Βερναρδάκης: Σχέδιο για προσλήψεις 20.000 δημοσίων υπαλλήλων εντός του 2016

Επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να προσλάβει 20.000 δημόσιους υπάλληλους εντός του 2016 όπως έκανε γνωστό ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χριστόφορος Βερναρδάκης.

Όπως επισημαίνει σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής», σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, από τις προσλήψεις αυτές, «οι 10.000 διορισμοί μόνιμου προσωπικού το 2016 θα αφορούν εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προκειμένου να λύσουμε οριστικά το πρόβλημα των κενών στα σχολεία».

Αναφορικά με την επιλογή νέων προϊσταμένων στο δημόσιο, ο κ. Βερναρδάκης επισημαίνει πως «θα προσπαθήσουμε να έχουν επιλεγεί όλοι οι προϊστάμενοι μέχρι το καλοκαίρι του 2016. Από τις αρχές του 2016 ξεκινάμε με την επιλογή γενικών διευθυντών. Το πιο σημαντικό στοιχείο με την επιλογή προϊσταμένων είναι ότι ξεκινάει για πρώτη φορά η στοχοθεσία στο Δημόσιο, η διαμόρφωση οργανογραμμάτων και η περιγραφή θέσεων εργασίας με τη συμμετοχή υπαλλήλων».

Για το μισθολόγιο, ο υπουργός σημειώνει ότι «οι βασικοί μισθοί δεν θα αλλάξουν (…) Στο νέο μισθολόγιο δεν θα υπάρξουν μειώσεις μισθών και το 55% των υπαλλήλων θα λάβει αυξήσεις από 15 έως 60 ευρώ με την απόδοση των μισθολογικών ωριμάνσεων».

Εξάλλου, σε συνέντευξή του στη «Real News» ο κ. Βερναρδάκης εκτιμά ότι η κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή δεν κινδυνεύει από κάτι, τάσσεται υπέρ ενός αναλογικότερου και αντιπροσωπευτικότερου εκλογικού νόμου και τονίζει ότι το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ «επιβάλλεται να οριοθετήσει τον ρόλο του κόμματος απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος. Να ενσωματώσει την εμπειρία και να δει τα υπαρκτά κενά του στην ικανότητα διακυβέρνησης».

Αναφερόμενος στις εξελίξεις στη ΝΔ, δηλώνει ότι αυτές «μας αφορούν όλους».

Επισημαίνει ότι «το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει να υπερβεί τη σημερινή του κατάσταση» και αναφέρει ότι «θα ήταν στοιχείο σταθερότητας του πολιτικού συστήματος η ΝΔ να ξαναβρεί το μονοπάτι του “ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού” και να βοηθήσει να φραγεί ο δρόμος της ακροδεξιάς ή του τυφλού νεοφιλελευθερισμού».