Πίσω από την εταιρία Lower Parts κρύβονται δύο πολύ αγαπημένοι και πολύ αταίριαστοι φίλοι, ο Γιώργος Γκόλφης και ο Παναγιώτης Βαξεβανάκης. Τόσο αταίριαστοι αλλά με τέτοια χημεία που νομίζεις ότι «ξέφυγαν» από κινηματογραφικό σενάριο. Αν τύχει κάποιος να κάτσει μαζί τους έστω για δέκα λεπτά από τις πρώτες κουβέντες μπορεί να καταλάβει πως αυτά που τους χωρίζουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τους ενώνουν. Αν κάποιος τους ρωτήσεις με τι ασχολούνται θα πάρει αυτόματα και με μεγάλη σιγουριά την αποστομωτική απάντηση «Με τη μουσική». Κι όμως πέφτουν έξω. Η δισκογραφική εταιρία Lower Parts μπορεί να έτυχε να δείξει λίγο παραπάνω ζήλο για τη μουσική αλλά κατά βάθος σκοπός του Γιώργου και του Παναγιώτη μέσα από όλο αυτό είναι να αγκαλιάσουν και να προάγουν όλα τα είδη τέχνης.
«Πάντα γρατζουνάγαμε, ερασιτεχνικά όμως. Έχουμε σπουδές βέβαια πάνω στη μουσική», εξηγεί ο Παναγιώτης, «για τη ακρίβεια εκεί γνωριστήκαμε. Κάναμε και οι δύο ηχοληψία και μουσική τεχνολογία.» Μετά τις σπουδές χάθηκαν αλλά η ανάγκη για δημιουργία τους έκανε να συναντηθούν ξανά. «Τα βάλαμε κάτω ξεκινήσαμε σιγά-σιγά παίζοντας μουσική σαν Urban Noiz, συμμετέχοντας σε διάφορα project. Η βάση της μπάντας ήμασταν πάντα εμείς και όποιος ήθελε να συμμετέχει μπορούσε να προσαρτηθεί ελεύθερα. Ήμασταν και είμαστε ανοιχτοί. Κάποια στιγμή είχαμε και φωνητικά, ακόμη και σαξόφωνο είχαν περάσει πολλοί άνθρωποι. Είχε μία μορφή κολλεκτίβας και λειτουργούσε κάπως αποσυμφορητικά όταν συναντιόμασταν μετά τις δουλειές που κάναμε.»
Ο Γιώργος είναι από τους λίγους ανθρώπους που παραδέχονται ότι πραγματικά ακούνε τα πάντα ενώ ο Παναγιώτης δείχνει να τον θαυμάζει για αυτό αφού όπως λέει και ο ίδιος «Είναι η βιβλιοθήκη της υπόθεσης.» Ένα ακόμη σημείο που τους διαφοροποιεί είναι η τεχνική με την οποία παίζει μουσική ο Γιώργος ένα ακόμη πράγμα για το οποίο τον θαυμάζει ο Παναγιώτης και αποτέλεσε κομβικό συντελεστή στη Lower Parts «Ο Γιώργος πάντα χρησιμοποιούσε βινύλια στο set up του κουβαλούσε πάντα μαζί του δίσκους, ένα πικάπ και ένα sampler για να ηχογραφεί μικρές φράσεις και ήχους που τα έδενε στο τέλος μεταξύ τους. Έκλεβε μουσικά σκουπίδια τα οποία επεξεργαζόταν έβαζε κάτι άλλο από κάποιον άλλο δίσκο και από αυτό το πάντρεμα προέκυπτε ένα νέο κομμάτι.» Αυτό άλλωστε ήταν και το moto τους σαν Urban Noiz να μαζέψουν μουσικά, ψυχολογικά σκουπίδια. Η πρώτη σοβαρή δουλειά που κάνανε ήταν για ένα live στο Βερολίνο, το Aparat όπου γιόρταζαν τα 50 χρόνια από την πτώση του τείχους το 2009. Η μουσική τους τότε χαρακτηριζόταν σαν ένα παρακλάδι της trip hop.Όσο ο καιρός περνούσε έβλεπαν πως και εκείνοι και τα πράγματα γύρω τους άλλαζαν.
