“… Ο ήλιος δεν είχε ακόμα ανατείλει. Δεν ξεχώριζαν θάλασσα κι ουρανός μόνο που η θάλασσα ήταν ελαφρά ρυτιδωμένη, σαν πανί ζαρωμένο. Σιγά σιγά, καθώς ο ουρανός άρχισε ν’ ασπρίζει, μιά σκούρα γραμμή σχηματίστηκε στόν ορίζοντα, χωρίζοντας θάλασσα καί ουρανό, καί τό γκρίζο πανί άρχισε νά ριγώνεται – χοντρές κοντυλιές πού έτρεχαν, η μιά μετά τήν άλλη, κάτω απ’ τήν επιφάνεια, η μιά ξοπίσω της άλλης, κυνηγώντας η μιά τήν άλλη αδιάκοπα.” *

*Απόσπασμα από το βιβλίο της Βιρτζίνια Γουλφ “Τα Κύματα”, σε μετάφραση Αρη Μπερλή.