Αν ήσουνα λαϊκή τραγουδίστρια, ποια θα ήθελες να ήσουν και με ποιους άλλους μαζί θα ήθελες να ήσουν στο πάλκο; Σίγουρα η Μαρινέλλα, αλλά όχι στην περίοδο Βοσκόπουλου ή Κώστα Χατζή. Θα ήθελα πάρα πολύ να τραγουδάω μαζί με τον Αντώνη Καλογιάννη το «Σ’ αγαπώ» παρά το γεγονός ότι το ίδιο το τραγούδι είναι μάλλον κιτς. Έχω μανία με τον Αντώνη Καλογιάννη από παιδί – όταν ήμουν μικρή μου άρεσε να τον μιμούμαι, ειδικά σε ένα τραγούδι που λέγεται «Σαν τα περιπολικά». Μαζί μας στο πάλκο θα ήταν και η Κατερίνα Στανίση, ντυμένη με παγέτες. Όταν ήσουν μικρή μίλαγες στα αγόρια; Είχες χτυπήσει ποτέ κανένα από δαύτα; Ναι ήμουν αυτό που χαριτωμένα αποκαλούν «γλωσσοκοπάνα» οπότε μιλούσα σε όλους. Μια φορά είδα στον ύπνο μου ότι ο φίλος μου ο Αλέξης μου είχε φάει το μπισκότο και το επόμενο πρωϊ, πήγα στο νηπιαγωγείο και του έδωσα μια φάπα. Μέχρι μια ηλικία έπαιζα συνέχεια ξύλο με τ’ αγόρια. Κοκκινίζεις εύκολα; Τι σε φέρνει σε δύσκολη θέση; Σε πραγματικά δύσκολη θέση έρχομαι σπάνια. Δεν κοκκινίζω σχεδόν ποτέ. Θα προτιμούσες ο μελλοντικός σύζυγος σου να είναι σεξιστής ή ρατσιστής; Πρέπει ν’ απαντήσεις ένα από τα δύο. Άει ρε. Μπορείς να μας περιγράψεις με κάθε λεπτομέρεια αυτή τη συνταγή με τις γαρίδες και το μπέιμπι κορν στο γουοκ; Φοιτητική συνταγή για stir fry: παίρνουμε 250 γρ. νουντλς, τα βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες και τα βάζουμε στην άκρη. Σε ένα γουοκ ρίχνουμε λίγο λάδι (προσοχή- όχι ελαιόλαδο, χρησιμοποίηστε σουσαμέλαιο ή φυστικέλαιο καλύτερα), το αφήνουμε να κάψει και ρίχνουμε ένα καθαρισμένο και λεπτοκομμένο κόκκινο τσίλι, λίγο πιπέρι και 100 γρ. baby corn. Σε 1 λεπτό προσθέτουμε και 200 γρ. μικρές καθαρισμένες γαρίδες. Ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι οι γαρίδες να γίνουν ροζ. Σερβίρουμε με τα νουντλς. Τι είναι αυτό το κουλιναρι μπγκ μπογκ που καταπιάνεσαι συνέχεια; Το culinary backstreets είναι site γαστρονομίας αλλά και μια από τις γνωστότερες εταιρείες γαστρονομικών τουρ στον κόσμο. Είναι επικεντρωμένο σε 6 πόλεις- Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Βαρκελώνη, Ρίο, Μέξικο Σίτι και Σαγκάη και έχει γαστρονομικές ανταποκρίσεις και από τις 6 πόλεις κάθε εβδομάδα ενώ κάθε πόλη έχει και τα δικά της γαστρονομικά τουρ. Ο σκοπός είναι να δουν οι επισκέπτες την αυθεντική γαστρονομική και αστική ταυτότητα και κουλτούρα της πόλης – να φάνε και να κινηθούν σαν ντόπιοι. Εγώ σχεδίασα τον γαστρονομικό περίπατο της Αθήνας, και συχνά-πυκνά γράφω και στο site κομμάτια για το ελληνικό φαγητό ή για μέρη που μου αρέσουν στην Αθήνα. Μια Καναδή δίμετρη φίλη μας, με πλούσιο στήθος, έφεση στα rave party και εξαιρετική στη μπιρίμπα σε πέτυχε στην Οξφόρδη. Τι έκανες εκεί; Ήμουν