Τι είναι όμως η Lower Parts; Το όνομα έχει βαθιά τις ρίζες του στην Τήνο, συγκεκριμένα στα νοτιότερα μέρη του νησιού που κάποτε αποτελούσε και την έδρα των Urban Noiz. «Η μετάφραση μπορεί να είναι πολύ ελεύθερη και εντελώς λάθος αλλά μπορείς να πεις ότι είναι και τα κατώτερα στρώματα.» Όλα ξεκίνησαν στο Βερολίνο όπου ήρθαν σε επαφή με εταιρίες ψηφιακής διανομής «Οι συγκεκριμένες εταιρίες ήταν τότε στο ξεκίνημα τους. Είτε διέθεταν τη μουσική ελεύθερα απλά με download ή υπήρχε κάποια πληρωμή. Κάνανε ουσιαστικά net labeling και ήταν πολύ στα πάνω τους.» Εκείνοι βέβαια σαν Lower Parts διαφοροποιήθηκαν από αυτό «Εγώ και ο Παναγιώτης ενδιαφερόμαστε πολύ για αυτό που θα φτάσει στο κόσμο. Να μπορείς να το πιάσεις αυτό που θα αγοράσεις, να μπορείς να το κρατήσεις. Όλο αυτό έχει άλλη αίσθηση.» Φυσικά, όποιος θέλει έχει και την επιλογή να κατεβάσει τα άλμπουμ με κάποιο χρηματικό αντίτιμο αλλά αυτό που εκείνοι θέλουν να σπρώξουν περισσότερο είναι το βινύλιο, τόσο σαν προϊόν όσο και σαν ιδέα. Ίσως για όλο αυτό να ευθύνεται και η δικαιολογημένη τρέλα του Γιώργου για το βινύλιο αφού σύμφωνα με τον ίδιο «Μέσα από τέτοια αντικείμενα ξεχωρίζεις αυτόν που αγαπάει πραγματικά τη μουσική που νιώθει και θέλει να νιώσει κάτι παραπάνω, μία επαφή. Για κάποιον μπορεί αυτό το αντικείμενο να είναι ένα τίποτα βέβαια. Σκεφτείτε κάτι σαν τα ebook και τα βιβλία ή τις γραφομηχανές. Ίσως είναι και κάποιο είδος φετίχ.»
Αρχικός σκοπός ήταν να βγάλουν μόνο Έλληνες καλλιτέχνες εξαιτίας του κύκλου που είχε δημιουργηθεί ήδη μέσα από τους Urban Noiz. Ήθελαν να γίνουν ένα μέσο. Τα πράγματα τελικά απομακρύνθηκαν από το αρχικό πλάνο. Βγάζοντας το πρώτο τους βινύλιο με του Θεσσαλονικιούς Tents είδαν ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα. Οι 400 δίσκοι που είχαν κοπεί ήταν πολύ δύσκολο να κυκλοφορήσουν και να φτάσουν στα κατάλληλα χέρια. Για το Γιώργο, όσο κυνικό και αν δείχνει «Έχει πολλή μεγαλύτερη σημασία και δουλειά να προωθήσεις ένα δίσκο παρά να τον δημιουργήσεις.» Μεγάλη σημασία δείχνουν και στο εικαστικό μέρος ενός δίσκου αφού μέσα από το εξώφυλλο, το booklet και όλη την «προσωπικότητα» του άλμπουμ προσπαθούν να δώσουν την ευκαιρία στο καλλιτέχνη να κάνει ακόμη πιο ευδιάκριτο το αποτύπωμα του σε μία εποχή όπου κανείς δε δίνει σημασία για αυτά τα πράγματα και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πρόσβαση στο κομμάτι.
Κάπου στη μέση προέκυψε και το SPECTRUM, ένα ηλεκτρονικό φεστιβάλ που συγκέντρωσε 19 Έλληνες καλλιτέχνες μέσα σε αυτούς και οι Tents, οι Fantastikoi Hxoi ενώ έγινε ακόμη και επίδειξη ρούχων από τον Γιώργο Σειρινίδη. Για τον Παναγιώτη προς τα εκεί πλέον κατευθύνεται η Lower Parts «Είμαστε μία παρέα που μέσα από αυτό προσπαθούμε να συμπεριλάβουμε όλα τα είδη τέχνης. Αγαπάμε την πολυσυλλεκτικότητα. Είναι μία in progress πλατφόρμα σε πρώιμο στάδιο που μέσα από αυτή θα μπορούν να συνεργάζονται άνθρωποι από διαφορετικές αφετηρίες και ασχολίες και να δημιουργείτε μία ανταλλαγή ιδεών, ένα κοινό αποτέλεσμα.»
H Lower Parts αυτή τη στιγμή μετράει τρία χρόνια λειτουργίας και έξι κυκλοφορίες. Κοιτώντας στο μέλλον έχουν στα σκαριά το solo EP του DJ Stingray, συμμετοχές παραγωγών οπως Jamal Moss, Tx Connect, Perseus Traxx καθώς και αυτές των AΦΦΕΚΤ, Drum Machinee και Audio Plagio. Το Σάββατο θα βρίσκονται στα decks του six d.o.g.s με τον AΦΦΕΚΤ καλωσορίζοντας για δεύτερη φορά μετά το 2007 στην Ελλάδα τον Ολλανδό dj, γκουρού της ηλεκτρονικής μουσικής I-F.
