Στο Λονδίνο αγαπούν το τζιν. Κάποτε, κάποιους αιώνες πίσω και πιο συγκεκριμένα το πρώτο μισό του 18ου αιώνα, το αγαπούσαν τόσο πολύ που η εξάπλωση του πήρε διαστάσεις επιδημίας σε τέτοιο βαθμό που το φαινόμενο απόκτησε και ονομασία: gin craze.
Οι φτωχοί κάτοικοι της βρετανικής πρωτεύουσας εθίζονταν στο τζιν που το παρασκεύαζαν ακόμη και σε σπίτια χρησιμοποιώντας νερό από τον Τάμεση, επιλογή καθόλου σοφή από υγειονομική άποψη.
Κι ενώ το τζιν αρχικά χρησιμοποιούταν ως φάρμακο κατά της δυσπεψίας και της αρθρίτιδας τελικά κατέληξε να καταστρέφει την υγεία των αλκοολικών, να προκαλεί θανάτους εργατών σε βαθμό που επηρέασε την αγγλική οικονομία. Για τους παραπάνω λόγους το τζιν πήρε την ονομασία Mother’s Ruin.
Η είσοδος του Mother’s Ruin, στην οδό Βρυάξιδος.
Το τζιν στις μέρες μας περνάει ξανά μέρες δόξας αλλά αυτή τη φορά ενταγμένο σε ένα πολύ πιο χαρούμενο και ανέφελο κλίμα. Το καταναλώνουμε στα μπαρ, παρέα με φίλους και η ποιότητά του δεν συγκρίνεται φυσικά με εκείνης του καταστροφικού ποτού του παρελθόντος.
Κάπως έτσι λοιπόν, πέντε φίλοι –η Νίνα, ο Γιάννης, ο Μάνος, ο Μιχάλης και ο Χρήστος– που αποφάσισαν να ανοίξουν μπαρ στο Παγκράτι, δύο από αυτούς με θητεία χρόνων στη λονδρέζικη νύχτα και ως θαμώνες και ως επαγγελματίες, επέλεξαν να βαφτίσουν το μαγαζί τους Mother’s Ruin.
και η επτά μέτρων μπάρα του.
Η Βρυάξιδος επιλέχτηκε γιατί οι τρεις από τους πέντε είναι Παγκρατιώτες και γιατί ο συγκεκριμένος δρόμος δεν έχει «καεί» αλλά βρίσκεται πολύ κοντά στις πιάτσες που ήδη έχουν αναδειχθεί, Αρχελάου, πλ. Πλαστήρα, πλ. Βαρνάβα, και στις πιάτσες που τώρα δείχνουν τη δυναμική τους, όπως η Τιμοθέου και η Ευφράνορος.
Τι θα βρούμε στο Mother’s Ruin από το πρωί μέχρι το βράδυ; Αρχικά, άλλωστε ανοίγουν από τις 7 το πρωί, ο καφές που θα βρείτε είναι Samba, χαρμάνι που προέρχεται από τέσσερις χώρες με πέντε ποικιλίες∙ πρόκειται για καφέ ισορροπημένο και γλυκόπιοτο. Ο Γιάννης είναι ο μπαρίστας του Mother’s Ruin.
«Προσπαθούμε να είμαστε κοντά στο Third Wave που διανύουμε με κάποια cold brew. Τον καφέ φίλτρου τον δουλεύουμε τη μέθοδο εκχύλισης V60, ζυγισμένος ο καφές, κόβεται εκείνη την ώρα, στους 92 βαθμούς Κελσίου το νερό και φυσικά με συγκεκριμένο χρόνο». Τον καφέ μπορείτε να τον απολαύσετε και στο πατάρι με τις απίθανα αναπαυτικές και κομψές vintage πολυθρόνες του, χώρος ιδανικός για τον χαρακτηρισμό working place.
Τα ποτά του ποτά του λονδρέζικου μικρού αλλά βραβευμένου αποστακτηρίου, που επίσης ονομάζεται Mother ‘s Ruin θα τα βρείτε αποκλειστικά εδώ.
Στην υγειά μας.
Όσο προχωράει η μέρα, πάμε σε πιο αλκοολούχες καταστάσεις. Βοηθάει και η επτά μέτρων μπάρα βαμμένη σε ζεστό κόκκινο χρώμα που σε καλεί ως άλλη σειρήνα να ακουμπήσεις τους αγκώνες σου πάνω της και να απολαύσεις το ποτό σου.
Στο Mother’s Ruin θα βρείτε κατά αποκλειστικότητα στην Ελλάδα τα ποτά του λονδρέζικου μικρού αλλά βραβευμένου αποστακτηρίου, που επίσης ονομάζεται Mother’s Ruin, στα κεραμικά μπουκάλια τους, με τις καλόγουστες ετικέτες.
Oύτως ή άλλως τα παιδιά του Mother’s Ruin έχουν σεβασμό στο περιβάλλον, τα καλαμάκια που χρησιμοποιούνται στο μαγαζί είναι biodegradable και compostable και έχουν σκοπό να γίνουν plastic free το συντομότερο δυνατόν.
Ένα Charlie Chaplin με το sloe gin του Mother ‘s Ruin ετοιμάζεται.
Παραλλαγή espresso martini με τεκίλα.
Τις Πέμπτες, τις Παρασκευές και τα Σάββατα υπάρχουν τα dj sets που δίνουν το μουσικό στίγμα του Mother’s Ruin. Δεδομένου ότι υπάρχουν δύο μουσικοί στην πεντάδα ενώ η Νίνα στο Λονδίνο λειτουργούσε ως μάνατζερ σε μπάντες για τη διοργάνωση live να είστε σίγουροι ότι μουσικά δε θα μείνετε παραπονεμένοι.
Το βασικό μότο εδώ είναι το «όχι mainstream», οι μουσικές κινούνται σε όλη τη γκάμα της ηλεκτρονικής, του ροκ και του χιπ χοπ με τη λογική να προτείνουν νέα πράγματα ή να ξαναφέρουν στο προσκήνιο παλιότερα κάνοντας το shazam των θαμώνων να δουλεύει ασταμάτητα.
Άλλωστε σε μια κόκκινη μπάρα επτά μέτρων αξίζει να πιεις καλά ποτά και να ακούσεις ενδιαφέρουσες μουσικές για ώρες.