στo Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σχεδόν 8 μήνες με μια υποτροφία του Πρακτορείου Reuters σε ένα ερευνητικό κέντρο για δημοσιογράφους. Έκανα μια μεγάλη έρευνα για τα ελληνικά media στην κρίση, και την πτώση των παραδοσιακών μέσων. Όπου να ‘ναι τελειώνω το γράψιμο κι έτσι θα σταματήσω να ζω την παράνοια του να γράφω από τη μια για τον παστουρμά και από την άλλη για την πτώση της ελληνικής δημοσιογραφίας. Όταν ήσουν στη Σκωτία και σπούδαζες έκανες κάτι που πρέπει επιτέλους να μας πεις; Ξέρεις εσύ! Όχι, ήμουν ήσυχη σαν σπουργιτάκι. Τα βράδια έπινα κακάο τυλιγμένη με το κουβερτάκι μoυ και τραγουδούσα Proclaimers. Δέσποινα 3 πράγματα που πρέπει να κάνει κάποια ώστε να συναγωνιστεί ως κορίτσι στην πόλη. Nα κυκλοφορεί μόνο με τρόλεϊ, λεωφορεία και ταξί (όχι taxibeat και τέτοια, τα ταξί που παίρνεις από το δρόμο και ο ταξιτζής μπορεί να ακούει Νότη στη διαπασών/ να έχει 300 εικονίτσες του Αγίου Φανούριου/ να θέλει να μιλήσετε για τους αεροψεκασμούς). Αυτό νομίζω φτάνει για να έχει κανείς ιστορίες για την υπόλοιπη ζωή του. Ποια θα ήταν η κουβέντα που θα άνοιγες με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ; Θα τον ρωτούσα αν θυμάται τίποτα από την ταινία «Οι Εραστές του Ονείρου». Μπορείς να μας πεις τι βάζεις καθημερινά στην τσάντα σου; Δε βάζω τίποτα, απλά βρίσκω τη χτεσινή τσάντα που είναι γεμάτη σκόρπιες αποδείξεις, αναπτήρες, νάρθηκα για την τενοντίτιδα, στυλό και τριμμένη γαλέτα, και τη στουμπώνω με καλλυντικά, το τηλέφωνο μου το πορτοφόλι μου και την ατζέντα μου έτσι ώστε να ζυγίζει τουλάχιστον 6 κιλά. Οι φίλες μου αποκαλούν τις διάφορες τσάντες μου, που είναι σαν παραφορτωμένα μπαούλα «τα μωρά». Αν σε ένα μακρινό γαλαξία υπήρχε μόνο ένας συγγραφέας και τρεις τηλεοπτικές σειρές, ποιες θα ήθελες να είναι αυτές. Ο Νταγκλας Κοπλαντ θα ήθελα να είναι ο συγγραφέας. Οι τρεις σειρές θα ήταν το Foyle’s war, το Six Feet Under και οι Simpsons. Υπάρχει κάποια περιοχή στην Αθήνα που δεν έχει πατήσει ποτέ η τρυφερή πατούσα σου; Όχι, η τρυφερή μου πατούσα έχει πάει παντού. Αν κάποια στιγμή σε φέραμε σε αμηχανία, συγχώρεσε μας και φέρε μας και εσύ με μια ερώτηση. Θέλω να μου πειτε ειλικρινά με το χέρι στην καρδιά ποια θεωρείς ότι είναι η χειρότερη φράση που έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ σε κείμενο. Εξαιρείται η θρυλική «καλτ ευαισθησία». Η «καλτ ευαισθησία» του Βασίλη Καζούλη ήταν μια δυνατή στιγμή όπως και οι «οι φοιτητές που κρέμονται σαν τσαμπιά από σταφύλι στην οδό Πανόρμου» και όταν περιγράφουμε τον καφέ που παίρνεις για το δρόμο σαν το «πρώτο καύσιμο της ημέρας.»
Η Δέσποινα Τριβόλη είναι καλό παιδί και δημοσιογράφος. Θα τη βρείτε τώρα στο culinary backstreets και σε άλλα πολλά και όμορφα πράγματα.
