Μια πανέμορφη, σπάνια τίγρη της Σουμάτρας βασανίστηκε και σκοτώθηκε από τους κατοίκους χωριού στην Ινδονησία οι οποίοι ήθελαν να βεβαιωθούν εάν το αιλουροειδές διέθετε ή όχι υπερφυσικές ιδιότητες. Και σαν να μην έφταναν αυτές οι πράξεις τους, την μετέτρεψαν σε δημόσιο θέαμα.
Στην φωτογραφία που κάνει τον γύρο του κόσμου, βλέπουμε το σαρκίο του νεκρού ζώου να έχει τοποθετηθεί σε ένα ξύλινο στήριγμα της οροφής δημόσιου κτηρίου του χωριού. Τα εντόσθια της τίγρης, κρέμονται ακόμη από πάνω της ενώ κάτοικοι του χωριού της Βόρειας Σουμάτρας στέκονται από κάτω και την κοιτούν ή βγάζουν φωτογραφίες με τα κινητά τους τηλέφωνα.
Αν και δεν έχει καταστεί απόλυτα σαφής ο λόγος που τους οδήγησε στον βασανισμό και την σφαγή του ζώου, η Jakarta Post επικαλείται διάφορες δεισιδαιμονίες των χωρικών. Συγκεκριμένα υποστηρίζεται πως ο ένας εκ των ανδρών που παρακολουθούσε την τίγρη- και πιθανότητα ήταν ένας εξ αυτών που τη σκότωσε- ήταν πεπεισμένος πως το ζώο έχει υπερφυσικές ιδιότητες. Συγκεκριμένα πίστευε ότι ήταν «siluman» ή αλλόμορφος (πλάσμα που μπορεί και αλλάζει την εξωτερική του εμφάνιση κατά βούληση).
Όταν οι δασοφύλακες της περιοχής αρνήθηκαν να επέμβουν, οι κάτοικοι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους αν και είχαν ενημερωθεί πως δεν πρέπει να βλάψουν το ζώο που ανήκει στα προστατευόμενα είδη.
Οι χωρικοί όμως ήθελαν να την σκοτώσουν. Η τίγρης κοιμόταν κοντά στο σπίτι ενός κατοίκου του χωριού, όταν οι αδαείς χωρικοί την πλησίασαν και άρχισαν να μπήγουν δόρατα στην κοιλιά της. Τον βασανισμό και την βίαιη θανάτωση του ζώου ακολούθησε η μετατροπή του σε δημόσιο θέαμα.
Σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν απομείνει μόλις 400 με 500 τίγρεις που ανήκουν το υποείδος της Τίγρης της Σουμάτρα (ή Panthera tigris sondaica), όπως αναφέρει και η Washington Post, το οποίο περιλαμβάνεται στη λίστα των υπό εξαφάνιση ζώων της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης. Σημειώνεται πως αυτή η Τίγρης της Σουμάτρα είναι και η τελευταία από τις «νησιωτικές» τίγρεις στον κόσμο αφού αυτές που ζούσαν στα γειτονικά νησιά της Ινδονησίας και συγκεκριμένα αυτά της Ιάβας και του Μπαλί εξαφανίστηκαν κατά τον 20ο αιώνα.
