Τα vintage έπιπλα της Αγγελικής Τσανάκα από την Ηγουμενίτσα

Η αρχή έγινε όταν έσωσε την πολυθρόνα της γιαγιάς της λίγο πριν βρει τη θέση της στα σκουπίδια. Με λιναρένια σακιά του καφέ που βρήκε σε ένα ταξίδι στην Ιταλία και προσθέτοντας μπράτσα και καινούργια ποδαράκια η πολυθρόνα πήρε τελικά την τιμητική θέση δίπλα στο τζάκι. «Έτσι απλά και φυσικά ήρθε και η επόμενη και η επόμενη ώσπου βρέθηκα σε μικρό χρονικό  διάστημα με αρκετά κομμάτια. Κάποιο απόγευμα πίνοντας καφέ με την φίλη μου Μελίνα σκεφτήκαμε να τα φωτογραφίσουμε και καταφέραμε μόνες μας  να φτιάξουμε το site. Αυτό ήταν φυσική εξέλιξη της μανίας μου με τα παλιά αντικείμενα!» Η Αγγελική τα Σαββατοκύριακα δεν εγκαταλείπει το εργαστήριό της και μαζί με την φίλη της Μελίνα κάνουν σχέδια και ονειροπολούν για την τελική εικόνα των επίπλων και την διαδικασία της φωτογράφισης που είναι και το αγαπημένο στάδιο της Αγγελικής. Ικανοποιημένη απ’ το αποτέλεσμα, μπορεί σε εκείνη ακριβώς τη φάση να δημιουργήσει το ιδανικό σκηνικό για τα έπιπλα και να επαναφέρει στη ζωή εικόνες περασμένες και φανταστικούς χαρακτήρες. Όταν η συζήτηση και η υλοποίηση ολοκληρωθούν, κάποιο ακόμα κομμάτι που προορίζονταν για τα σκουπίδια, έχει φυλαχτεί και περιμένει τον οίστρο της Αγγελικής για να πάρει ξανά ζωή. Φορώντας την εργασιακή της φόρμα δεν αφήνει τίποτα να την αποσπάσει μέχρι η ίδια να φτάσει στο αποτέλεσμα που θέλει.

«Κάθε φορά που καταπιάνομαι με ένα project ανακαλύπτω νέες πτυχές της δουλειάς μου που με εντυπωσιάζουν. Κάθε κομμάτι έχει και μια ξεχωριστή ιστορία που λατρεύω να την ανακαλύπτω ή και να την φαντάζομαι. Σίγουρα όμως κάθε φορά που βλέπω την κατάληξη και έρχεται η στιγμή της ανάδειξης χαμογελώ γιατί έτσι συνδυάζω δυο πτυχές μου, την αναπαλαίωση  επίπλων και την φωτογραφία. Το ρεπεράζ για να βρω το ιδανικό σκηνικό, η διαμόρφωση και το στήσιμο των επίπλων αλλά και η ίδια η φωτογράφιση είναι διαδικασίες που πραγματικά με συναρπάζουν. Πολλές φορές σκέφτομαι πως θα ήθελα πολύ να χάριζα σε κάποιον ένα έπιπλο που το είχε για πέταμα και να έβλεπα την έκπληξη στο πρόσωπό του. Για μένα η κατοχή ενός τέτοιου επίπλου είναι μια επαφή με το παρελθόν μέσα από ένα διαφορετικό σύγχρονο πρίσμα. Το καλό είναι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανακαλύπτουν την γοητεία του retro που ίσως έχει γίνει ένα νέο trend, ίσως σε δύσκολες εποχές αναζητούμε όλοι την ασφάλεια του παρελθόντος ή είναι όλα αυτά μαζί με την νοσταλγία της παιδικής μας ηλικίας που δεν θα σταματήσει ποτέ να μας καλεί».