Αλέξανδρος Κοντοπίδης
{ Το φόβητρο των διάσημων και ο λέκτορας του έρωτα. Ο Αλέξανδρος Κοντοπίδης με τις επιστολές στους «καλούς του φίλους» και τις συμβουλές ερωτικού περιεχομένου στους 127 χιλιάδες συνδρομητές του (και τον φίλο Γιάννη πίσω από την κάμερα), έγινε γνωστός για τον έντονο σαρκασμό του, που συχνά στρέφεται και στον ίδιο του τον εαυτό, τις ανορθόδοξες μεθόδους προσέγγισης του ασθενούς φύλου και το μελετημένα χύμα στυλ των βίντεό του. Ένα πραγματικό προφίλ αυτοκράτορα, θα έλεγαν οι αλαλάζοντες οπαδοί του. }
Παιδικοί μου ήρωες ήταν ο Γιώργος Θαλάσσης, ο Ταρζάν Γκαούρ και ο Γλέζος. Ήταν τρία φλιπεράκια που έβγαιναν τότε.
Το χειρότερο σχόλιο δεν μου το ‘χουν κάνει απευθείας εμένα, το ‘χω δει. Να με σχολιάζει ένας σε έναν άλλον και να λέει «τον παλιομαλάκα, με τα λεφτάκια του, με τις άκρες του, που μας το παίζει παιδί του λαού» όταν είχα αρχίσει και ήμουν μόνο με 50 λεπτά. Είχε πολλή πλάκα. Και θέλω να του πω επ’ ευκαιρία «γαμώ το σπίτι σου».
Πρόβατα φανς ή έξυπνους haters; Με τρομάζουν και τα τρία. Τα πρόβατα με τρομάζουν γιατί έχουν αυτή τη μαλακία που κλείνουν το μάτι από κάτω προς τα πάνω. Μαλάκα αυτό είναι τρομακτικό, όχι αστεία. Με τους έξυπνους haters ενδιαφέρον θα ήταν αν έβρισκα έναν. Πρόβατα έχω πάρα πολλά στην Καλαμάτα. Αν είμαι από ‘κει; Όχι, από τη Νάξο είμαι.
Γελάω με τη Χατζηβασιλείου, που έφερε τον τύπο από εξωτερικό και του είπε «βρήκαμε τον αδερφό σου» και στο τέλος «Ήρθε;» «Είναι πεθαμένος». Και μετά θεωρούν ότι εμείς κάνουμε κωμωδία.
Κανάλια ή διαφημιστικές εταιρείες: με προσεγγίσανε και μου λένε «Δεν αρχίζουμε να βγαίνουμε για κάνα καφεδάκι σιγά-σιγά;». Λέω «Δεν αισθάνομαι άνετα, σε ξέρω μόνο από το Facebook. Δε βγαίνω μαζί σας». Μου λένε πράγματα που δεν καταλαβαίνω εγώ. Μου λένε «Γαμάς αγόρι μου» και τους λέω «Εγώ; Το Γιάννη θέλετε μάλλον, κάτσε να φέρω το τηλέφωνο μισό λεπτό».
Έμπαινα σε pornosite, το ‘χω ψιλοπαρατήσει γιατί βρήκα γκόμενα και νομίζει ότι πηγαίνω με άλλη επειδή δε θέλω να κάνουμε σεξ. Άντε να της πω την αλήθεια.
Έχω παράπονο με τις ταινίες, δε βγαίνει καμία καλή οπότε ξαναβλέπω τις παλιές συνέχεια. Μετρόπολις, Καλιγκάρι, τέτοια. Να σκάσεις νύφη σπίτι μαζί μου, να βλέπουμε τέτοια.
Είχα αισθανθεί πολύ άσχημα όταν είχα γελάσει παλιότερα με ένα snuff, με έναν που πυροβολούσε μια έγκυο. Και με έπιασε νευρικό γιατί ήταν πολύ άσχημο και όλοι οι φίλοι με είδαν που γέλαγα. Άντε να αποδείξω ότι δεν είμαι ψυχοπαθής. Καμμένο άλλο, όταν θέλω να δω χαζό βλέπω λίγο Σίλα, όταν έχω παραιτηθεί από τη ζωή.
Από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει, ήταν το Μέρλιν 2. Σε μια δόση ο καλός κυνηγάει έναν κακό και τον κακό τον δείχνει σε slow motion και τον καλό σε κανονική ταχύτητα.
Μόνιμο αγαπητό αντικείμενο που ασχολούμαι συνέχεια είναι που πιάνουμε όλες τις περσόνες των παλαιοτέρων χρόνων, καλλιτέχνες, ζωγράφους και να τους βάζαμε στο τώρα, να δούμε τι θα κάνανε. Θα έβαζα τον Ιερώνυμο Μπος σε fighting games να δω τι θα κάνει.
Θα ‘θελα να παίξω μόνο για να δω τον τρόπο που δουλεύει, να έπιανε ένα θρησκευτικό ζήτημα και να το γύριζε, ο Μελ Γκίμπσον. Θα έπαιζα τον Δανιήλ στο λάκκο με τα λιοντάρια.
Το κόμμα μου θα λεγόταν «Οι Αξύριστοι Μπάσταρδοι». Το πρώτο πράγμα που θα έκανα, θα ‘φερνα θάλασσα στα Λιόσια και ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο στα Σεπόλια.
Την αυτοβιογραφία μου θα την τιτλοφορούσα με το ναυτικό όρο «Άνθρωπος στη θάλασσα» και θα περιέγραφα τις 10 τελευταίες μου μέρες. Δεν ξέρω αν θα το προλάβαινα, ποια είναι η λογική σειρά.
