Όταν πετάς απ’ το παράθυρο τους εξειδικευμένους συντάκτες, πετάς μαζί και την εξειδικευμένη γνώση τους. Έτσι, κατεβάζεις τα πρωταπριλιάτικα αμάσητα, τα αναπαράγεις ως δικά σου, κι όταν βλέπεις πως την πάτησες, απλά τα διαγράφεις.
Ο Ερρίκος Λίτσης μιλά στον Θεοδόση Μίχο για τις χίμαιρες που κυνηγά, για τη μιζέρια που δεν τη θεωρεί προαπαιτούμενο της καλλιτεχνικής δημιουργίας και για το πως όταν ξεκινάει να παίζει, δεν είναι πια ο Ερρίκος. Α ναι, και για «εκείνη» την ταινία.
Τα κορίτσια που συνυπογράφουν έναν εναλλακτικό οδηγό που ξεδιπλώνεται ως τουριστικός χάρτης στην κινηματογραφική Ιστορία της Αθήνας και μιλούν στην Popaganda για το ζόρικο παρόν της κατ’ εξοχήν αστικής ψυχαγωγίας που είναι το σινεμά.
Με αφορμή τους θανάτους δυο παλαιών ποδοσφαιριστών το 2014, ο Ανδρέας Κίκηρας γράφει για την ΑΕΛ, την Εθνική Ελπίδων του 88 και την ανθρωπογεωγραφία των ελλήνων τερματοφυλάκων.
Στην πιο μακρόσυρτη τελετή λήξης της τελευταίας μισής δεκαετίας του, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δεν μοίρασε μονάχα τα βραβεία του, αλλά και ένα υπέροχο ρεζουμέ της ωραίας ατμόσφαιρας που επικρατεί στον ελληνικό κινηματογράφο.
Η νέα ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα, που έκανε την Βρετανική πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Λονδίνου, δεν είναι μόνο μια ταινία για την Ελλάδα της κρίσης. Είναι μια ταινία για το πριν της, το κατά τη διάρκεια, αλλά και το αβέβαιο μετά.
Ο δημιουργός του «δικού μας» Trainspotting, Μάκης Παπαδημητράτος, μίλησε στον Θεοδόση Μίχο για το θρυλικό και βραβευμένο «Τσίου», που μπορεί και να είναι η πιο φτηνή μεγάλου μήκους ταινία που γυρίστηκε ποτέ.
O Αντώνης Καρανικόλας αγαπάει υπερβολικά το νησί του. Και έφτιαξε με δύο φίλους του, το Karpathos Guide Mobile Application, ίσως τη καλύτερη εφαρμογή-τουριστικο οδηγό νησιού που έχουμε δει στην Ελλάδα.
Ο Έλληνας του Hollywood που ταυτίστηκε με τον Talbot του True Blood, επιστρέφει στην Ελλάδα για να σκηνοθετήσει μανιάτικη βεντέτα, ετοιμάζει αμερικανική μίνι σειρά με τις Αμαζόνες κι ονειρεύεται να ζωντανέψει τον Καπετάν Μιχάλη στη μεγάλη οθόνη.
Εκτός απ’ το να γυρίσει τη μισή υφήλιο με την ταινία του, ο σκηνοθέτης του ελληνικού νεο-western Να Κάθεσαι και να Κοιτάς, αποστασιοποιείται απ’ το ενοχικό ύφος του ελληνικού σινεμά και καταπιάνεται με την κίβδηλη υπόσχεση της αειφόρου ανάπτυξης.
Είχαμε μια γεμάτη εβδομάδα. Είδαμε σειρές και ταινίες, πήγαμε βόλτες στην πόλη, διαβάσαμε παλιά και καινούρια βιβλία, ακούσαμε μουσική. Παράπονο δεν έχουμε.
Το Μικρό Ψάρι του Γιάννη Οικονομίδη βάζει τον Βαγγέλη Μουρίκη στα βαριά χαρτιά για τα βραβεία, και μια τυχαία ξενοδοχοϋπάλληλος βάζει τις βάσεις για να βρεις το σωστό το carrywurst, το πρόστυχο, του δρόμου.
Το μεγαλύτερο σε προσέλευση φεστιβάλ του πλανήτη, σηκώνει αυλαία για 64η χρονιά με το The Grand Budapest Hotel του Γουές Άντερσον, κλείνει με δείγμα νέου Σκορσέζε, κι έχει πέντε ελληνικές ταινίες να διεκδικούν διακρίσεις.
Παραλλαγές Θανάτου, Μέντα + The Voyage Limpid Sound Live, Boys Keep Swinging dj set, Reflections dj set, Jazz Guitar Jam Live, Area 44,Let's Go F*ckin' Mental Dj set, Opera Chaotique, Blue Lagoon dj set. Πέμπτη σήμερα, πρέπει να βγούμε.