ΜΟΥΣΙΚΗ: Στη Σοβιετική Ένωση όπου γεννήθηκα είχα επαφή με την κουλτούρα της όπερας και της κλασικής μουσικής από παιδί. Στην οικογένειά μου άρεσε πολύ η όπερα. Ο πατέρας μου τραγουδούσε ερασιτεχνικά και πολλές φορές με ανέβαζε σε ένα σκαμνί και τραγουδούσαμε μαζί. Η κλασική μουσική ήταν παρούσα σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, στις μεγάλες γιορτές, παντού πρωτοστατούσε μαζί με το μπαλέτο. Το βράδυ πριν κοιμηθώ άκουγα στο ραδιόφωνο κλασική μουσική. Έτσι άκουσα για πρώτη φορά την Μαρία Κάλας και ενθουσιάστηκα με τη φωνή της. Ήμουν από μικρή πολύ εξοικειωμένη με συνθέτες όπως οι Tchaikovsky, Rachmaninoff, Verdi, Puccini, ενώ σε μεγαλύτερη ηλικία άρχισαν να με γοητεύουν οι Wagner, Strauss, Bruckner και ο Mahler, ο οποίος είναι ιδιαιτέρως αγαπημένος μου. Παράλληλα, στην καθημερινότητα μου σιγοτραγουδώ τραγούδια των Billie Holiday, Ella Fitzgerald και Édith Piaf.
ΒΙΒΛΙΑ: Στη Σοβιετική Ένωση όπου μεγάλωσα ο κόσμος διάβαζε παντού και συνεχώς. Στο τρένο, στο μετρό, τα βιβλία ήταν μόνιμη συντροφιά μας. Από μικρή διάβαζα πολύ και ειδικά τους μεγάλους Ρώσους συγγραφείς, ενώ από το σχολείο ξέραμε απ’ έξω ολόκληρα ποιήματα. Διάβαζα πολύ Τσέχωφ, Ντοστογιέφσκι, Λέρμοντοφ και φυσικά Πούσκιν, αλλά μου άρεσε και η ποίηση της Μαρίνας Τσβετάγεβα και της Άννας Αχμάτοβα που ήταν απαγορευμένες τότε. Όταν ήμουν μικρή το αντιμετώπιζα σαν κάτι πολύ φυσικό, μεγαλώνοντας κατάλαβα τη σημασία των έργων αυτών. Σήμερα δεν διαβάζω όσο παλιά. Μελετώ πολλές ώρες τους ρόλους, είναι μια διαδικασία που απαιτεί πολύ διάβασμα, αφιέρωση και έρευνα. Επίσης, έχω καταφύγει στη λύση του τάμπλετ, για να μπορώ να έχω όσα κείμενα θέλω συγκεντρωμένα, είναι για μένα πιο βολικό. Η κόρη μου προτιμάει τα βιβλία, είναι της παλιάς σχολής.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Πεθαίνω για τον κινηματογράφο! Μου αρέσουν τα κλασικά έργα αλλά ακόμα και οι ελληνικές ταινίες των δεκαετιών ’50 και ’60. Κάποιοι μπορεί να τις βρίσκουν λίγο naïf αλλά εμένα μου αρέσει αυτή τους η απλότητα, έχει μια ιδιαίτερη γοητεία. Αγαπώ τις ταινίες των Kubrick, Tarkovsky, Scorsese. Ξεχωρίζω την ταινία του Mikhalkov Unfinished Piece for Mechanical Piano και το Δωμάτιο με Θέα του James Ivory. Η τελευταία ταινία που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ήταν η Αόρατη Κλωστή, με τον Daniel Day-Lewis.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση. Αν υπάρχει κάποια ταινία ή σειρά που με ενδιαφέρει προτιμώ να την παρακολουθήσω διαδικτυακά. Μου αρέσουν οι σειρές, με χαλαρώνουν πολύ, ειδικά σε περιόδους σαν αυτήν που δουλεύω πάνω σε πολύ απαιτητικό έργο.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Στο τάμπλετ μου έχω τα πάντα, ότι με ενδιαφέρει, στα ελληνικά, αγγλικά και ρώσικα. Τα πρωινά ενημερώνομαι για την επικαιρότητα μέσα από το διαδίκτυο, παρακολουθώ διάφορα θέματα, ακόμη και τα ζώδια καμιά φορά.
