Μασσαλία
Αν ο Anthony Bourdain έκανε εκπομπή για την Χαλκιδική και λέω αν, γιατί πιο πιθανό είναι να πάρει πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ, θα ξετρύπωνε την Μασσαλία στη Νέα Φώκαια Κασσάνδρας. Αν πάλι σε ρωτήσουν σε ποια ομάδα έπαιζε ο Γκάλης, η πρώτη σου απάντηση θα ήταν ο Άρης, έτσι και εδώ. “Πού φας καλά στο πρώτο πόδι;”. “Στη Μασσαλία”.
Πάνω στην πλατεία, το αυτοχαρακτηρισμένο ως μεζεδοπωλείο πήρε το όνομά του από την γαλλική πόλη Μασσαλία, η οποία ιδρύθηκε το 600 π.Χ. περίπου από τους Φωκαείς. Δεν το πιάνει το μάτι σου αλλά εύκολα το βρίσκεις. Πρόσφατα απέκτησε και αδελφάκι στην Θεσσαλονίκη στην Μανουσογιαννάκη και Φιλικής Εταιρείας.
Χαμογελαστές και χωρίς να σε κοιτάνε στην τσέπη φάτσες σε καλωσορίζουν. Νοιώθεις οικεία. Ο Νίκος (αν δεν είναι σε κάποιο παρακείμενο καφενείο να παρακολουθεί ΠΑΟΚ) και ο Γιάννης, όντας παιδιά της διπλανής πόρτας απευθύνονται σε απλούς καθημερινούς ανθρώπους. Καθαρό μαγαζί με την πλήρη έννοια του όρου. Καμία υπερβολή καμία ψευτογκουρμεδία και καθόλου λαδίλα.
Πάμε στο παρασύνθημα. Φέτα τυλιχτή σε πάστα κόκκινης πιπεριάς, τηγανιά μανιταριών με δεντρολίβανο, ντολμαδάκια με γιαούρτι, διακριτικές ως προς την γεύση παστουρμαδομπρουσκέτες, ντάκος για να φάει μισός λόχος. Οι παντσέτες στην Μασσαλία δεν είναι μόνο μπάρμπεκιου ή συστατικό σε σάντουιτς καντίνας έξω από μπουζούκια της Βορείου Ελλάδος. Τσαχπίνικο μπαρμπουνάκι, σαρδέλα σχάρας με πουρέ μελιτζάνας και ταχίνι, μελιτζανοσαλάτα με καβουρδισμένο αμύγδαλο συνυπάρχουν με την σταθερή αξία τα μύδια αχνιστά. Έχει πολύ πράμα ο κατάλογος. Κρασί, τσίπουρο μέ ή άνευ, μπύρες Weiss συμπληρώνουν, ενώ οι λουκουμάδες με ζυμάρι (όχι οι παγκυριώτικοι) βοηθάνε την χοληστερίνη να κάνει party. Η τσέπη σου θα νιώσει ευχάριστα ενώ η κοιλιά σου θα χρειαστεί ένα λικεράκι μανταρίνι.
Μασσαλία Κεντρική πλατεία Νέας Φώκαιας, Χαλκιδική, τηλ. 23740 81 008.
Sani Resort – Ακτή Σάνη
Το Sani Resort είναι μια κατηγορία από μόνο του. Είναι κάτι σαν μια γαστρονομική Disneyland. Πολλά εστιατόρια για κάθε γούστο.
Τώρα, πώς ο πρόσφατα αδικοχαμένος Paul Walker, η Ρίτα Σακελλαρίου ο Αρναούτογλου, ο Πόυτιν και ο Sartorialist έχουν σχέση θα στο εξηγήσω. Έχοντας μείνει σε αρκετά ξενοδοχεία, από κουνελογαμίστρες μέχρι resort μεγάλων αλυσίδων, ένα ξενοδοχείο μπορείς να το κρίνεις από το parking του. Η ποιότητα των οχημάτων ακολουθεί την ποιότητα των πελατών. Στο Sani, η πρώτη σου επαφή είναι με το parking. Εδώ άνετα νομίζεις πως βρίσκεσαι στην έκθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης. Οι κάτοχοί τους προφανώς και είναι επηρεασμένοι από τo σίκουελ Fast and Furious. Νεόκοπες και επί 24ώρου βάσεως μακιγιαρισμένες γεροντοκόρες ή μή (με ύφος οι σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες), τυλιγμένες σε ταφτάνια, καψωμένες από ήλιο και solarium, κρατώντας επώνυμες τσάντες ως επέκταση του εγώ τους, συνυπάρχουν με σωματοδομές τύπου Αρναούτογλου που μασάνε φθηνά πούρα λες και είναι μπριζόλα, φορώντας polo shirts με το αλογάκι να καλύπτει το 60% του ενδύματος. Βέβαια αν περάσει κάνα διώροφο ρωσίδι και οι δυο κατηγορίες ακολουθούν το ποδοσφαιρικό σύνθημα «στη μπάντα, στη μπάντα, περνάει ο Λοσάντα». Το κούρεμα Πούτιν εμφανώς αποτελεί μόδα για τους υπηκόους του πρώην ανατολικού μπλοκ μιας και η πλειονότητα των ενοίκων του resort το ακολουθεί πιστά. Πρόσθεσε τώρα το ύψος αλλά και τις άστοχες και συνήθως υπερφίαλες ενδυματολογικές επιλογές που παπαγαλίζουν τον Sartorialist ή την Cara Delevingne και έχεις μια εικόνα του τι θα δεις. Αυτά, για το τι πρόκειται να συναντήσεις, μην το φοβάσαι. Το θέμα δεν είναι οικονομικό, σε διαβεβαιώνω, είσαι ανώτερος. Τέλος (μακρόσυρτου) πρόλογου.
