημα πρέπει να είναι η περιβαλλοντική συνείδηση όλων μας και ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Να βάλουμε στην καθημερινότητά μας πράσινες πρακτικές, από το πιο απλό όπως είναι η ανακύκλωση μέχρι το σεβασμό του δημόσιου χώρου. Συγχρόνως να πετύχουμε τη δημιουργία του μητροπολιτικού πάρκου σε τμήμα της έκτασης της ΔΕΘ, το διπλασιασμό του περιαστικού δάσους. Την ολοκλήρωση του μετρό και όσα περιβαλλοντικά ευεργετικά θα επιφέρει η λειτουργία του.
– Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της πόλης είναι το κυκλοφοριακό και η έλλειψη χώρων στάθμευσης. Υπάρχει μόνιμη λύση σ’ αυτό το πρόβλημα ή μήπως ήρθε η ώρα να φύγουν τα αυτοκίνητα από το κέντρο; Η πεζοδρόμηση της παραλιακής Λεωφόρου Νίκης φαίνεται ν’ αρέσει, τουλάχιστον στους πεζούς.
Η πιλοτική εφαρμογή της πεζοδρόμησης της Λεωφόρου Νίκης απέδειξε ότι ο κόσμος δέχεται με μεγάλη ικανοποίηση μέτρα που «ηρεμούν» την πόλη, που μειώνουν τον ακουστικό και οπτικό θόρυβο. Κερδίζει έτσι δημόσιο χώρο. Ωστόσο, η εμπειρία έχει αποδείξει ότι κάθε μεγάλη τομή, όπως αυτές που περιγράφετε, που αφορά τη ζωή της πόλης, είτε πεζούς είτε οδηγούς, πρέπει να γίνεται με σχέδιο και μάλιστα ολοκληρωμένο, εάν θέλουμε να έχει αποτελέσματα και να μην οδηγεί στην απαξίωση ακόμη και της πιο θετικής πρακτικής.
Στην επόμενη σελίδα, το μετρό, ο Μπουτάρης και η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης
