Την 26η επέτειο της ημέρας που ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη (Νηλ Άρμστρονγκ και Μπαζ Όλντριν στις 21 Ιουλίου του 1969), η Nintendo αποφάσισε να εκπλήξει τον κόσμο παρουσιάζοντάς του κάτι εξίσου… sci-fi. Ο λόγος για το Virtual Boy, την κατά την ιαπωνική εταιρεία «πρώτη φορητή κονσόλα ικανή να παράγει 3D γραφικά». Βέβαια με μια πρώτη ματιά, το Virtual Boy μόνο «φορητό» δεν έδειχνε, αποτελούμενο από μία περίεργη κάσκα που θύμιζε Robocop, μία βάση και ένα χειριστήριο αλλά η Nintendo άλλα είχε στον νου της.
Στις 21 Ιουλίου του 1995 λοιπόν, η Nintendo λάνσαρε στη χώρα της (στις ΗΠΑ το σύστημα διατέθηκε περίπου δύο μήνες μετά ενώ στην Ευρώπη δεν ήρθε ποτέ) μια κονσόλα αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Με το Virtual Boy, ισχυριζόταν πως για πρώτη φορά στα χρονικά του gaming ήταν σε θέση να παρέχει εμπειρίες εικονικής πραγματικότητας: οι παίκτες τοποθετούσαν το κεφάλι τους μπροστά στην κονσόλα (η κάσκα που λέγαμε παραπάνω) και μην έχοντας επαφή με τον «έξω κόσμο», χάνονταν σε αυτούς των παιχνιδιών. Αυτό τουλάχιστον ήταν το αρχικό σχέδιο…
Ουδείς γνωρίζει γιατί ακριβώς το Virtual Boy διατέθηκε εμπορικά. Ακόμα και ο άνθρωπος που είχε αναλάβει το όλο πρότζεκτ στη Nintendo, Γκουνπέι Γιοκόι, δεν περίμενε ότι η εταιρεία θα άναβε τελικά το πράσινο φως ώστε να περάσει η κονσόλα στην παραγωγή, τουλάχιστον με τη μορφή που είχε. Τα γραφικά των παιχνιδιών του Virtual Boy χρησιμοποιούσαν δύο χρώματα όλα κι όλα, το κόκκινο και το μαύρο ενώ ο ρεαλισμός έλαμπε διά της απουσίας του. Η Nintendo είχε υποσχεθεί μια εμπειρία VR όμως η κονσόλα της δεν ήταν σε θέση να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της. Τα παράπονα παικτών και κριτικών για ναυτία και ζαλάδες έπειτα από την ενασχόλησή τους με το Virtual Boy πλήθαιναν, τη στιγμή που οι καταναλωτές δεν ήξεραν αν είχαν να κάνουν με μία φορητή ή επιτραπέζια κονσόλα.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την υψηλή τιμή πώλησης ($179,95 που πληθωριστικά, ισοδυναμούν με περίπου $285 σήμερα) και την σχεδόν ανύπαρκτη γκάμα διαθέσιμων τίτλων, κατέστησαν το Virtual Boy εμπορική αποτυχία. Ο Τύπος το «έθαψε», το κοινό ουδέποτε το πίστεψε και κάπως έτσι, έχοντας πουλήσει μόλις 770.000 τεμάχια και μετρώντας τον απίστευτο αριθμό των 22 παιχνιδιών συνολικά, το Virtual Boy αποσύρθηκε από τις αγορές περίπου ένα εξάμηνο μετά το λανσάρισμά του. Αποτελεί το δεύτερο χειρότερο σύστημα στην ιστορία της Nintendo μετά το 64DD που κατέχει το ρεκόρ με 15.000 πωλήσεις. Η κονσόλα απέκτησε γρήγορα συλλεκτική αξία αφού είχαν παραχθεί συνολικά 1,26 εκατ. τεμάχια ενώ κάνει συχνά-πυκνά “cameos” στην ποπ κουλτούρα.
Η Nintendo μπορεί να απέτυχε παταγωδώς με το Virtual Boy, όμως έδωσε σε όλο τον κόσμο να καταλάβει ότι «ψάχνεται» και είναι πρόθυμη να επενδύσει σε νέες και καινοτόμες τεχνολογίες. Μπορεί έναν χρόνο αργότερα να λάνσαρε το Nintendo 64 (έπαιζε στα 64 bit όταν ο ανταγωνισμός βρισκόταν ακόμα στα 32 και διέθετε ένα από τα πιο ξεχωριστά χειριστήρια που έχουμε δει ποτέ), όμως αρκετά μετά μας απασχόλησε ξανά, αυτή τη φορά με μια φορητή κονσόλα με δύο οθόνες, η μία εκ των οποίων εν καιρώ έμελλε να γίνει και 3D, και ένα οικιακό σύστημα ψυχαγωγίας που έμαθε στον κόσμο το motion gaming.
https://www.youtube.com/watch?v=OyVAp0tOk5A
Οι 155 εκατ. πωλήσεις του DS και οι 101 εκατ. του Wii θα έλεγε κανείς πως ξεπλήρωσαν στη Ninty τα… χρωστούμενα του Virtual Boy (και μάλιστα με τον νόμιμο τόκο), όμως το τελευταίο θα μείνει για πάντα στην ιστορία ως μια επένδυση που ποτέ δεν βγήκε και παράλληλα ένα από τα πλέον αποτυχημένα κόνσεπτ στα χρονικά του gaming.