Το θέμα μας όμως είναι η κουζίνα και στην κουζίνα το Sani αν μη τι άλλο, δείχνει επαγγελματισμό. Το Πόρτο Καρράς τρώει σκόνη ενώ το Danai ζει στον μικρόκοσμό του. Το Sani Gourmet Festival αποτελεί πλέον θεσμό. Ειδήμονες ή μή συρρέουν κάθε χρόνο σα νάχουν τάμα στην Μεγαλόχαρη της Τήνου. Βραβεία, πολλά βραβεία. Προσωπικά δεν πιστεύω στα διαπιστευμένα σκουφιά. Τα θεωρώ κάτι σαν το πτυχίο της Παντείου, το έχεις κορνίζα. Κουζίνες για κάθε γαστριμαργική ανησυχία αλλά και βαλάντιο.
Στην Ντομάτα ο Χρύσανθος Καραμολέγκος κάνει παπάδες. Δεν είναι τυχαίο πως το Conde Nast Traveller το κατατάσσει στα 25 καλύτερα της Ευρώπης. Funky κρεατικά και πειραγμένες σαλάτες. Η κράτηση απαραίτητη.
Στο Sea You Up fusion γιαπωνέζικη κουζίνα. Από την μία sushi, sashimi και tempura από φρέσκα υλικά και από την άλλη πανύψηλα «εργαλεία» κάνουν παρέλαση ντεμέκ αδιάφορες. Κάτσε στο counter για να κάνεις τον καμπόσο. Στο Sea You Bar νιώθεις κάτι από James Bond πίνοντας cocktail. Βέβαια είναι πολύ πιθανόν δίπλα σου να νιώθει το ίδιο και ένας Ρώσο Ποντ αλλά μη δώσεις σημασία, η θέα θα σε ανταμείψει.
Αν πάλι δεν μπορείς να βγάλεις από πάνω σου τις χαμένες πατρίδες, το Βόσπορος Grill House είναι το μέρος σου. Παραδοσιακή ελληνική κουζίνα με τα ψητά πρώτα να τα μυρίζεις και μετά να έρχονται. Αν δεν καλυφτείς απόλυτα, υπάρχει και το ουζερί Ψαρόγιαννος παραδίπλα. Απλά πράγματα.
Κλείνω με το Ergon Deli. Στο Λονδίνο είναι πιο μούφα και απο τον Άγιο Βασίλη (προσωπική άποψη). Εδώ, δε ξέρω τι συμβαίνει ρε παιδί μου, είναι ο καιρός; είναι ότι παραμυθιάζομαι; όλα μου φαίνονται ωραία. Τσιμπάς κάτι, πίνεις μπυρίτσα και είσαι στο καλύτερο πόστο για να κάνεις «ψιλή βροχούλα» με θέα την μαρίνα. Ο Γιώργος και ο Θωμάς δείχνουν τι μπορούν να κάνουν δύο νέα παιδιά αν έχουν όρεξη για δουλειά. Φεύγοντας, πάρε και κάτι για σπίτι θα σου χρειαστεί.
Κλείνοντας, θέλω να πω πως δεν συμφωνώ με την μορφή δημοσιογραφίας όπου με εργαλείο τα social media, μερικοί γραφιάδες πληρώνονται ή ακόμα τσιμπάνε δωράκια κάτω από το τραπέζι για να ποστάρουν και να αποθεώνουν μαγαζιά. Μου δημιουργεί αποστροφή. Για να έχεις άποψη για ένα εστιατόριο θα πρέπει να πονέσει λίγο η τσέπη σου. Στα παραπάνω εστιατόρια δεν έχω πάει τσάμπα σύντροφε. Τα μόνα «τυχερά» που είχα, ήταν από την κυρία Γιώτα στην Μπουκαδούρα ένα βαζάκι μαρμελάδα καραμέλα, ενώ αρνήθηκα την ευγενική προσφορά του Νίκου στην Μασσαλία μιας φιάλης τσίπουρου και αυτό λόγω αισθητικής.
Υ.Γ. Συνήθως οι συμβουλές που δίνουμε είναι για τους άλλους και όχι για τους εαυτούς μας οπότε, μην πίνετε και οδηγάτε