Μάρμαρο και γκρι μωσαϊκό που παραπέμπουν στη δεκαετία του ΄70, αλλά με πιο φρέσκια μίνιμαλ ματιά, περιμετρική τζαμαρία, η οποία αρχίζει από το πάτωμα και καταλήγει στο ταβάνι, για να μην εμποδίζει το βλέμμα προς το δρόμο κι ένας σπιτίσιος άσπρος πάγκος με μπουκάλια από ποτά και καλάθια με φρέσκα φρούτα. Άνετες μαύρες καρέκλες, ορθογώνια λιτά γκρι τραπέζια, πιάτα hand made στους ίδιους χρωματικούς τόνους να θυμίζουν τον καλό ίσκιο του Πbox. Και πως θα γινόταν να μη μεταφερθεί η χαλαρή αύρα του κηφισιώτικου food bar, άλλωστε, αφού ιδιοκτήτης του Nolan είναι ο Κώστας Πισσιώτης (συνιδιοκτήτης του Πbox) που βάζει σε ότι καταπιάνεται, σα σφραγίδα, την ασυναγώνιστα καλή του διάθεση.
Με βάση αυτό, εξάλλου, γεννήθηκε η ιδέα του Nolan. Να τονώσει το κέφι του μια δύσκολη μέρα ζητούσε ο Κώστας, όταν απευθύνθηκε στο σεφ Σωτήρη Κοντιζά, ζητώντας του ένα εμψυχωτικό πιάτο. Ο δεύτερος ανταποκρίθηκε δημιουργώντας μια- ετερόκλητη με την πρώτη ματιά- σύνθεση από σταμναγκάθι, dashi (ζωμό-βάση της ιαπωνικής κουζίνας από καπνιστή παλαμίδα), γαρίδες και σουτζούκι που λειτούργησε αφενός ανακουφιστικά, αφετέρου δημιουργικά. Κυρίως, μάλιστα δημιουργικά, καθώς εκείνη τη στιγμή ο Κώστας Πισσιώτης συνέλαβε την ιδέα ενός εστιατορίου που η φιλοσοφία και το στήριγμά του θα είναι ο ίδιος ο σεφ του. Όχι κάποια συγκεκριμένη κουζίνα ή μίξη γαστρονομικών τάσεων, αλλά η έμπνευση, η αγάπη και η τεχνική του μάγειρα, η οποία (αυτή τη φορά) θα λειτουργούσε ως η κινητήριος δύναμη ενός τολμηρού εγχειρήματος. Όπως η καρδιά στο σώμα.
Ο ταλαντούχος Σωτήρης Κοντιζάς ήταν η ιδανική περίπτωση, όχι μόνο λόγω της προηγούμενης πολύτιμης εμπειρίας του, της τεχνικής και της εκπαίδευσής του, αλλά επειδή από παιδί, λόγω της Γιαπωνέζας μητέρας του, μυήθηκε στην κουζίνα της Άπω Ανατολής, με προσθήκες όμως και πινελιές ελληνικές. Κι αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό του, που τόσο καθάρια μίλησε στην ψυχή του, εδώ στο Nolan βρήκε την ευκαιρία να μεγαλουργήσει. Από την κουζίνα βγαίνουν ποιήματα όπως τα καμένα λάχανα και κουνουπίδια με καρύδια και ξερό ανθότυρο Μπαμπούνη από την ορεινή Αγιασσό της Νάξου (βουτυράτο, με μια υποψία γεύσης από ροκφόρ και έντονο άρωμα), αλλά και τα steamed buns με φρέσκο λουκάνικο και kimchi, δηλαδή, μια τροφαντή, αφράτη φούσκα από ζύμη με κρεατένια γέμιση, παρέα με την πιο γευστική, πικάντικη και αυθεντική κορεάτικη λαχανοσαλάτα που μπορεί να δοκιμάσει κανείς αυτή τη στιγμή στην Αθήνα.
Το θαύμα δεν τελειώνει όμως εδώ. Το γευστικό υποσυνείδητο έρχεται να αναστατώσει μια βιετναμέζικη κοτόσουπα: διάφανα noodles ρυζιού σε κίτρινο λεμονάτο ζωμό, με τραγανό κόλιανδρο, κόκκινο τσίλι, δυο λιλιπούτεια μπούτια κοτόπουλου και ένα παστό αυγό μάτι (!). Το πιρούνι σπάει τον κρόκο κι αυτός, με βιασύνη, ξεχύνεται στη ζεστή κοτόσουπα, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά πρωτότυπο και γρήγορο αυγολέμονο. Στη συνέχεια, αλλαγή σκυτάλης: αρχικά ένα φρεσκότατο μαγιάτικο ξαπλωμένο σε φέτες από ραπανάκι και λαχανικά, γαρνιρισμένο με σως από σόγια και extra τριμμένο ραπανάκι, έρχεται να τσιμπήσει τη γλώσσα με τη σπιρτάδα του, ενώ κατόπιν το best seller πιάτο του Nolan, το NFC καταφθάνει με αποστολή να θυμίσει μια αγαπημένη εφηβική γαστρονομική παρασπονδία. Το Nolan Fried Chicken φέρνει στην επιφάνεια, με επιτυχία, εκείνη τη γλυκιά ενοχή της απόλαυσης του τηγανητού κοτόπουλου, που αυτή τη φορά όμως έχει παναριστεί με panko (γιαπωνέζικη γαλέτα) και σερβίρεται σε βαθύ μπωλ με μπόλικα καταπράσινα λαχανικά.
