Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Όσο ήμουν παιδί, τα περισσότερα δώρα που μου έκαναν φίλοι και συγγενείς ήταν βιβλία. Καθώς ήμασταν τρία αδέρφια, είχαμε τη συνήθεια να γράφουμε στον ψευδότιτλο κάθε βιβλίου το όνομά μας, και την ημερομηνία απόκτησης του, για να προστατεύσουμε και να μπορέσουμε να αποδείξουμε με στοιχεία την ιδιοκτησία μας. Βεβαίως, τα βιβλία των άλλων ήταν πάντα αντικείμενο ζήλιας. Ένα απ’αυτά τα βιβλία ήταν «Ο Χωκ Φιν» του Μάρκ Τουαίν, ένα βιβλίο του μεγάλου μου αδερφού. Το σπουδαίο αυτό βιβλίο του Τουαίν αναφέρεται στις περιπέτειες του Χωκ, ενός πανούργου νεαρού παιδιού που για συγκεκριμένους λόγους φεύγει από το σπίτι του. Αυτή ακριβώς η φυγή του, απόφαση που τότε μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, οι περιπέτειες που ζει με τους φίλους του, η ανάπτυξη των δεσμών της φιλίας αλλά και το γεγονός ότι το βιβλίο αυτό δεν ήταν δικό μου, το έκαναν να φαντάζει στα μάτια μου το πιο ποθητό βιβλίο του κόσμου και πολύ συχνά χάζευα στο δωμάτιο του αδερφού μου, το εξώφυλλο με τη ζωγραφιά του εξωτικού Χωκ που είχε γίνει πια φίλος μου.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Η αφήγηση της ιστορίας ενός βιβλίου παραμένει πάντα η ίδια. Αυτό που αλλάζει είναι η ανάγνωσή της, η οποία είναι πάντα ανάλογη των αναγκών, των αναζητήσεων και της ωριμότητας που διαθέτουμε την εποχή που το διαβάζουμε. Ένα βιβλίο ποτέ δεν είναι ίδιο για κάθε αναγνώστη και ποτέ δεν είναι ίδιο κάθε φορά που το διαβάζουμε. Ο συγκεντρωτικός τόμος με τα διηγήματα του Γεώργιου Βιζυηνού μου αφήνουν σταθερά μια γλυκόπικρη γεύση, η υπέροχη γλώσσα και το ύφος, το μελαγχολικό χιούμορ, η αμεσότητα και οι παραστατικές λεπτομέρειες βρίσκονται πάντα στις σελίδες του. Ενώ θυμάμαι όλες τις ιστορίες όταν κατά περιόδους το ξαναπιάνω στα χέρια μου, αντλώ πάντα ευχαρίστηση από την ανάγνωσή τους, σαν να άκουγα από κάποιον γηραιότερο δικό μου άνθρωπο την αφήγηση της ιστορίας της ζωής του με τον πιο γλαφυρό τρόπο, ουσιαστικά με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσα να φανταστώ να διηγείται κανείς τις ιστορίες του. Και διαβάζοντας το βιβλίο αυτό ξανά και ξανά, οικειοποιούμαι τις ιστορίες κατά κάποιον τρόπο, τις θυμάμαι με λεπτομέρειες σαν να τις έχω ζήσει, σαν να αποτελούν πλέον δικές μου αναμνήσεις.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Ευτυχώς, όλες οι ανοησίες που έχω κατά καιρούς διαπράξει οφείλονται αποκλειστικά σε μένα, στις επιλογές μου και στις διαθέσεις της στιγμής, οπότε και δεν μπορώ να τις «φορτώσω» σε κανέναν άλλον.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας ; Σχεδόν όλα τα βιβλία που αγάπησα μ’έχουν εμπνεύσει να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Τις καλύτερες εκδοχές των βιβλίων που έχω ήδη γράψει. Και μόλις τελείωνα, θα ευχόμουν να είχα γράψει μιαν ακόμα καλύτερη εκδοχή.
Η συλλογή διηγημάτων της Λουκίας Δέρβη «Αλλού, στο πουθενά» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι.