ΣΠΟΡ: Θαυμάζω όσους γυμνάζονται, δυστυχώς εγώ δεν κάνω τίποτα. Παλιότερα πήγαινα στο γυμναστήριο, αλλά στην Αθήνα δεν μπορώ με τίποτα. Προτιμώ να περπατώ κοντά στη θάλασσα με γρήγορο ρυθμό.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Στην παιδική μου ηλικία δεν ταξιδεύαμε πολύ, ίσως για αυτό με ενθουσίαζαν τα λίγα ταξίδια που κάναμε. Η Ελλάδα είναι πανέμορφη χώρα και ειδικά τα νησιά της. Δε θα ξεχάσω το πρώτο μου ταξίδι στην Σαντορίνη, τη δεκαετία του ’90, είχα πραγματικά μείνει έκθαμβη από την ομορφιά της. Τα μακρινά ταξίδια τα βρίσκω λίγο κουραστικά, ειδικά όταν ακολουθούν πρόβες. Κάποτε, επιστρέφοντας από ένα υπερατλαντικό ταξίδι κοιμόμουν δυο μέρες, έχασα μάλιστα και μια πρόβα, τόσο κουρασμένη ένιωθα. Νομίζω ότι το πιο συναρπαστικό στα ταξίδια είναι όταν επιστρέφεις σε μια πόλη που έχεις καιρό να πας. Μου αρέσει να ανακαλύπτω ξανά την πόλη, τα μέρη που κέρδισαν το ενδιαφέρον μου στην πρώτη μου επίσκεψη, αν είναι ακόμα εκεί και πόσο έχουν αλλάξει. Στο Λονδίνο, το Παρίσι και το Μόναχο (που το λατρεύω παρά το τσουχτερό του κρύο) μου αρέσει να επιστρέφω και να ανακαλύπτω εκ νέου τα μέρη που αγάπησα.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Όταν ήρθα να μείνω στην Αθήνα η αρχική μου επιθυμία ήταν να βρω ένα σπίτι στη Γλυφάδα και να έχει ωραία θέα. Τελικά επέλεξα να μείνω στο Παλαιό Φάληρο και είμαι πλέον βέβαιη ότι δε θα μπορούσα να έχω κάνει καλύτερη επιλογή. Έχει λιγότερη κίνηση από τη Γλυφάδα, τα περισσότερα μέρη είναι σχετικά κοντά και κυρίως βρίσκομαι κοντά στη θάλασσα. Μένω εδώ τα τελευταία 16 χρόνια, έχει γίνει πια το δικό μου χωριό. Έχω πολύ αγαπημένους φίλους που μένουν επίσης κοντά και έτσι μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένη εδώ. Η παραλία και ο Φλοίσβος είναι πραγματικά πολύ όμορφα και απολαμβάνω τις βόλτες μου εκεί.
ΤΩΡΑ: Στις 20, 23 και 25 Μαΐου ερμηνεύω για πρώτη φορά στην καριέρα μου την Εμίλια Μάρτυ στην Υπόθεση Μακρόπουλου του Λέος Γιάνατσεκ στην Εθνική Λυρική Σκηνή στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Είναι μια υπέροχη όπερα του 20ου αιώνα, ιδιαιτέρως απαιτητική. Χαίρομαι πολύ γιατί την παραγωγή διευθύνει ένας σημαντικός και νεότατος αρχιμουσικός από την Σλοβακία, ο Οντρέι Όλος, ο οποίος γνωρίζει καλά το έργο του Γιάνατσεκ, κάτι που με βοήθησε πολύ. Παράλληλα, έχω την χαρά να συνεργάζομαι για πρώτη φορά με έναν σπουδαίο έλληνα σκηνοθέτη, τον Γιάννη Χουβαρδά.