Βιετναμέζικη κοτόσουπα
Σταμναγκάθι με σουτζούκι και γαρίδες
Κάθε πιάτο περιέχει ακριβώς αυτό που περιγράφεται στο μενού, χωρίς γαρνιτούρα, καθώς η φιλοσοφία του Nolan έχει ξεκάθαρη ροπή στην ανάδειξη των απλών υλικών και της δυναμικής που έχει το κάθε πιάτο, χωρίς φτιασίδια. Φυσικά, για όποιον επιθυμεί συνοδευτικό υπάρχει η επιλογή ανάμεσα σε βελούδινο πουρέ, λαχανικά ή ρύζι ατμού, το οποίο μάλιστα «κυκλοφορεί» σκεπασμένο από μια πούδρα τηγανητού κουνουπιδιού που το κάνει λιγότερο φλατ. Όλα τα παραπάνω συνοδεύονται από μια ενδιαφέρουσα λίστα κρασιών.
Τον όμορφο κύκλο των απολαύσεων κλείνουν δύο γλυκά, προορισμένα να ικανοποιήσουν τόσο τις απαιτήσεις όσων τείνουν στις ανάλαφρες γεύσεις, όσο κι εκείνων που προτιμούν τις πιο στιβαρές.
Ένα παγωμένο άσπρο μπωλ που περιέχει σπασμένες κατάλευκες πλάκες από μαρέγκα, ένα πράσινο χιόνι από εκχειλισμένα βότανα, αρώματα εσπεριδοειδών και, ως βάση, μια αγνή κρέμα κάσταρντ είναι το πρώτο. Πρόκειται για μια οπτικά θεσπέσια επιλογή με μαγικά παράδοξα σχήματα, σαν πίνακα του Μπασκιά, στην πιο μποέμ εκδοχή του, με ευεργετικά μαγικές ιδιότητες: κάθε μπουκιά ξεπλένει τον ουρανίσκο και σε κάνει να χαμογελάς ακόμη περισσότερο.
Τόνος με ραπανάκια
Ομελέτα
Το δεύτερο γλυκό έρχεται επίσης σερβιρισμένο σαν να είναι παλέτα ζωγράφου. Σε ρηχό πιάτο, μια μπάρα από κρέμα ζάχαρης με ρούμι, πασπαλισμένη με καφέ ρομπούστο για να ενταθεί λίγο η αγριάδα της, αγκαλιασμένη από μια συγκλονιστική σως μελάσας, προορισμένη να προκαλέσει κύματα θαλπωρής.
Αν καλοσκεφτεί κάποιος τι ακριβώς προσφέρει το Nolan στο αθηναϊκό γαστρονομικό σκηνικό, σίγουρα θα σταθεί στο ότι η μοναδική του ποιότητα και πρωτοτυπία το καθιστά εστιατόριο που θα μπορούσε να σταθεί επάξια σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Πρώτα από όλα διότι παίρνει την κληρονομιά από παραδοσιακές κουζίνες (εν προκειμένω την ασιατική και την ελληνική) και με αστραφτερή τόλμη, οικείο εξωτισμό και ατόφια έμπνευση κάνει τη διαφορά σε ένα αστικό κέντρο, το οποίο δείχνει να βουλιάζει από το street food περιορισμένων διαστάσεων (σουβλάκι-μπέργκερ-πίτα με φύλλο και πάλι από την αρχή). Δεύτερον, επειδή διαθέτει σεφ που βγαίνει στη σάλα και ρωτά με γνήσιο ενδιαφέρον, σεμνότητα και λίγο τρακ τους πελάτες πως τους φάνηκε το φαγητό του. Και τρίτον, γιατί είναι αυστηρά, αδιαπραγμάτευτα non-smoking.
NFC (Nolan Fried Chicken)
Το εστιατόριο με το διεθνές όνομα (το δανείστηκε από το διάσημο σκηνοθέτη Christopher Nolan, γνωστό κυρίως από την τριλογία του Batman) έχει μόνο ένα θέμα που αφορά στην άμεση επέκταση του χώρου, καθώς η ζήτηση είναι ήδη μεγάλη. Πιθανόν επειδή το Nolan, πέρα από την εξαιρετική του κουζίνα, αποτελεί από μόνο του μια ένδειξη στοργής που τόσο απουσιάζει σε τέτοιους δύσκολους και ανασφαλείς καιρούς. «Αυτό θα λυθεί μέσα στον προσεχή μήνα με προσθήκη σκέπαστρου και τραπεζιών στον εξωτερικό χώρο» ενημερώνει ο, πάντα χαμογελαστός, Κώστας Πισσιώτης. Ο οποίος, όπως κάθε ικανός οικοδεσπότης, καθώς φεύγουν οι πελάτες τους ξεπροβοδίζει λέγοντας «θα χαρώ να σας ξαναδώ», με μάτια που λάμπουν, βάζοντας ασυναίσθητα το χέρι στην καρδιά του. Επειδή το εννοεί.
Βουλής 31-33, Σύνταγμα, τηλ.: 210.3243545
