To παθαίνουν κυρίως οι Βρετανοί, μπορεί και λόγω βασιλευομένης δημοκρατίας: μια στο τόσο, κάπως αραιά είναι η αλήθεια, βρίσκουν μια γυναίκα που αξίζει να τη θαυμάσουν και την περιβάλλουν με έναν έρωτα εθνικό που κρατάει, ενίοτε, χρόνια, αψηφά μόδες και είναι υπεράνω τάσεων. Η τελευταία τέτοια περίπτωση ήταν το μεγάλο, καθολικό crush της Αλβιόνας, η λατρεμένη τους Lady D. Η Νταϊάνα είχε μια ψυχή που φλεγόταν και μια ποπ προσωπικότητα (είναι γνωστό πως η αγαπημένη της μπάντα ήταν οι Duran Duran) αλλά λόγω θέσης περιοριζόταν σε κομψές, καθωσπρέπει εμφανίσεις – αυτό δεν εμπόδισε το χτένισμά της, για παράδειγμα, σταθερό μέσα στα χρόνια με μικρές παραλλαγές, να γίνει σημειολογικό αντίστοιχο φινέτσας και αξιοπρέπειας και ζητούμενο στα κομμωτήρια από το Λονδίνο μέχρι τις υγρές και ομιχλώδεις επαρχιακές πόλεις του Νησιού. Η γυναίκα του γιου της ήρθε πέρυσι να διεκδικήσει δειλά και ντροπαλά μια παρόμοια θέση – οι συμπατριώτες της ασχολούνταν με τις εγκυμοσύνες, τα μαλλιά και τα ρούχα της που ανακύκλωνε με προσοχή φροντίζοντας “να μη δίνει δικαιώματα”. Η Κέιτ γινόταν σιγά-σιγά A Nation’s Darling, το έγραφαν τα tabloids και το βλέπαμε στο heavy rotation της εμφάνισής της στα «γυναικεία» sites.
Και μετά, ήρθε η Amal. Και ήταν πολύ περισσότερο ενδιαφέρουσα.
Αν κάτι μπορεί να έχει περισσότερο ενδιαφέρον από την ιστορία του κοριτσιού που γίνεται πριγκίπισσα, είναι το saga μιας αυτόνομης και ανεξάρτητης γυναίκας που συναντά τον σταρ του Χόλιγουντ, ερωτεύονται και παντρεύονται σε χρόνο ρεκόρ. Η ποπ κουλτούρα συναντά τον ακτιβισμό (η Αμάλ πλασαρόταν από την αρχή από τα Μέσα ως ακτιβίστρια νομικός από τις πιο επιτυχημένες και δημοφιλείς στη Βρετανία) και η γυναίκα βρίσκει να “θαυμάσει” κάτι που είναι περισσότερο 2014 παρά 1950. Γιατί καλές οι πριγκίπισσες, αλλά καλύτερη η «Αμάλ Αλαμουντίν, διάσημη δικηγόρος, παντρεύεται γνωστό σταρ του Χόλιγουντ.»
Φυσικά, από τότε που η Αμάλ βρέθηκε στο επίκεντρο, αναλύθηκαν εξονυχιστικά όλα τα ρούχα που φορούσε κατά τις συναντήσεις της με τους παπαράτσι – και ναι, επιτέλους υπήρχε ένα κεφάτο twist στις επιλογές της δικηγόρου που ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και ταυτόχρονα δεν είναι καθόλου σοβαροφανής και καθόλου αδιάφορη ως προς το θέμα “μόδα”, που προσεγγίζει με έναν τρόπο παιχνιδιάρικο, χωρίς μεγάλες ανατροπές. Η Αμάλ φοράει φλοράλ και τιραντάκια, πηγαίνει στο γραφείο με φούστες πάνω από το γόνατο και όχι πάντα με σακάκι, φοράει brogues όπως οι χίπστερς του Shoreditch και έχει μια αληθινά cheesy προτίμηση στο έντονο χρώμα, μοβ και φούξια: ακόμα και η θήκη του κινητού της είναι ροζ. Και μετά, είναι και αυτό το μαλλί, πλούσιο και με εμφανές το πιστολάκι που έχει δουλέψει για να φτάσουμε σε αυτό το εντυπωσιακό, ογκώδες αποτέλεσμα, μια πιο σύγχρονη εκδοχή των big hair παρελθουσών δεκαετιών. Τα αφιερώματα στα χτενίσματα και το makeup της έχουν αρχίσει καιρό, τα κείμενα “Amal, το νέο style icon” έχουν προλάβει να γραφτούν και η ολόσωμη λευκή φόρμα με την οποία υπέγραψε τα χαρτιά του γάμου της στη Βενετία εκθειάστηκε από τους ειδικούς ως ένα καλομελετημένο σταυροδρόμι όπου απλότητα, κομψότητα και καθαρή σοφιστικέ μόδα συναντιούνται. Το πού πάει το πράγμα φαίνεται: οι συγκρίσεις με την Τζάκι και την Όντρεϊ δεν λείπουν, και η στιγμή που, λέμε τώρα, θα δεις ένα ρούχο στη βιτρίνα και θα σκεφτείς «ω, πολύ Αμάλ αυτό το κομματάκι», ίσως δεν είναι μακριά. Στη Βρετανία συμβαίνει ήδη.
Η Χρύσα Οικονομοπούλου βρίσκεται στο Fashionism.gr
