«Κι εσύ περίεργος να δεις τι έχει μέσα;»

Stop The Press! Το Νότιο Κουκάκι ανεξαρτητοποιήθηκε! Είναι η είδηση της Κυριακής. Το Μπελ Ρεϋ έσβησε το πρώτο του κεράκι και το γιόρτασε με ένα YID!SID! party και η Φαλήρου πλημμύρησε με κόσμο – γνώριμο στην πλειονότητά του – που έφτασε μέχρι τις παρυφές τις Γ. Ολυμπίου. Όμορφη νύχτα, ο καιρός γλυκός, ιδανικός για μπύρα σε πλαστικό ποτήρι.

Τα πάρτι που ξεχύνονται στο δρόμο και φεύγουν από τα στενά όρια του μαγαζιού που τα διοργανώνει, έχουν αρκετές παθογένειες. Πρώτη είναι ο πειρασμός της περιπτερόμπυρας, όμως σε αυτό το πάρτι έχει στηθεί μπάρα έξω, που προσφέρει το «νέκταρ των φτωχών» προς 3 ευρώ. Τίμιο. Έπειτα όμως, σε άλλο σύμπαν ζουν όσοι είναι μέσα στο μπαρ και σε άλλο οι απ’ έξω. Στο δρόμο , τη μουσική σκεπάζει η οχλαγωγία, τα μάτια τρέχουν, σταματάνε πάνω σε παλιά περαστικά «φλερτ», δυνητικά φλερτ και φλερτ απωθημένα. Κι ενώ για χρόνια είμαι υπέρμαχος εχθρός τους, αυτό εδώ το χάρηκα πολύ, γιατί κατάφερε να μεταδώσει το vibe του έξω από την τζαμαρία του πρώην λιπαντηρίου.

Μια παρέα σκεϊτάδων έχει αράξει σε ένα παγκάκι δίπλα από το πρώτο περίπτερο του πεζόδρομου. Πίνουν μπύρες και που και που κάνουν καμία φιγούρα. Φαίνονται λίγο «μπλαζέ». Σαν να μην ανήκουν εκεί , αλλά ταυτόχρονα σαν να μην έχουν που αλλού να πάνε. Γιατί δεν είναι περιτριγυρισμένοι από κορίτσια; Τι συνέβη στη γοητεία της «αλητείας»; Μάλλον έγινε και αυτή mainstream. Πιο πέρα μια trans πλησιάζει το περίπτερο. «Που είσαι Σταρ Ελλάς;», της λέει η περιπτερού και ξεδιαλύνει κάθε απορία για το πλαστικό στέμμα που στολίζει το πλατινέ κεφάλι της. «Που να ‘μαι η κοπέλα; Εδώ…», της λέει και κατευθύνεται στο ψυγείο. Ένα ξανθό, όμορφο αγόρι της πιάνει την κουβέντα και δε του πήρε πολύ να την παρασύρει στο πάρτι και να την βάλει στην παρέα του. Είναι όμως Κυριακή και λίγο πριν τις 12 η Φαλήρου αδειάζει, τρέχουν όλοι για το τελευταίο λεωφορείο.

Keepin’ it real (?)

H Σταρ Ελλας…

Είμαστε στο Μπελ Ρεϋ, άρα βγάλαμε την εβδομάδα ζωντανοί – βέβαια, αν αυτή χορέψουμε «Με τον Στιβ (aka Σταύρο Διοσκουρίδη) την Παρασκευή στο Κόμμα», δύσκολα μας βλέπω να τη βγάζουμε καθαρή -.

Την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου, είναι τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας #Ινσταντανέ2015 στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη όπου συμμετέχουν 21 επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι. Ανάμεσά τους, ο αρχισυντάκτης της καρδιάς μας Φώτης Βαλλάτος, με μια εξάδα εκπληκτικών στιγμιότυπων. Τα πέντε από το ταξίδι του στη Νέα Υόρκη και ένα από μια αθηναϊκή νύχτα (άλλωστε ποιος άνοιξε το δρόμο στο nightcrawling, αν όχι αυτός;) που είναι και το αγαπημένο του. Μαντέψτε ποιο, όταν επισκεφτείτε την έκθεση που τρέχει μέχρι της 7 Νοεμβρίου. Την ίδια μέρα είναι και η πρεμιέρα του Youth του Sorentino, την οποία παρακολούθησα στο Odeon Opera, από τις πιο όμορφες κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας, γεωγραφικά τοποθετημένη έτσι ώστε να ευνοεί νεότευκτους έρωτες (η και παράνομους) που βρίσκουν άτυπο άσυλο στη μικρή στοά και με μια δρασκελιά μετά το τέλος της προβολής, μπορούν να χωθούν στο σκοτεινό μπαρ 37 της Μπενάκη και να χορέψουν αμήχανα ένα νωχελικό μπλουζ.

Ο Φώτης Βαλλάτος φωτογραφίζεται για το Nightcrawler δίπλα στα εκθέματά του

Μια έντονη εβδομάδα κλείνει και αυτό απαιτεί ένα δώρο. Μας το κάνει η Nalyssa Greeen με το δεύτερο ακουστικό της live στο Tesla Bar [at] Bios. Είναι το Acoustic Room, μία καινούρια φιλική βραδιά που συμβαίνει κάθε Τετάρτη στην Πειραιώς. Ένας αγαπημένος μας καλλιτέχνης κάθε φορά, γίνεται οικοδεσπότης του Acoustic Room για ένα μήνα με εκλεκτούς καλεσμένους. Αυτή την Τετάρτη 21 /10, η αιθέρια φωνή της Nalyssa υπνώτισε το κοινό. Μαζί της συνυπήρξαν μουσικά η Melentini,ο Kristof και ο Σπύρος Παρασκευάκος.

Nalyssa Green στο δεύτερο Acoustic Room