Ο οικισμός της Λαμπείας στην ορεινή Ηλεία διατηρεί μέχρι σήμερα στοιχεία από την ανώνυμη τοπική αρχιτεκτονική του μακρινού παρελθόντος και την κατοίκηση αυτών των περιοχών στην κεντρική Πελοπόννησο.
Εκεί, βρίσκεται ένα κτίριο προσανατολισμένο στους κοινωνικούς πόρους, στις αρχές της αειφορίας και της βιωσιμότητας έχει κερδίσει βραβεία και επαίνους για τον σχεδιασμό του έχοντας λάβει μέρος σε διαγωνισμούς και εκθέσεις για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Ο σχεδιασμός του δημαρχείου της περιοχής από το αρχιτεκτονικό γραφείο Κ. Ντάφλος & Α. Παναγούλη επιχείρησε την ανάγνωση του τοπικού πνεύματος, εστιάζοντας στη φυσιογνωμία της περιοχής, στις κατασκευαστικές ιδιομορφίες, στα βιώματα και την προσωπική μνήμη. Οι διάκενοι ανοικτοί χώροι στον οικισμό όπως πλατώματα και πεζούλια με ιδιότυπες κατόψεις «που προκύπτουν από μια ελεύθερη τυχαία σχέση κτισμάτων ενισχύουν τη χωρική με την κοινωνική δομή, λειτουργώντας ως βασικές έννοιες για τον σχεδιασμό μέσα από μια νέα διατύπωση της τοπικής αρχιτεκτονικής, λαμβάνοντας υπόψη το ανθρώπινο μέγεθος, το μικροκλίμα ή τη μετάβαση από τον ανοιχτό δημόσιο χώρο στους εσωτερικούς χώρους, παράλληλα με την πρόθεση παρακολούθησης του φυσικού ανάγλυφου», όπως εξηγεί το γραφείο.
Πρόκειται για ένα κτίριο δημόσιων λειτουργιών περιορισμένων τετραγωνικών, στο φυσικό αγροτικό περιβάλλον του επαρχιακού οικισμού της Λαμπείας, τον οποίο διασχίζει ένας ήπιας κυκλοφορίας εθνικός αυτοκινητόδρομος. Ο λιτός σχεδιασμός εισάγει τον χαρακτήρα του ανεπίσημου κατά τους αρχιτέκτονες, την αίσθηση της οικειότητας τόσο ως προς την κατασκευή όσο και ως προς τις χρησιμοποιούμενες τοπικές ύλες και τεχνικές εφαρμογής από ντόπιους μάστορες.
Η κυρίαρχη περίοπτη θέα σε συνδυασμό με τον προσανατολισμό όρισαν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Η είσοδος ακολουθεί αφηγηματική πορεία με μια ράμπα στην ανατολική όψη, επιτρέποντας την απρόσκοπτη και ανεμπόδιστη πρόσβαση των Α.μ.ε.Α. σε όλους τους χώρους.
Το κτίσμα 710 τετραγωνικά μέτρα προσανατολίζεται σε άξονα βορρά – νότου, «με “κλειστή” τη βόρεια όψη από σύμμεικτο λίθινο αναλληματικό τοίχο ικανής θερμικής αδράνειας. Ο λίθινος τοίχος, εν μέρει υπόσκαφος, περιβάλλει το κτήριο εξασφαλίζοντας στατικά ανεξάρτητο μανδύα αντιστήριξης γαιών. Το φως εισάγεται προς το εσωτερικό από τη δυτική και βόρεια πλευρά, από φεγγίτες οροφής που περιορίζουν τις θερμικές απώλειες και δημιουργούν ατμοσφαιρικό χώρο. Στη νότια όψη ο ηλιακός χώρος του ανοιγόμενου θερμοκηπίου ενισχύει θερμικά τους εσωτερικούς χώρους κατά τη χειμερινή περίοδο».
Το αρχιτεκτονικό γραφείο Κ. Ντάφλος & Α. Παναγούλη ιδρύθηκε το 2000 από τον Κώστα Ντάφλο, αρχιτέκτονα, εικαστικό, επίκουρο καθηγητή στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ και την αρχιτέκτονα Αργυρώ Παναγούλη. Μέσα από κριτικές τακτικές σχεδιασμού επιδιώκει τα έργα δημοσίων και ιδιωτικών αναθέσεων που αναλαμβάνει να επικεντρώνονται και να παρακολουθούν με απλότητα τις τεχνικές των υλικών και τις ενσωματωμένες πρακτικές στον κάθε τόπο κάτω από τις υπάρχουσες δυνατότητες.
Το κτίριο Δημαρχείου Λαμπείας που ολοκληρώθηκε το 2009 έχει λάβει έπαινος στον Διεθνή Διαγωνισμό UIA – Αρχιτεκτονική & Νερό (2001) ενώ άλλες διακρίσεις του είναι οι εξής: Προεπιλογή/ Europan 6 (2001), 1ο Βραβείο/ Κοινωνικό Κέντρο Μελισσίων (2007), Έπαινος / Διεθνής Διαγωνισμός UIA Award – Φιλικοί χώροι προσιτοί σε όλους (2014)], και συμμετείχε σε εκθέσεις: [ΧΧΙ Παγκόσμιο συνέδριο αρχιτεκτονικής στο Βερολίνο (2002), 1η Biennale Τοπίου της Βαρκελώνης (ETSAB), Η κατοικία στην Ελλάδα από τον 20ο στον 21ο αιώνα (ΕΙΑ), 5η Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων (ΕΙΑ), 7η Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων (ΕΙΑ), ΣΑΝΑ -Walls].
