Κάνετε breakdance; Ήταν η αφελής ερώτηση. Για τους μυημένους, είναι ο σίγουρος τρόπος για να καταλάβουν ότι δεν έχεις ιδέα από breaking και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ιδέα μπορεί να μην είχαμε, αλλά μείναμε εκστασιασμένοι από τις απίστευτες φιγούρες των χορευτών στο Battle of the Best της Θεσσαλονίκης.
“Hand screw”, “Flares”, “Head spin”, “Hand hammer”, “Hand twist”, ήταν μόνο μερικές από τις φιγούρες που καταφέραμε να μάθουμε τις ώρες που περάσαμε μπροστά από τη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, βλέποντας τους χορευτές να προσπαθούν να επιδίδονται σε περίτεχνες και λίγο ανησυχητικές – για τους κοινούς θνητούς – φιγούρες. Αν δεν γνωρίζεις τη σχετική ορολογία, σκέψου με πόσους τρόπους μπορείς να σταθείς στο ένα χέρι, να στροβιλίζεσαι επάνω στο κεφάλι σου, να χοροπηδάς όσο στέκεσαι στο ένα χέρι και να γυρίζεις γύρω από το σώμα σου όσο είσαι σε κατακόρυφο, κρατώντας παράλληλα ένα – δεν τρέχει και τίποτα σπουδαίο – στυλ. Ναι, κάτι τέτοια κάνουν.
Τα B-boys, από πιτσιρίκια (υπάρχει, ναι, ειδική junior κατηγορία) μέχρι ώριμους χορευτές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μάχονταν για την ανάδειξη του καλύτερου ζευγαριού και του καλύτερου crew που εκπροσωπήσει τη χώρα μας και τα Βαλκάνια στους τελικούς αγώνες που θα διεξαχθούν στην Ολλανδία το 2014. Αντοχή, δύναμη, ακρίβεια, επιδεξιότητα και αυτοσχεδιασμός είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που έπρεπε να επιδείξουν ότι κατέχουν οι B-boys για να εντυπωσιάσουν τους κριτές και το κοινό. Και φυσικά attitude. Η σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης είχε μετατραπεί σ’ ένα πεδίο streetdance μάχης, ενώ στην αντίπερα όχθη βρίσκονταν οι λάτρεις του breaking και οι γονείς πολλών από τους διαγωνιζόμενους, κάτι που δείχνει ότι, επιτέλους, υπάρχει μια ευρύτερη αποδοχή σ’ ένα στιλ χορού που για πολλά χρόνια παρέμενε στο περιθώριο.
Ένα άλλο σημάδι που φανερώνει την εξέλιξη του breaking, που θεωρείται μια κατηγορία στους χορούς που αναπτύχθηκαν στο δρόμο (streetdance), είναι η είσοδος του σε σχολές χορού. Ο Γιάννης και ο Παναγιώτης Τσακαλίδης (Lazy John και Zoob), μέλη των Dead Prezz, που αναδείχθηκαν νικητές του φετινού διαγωνισμού στην κατηγορία των ζευγαριών (2Χ2), διδάσκουν σε σχολές χορού breaking στην Αθήνα. «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από νέους να μάθουν για τον χορό. Εμείς ξεκινήσαμε το 2007, στην αρχή αντιγράφοντας τις φιγούρες που βλέπαμε σε βιντεοκασέτες και μετά στο you tube. Είμαστε και οι δύο υδραυλικοί, αλλά ζούμε από τον χορό», σημειώνει ο Γιάννης. Τα δύο αδέλφια ανήκουν στους ταλαντούχους Έλληνες χορευτές που έχουν σημειώσει διακρίσεις και στο εξωτερικό. Η Ελλάδα κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να ανεβάσει το επίπεδο στο breaking και να βγάλει τον χορό από τα πάρκα, ή τουλάχιστον να μην περιορίζεται μόνον εκεί. «Συνδέουμε τους αγώνες στην Ελλάδα με διεθνείς διαγωνισμούς που γίνονται στην υπόλοιπη Ευρώπη και έχουν μεγάλη αναγνώριση. Είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι το streetdance γενικότερα μπήκε στις σχολές χορού και συναντά μεγάλη αποδοχή. Εμείς διοργανώνουμε οχτώ πρωταθλήματα το χρόνο και προσπαθούμε να στέλνουμε τους νικητές στο εξωτερικό για να βλέπουν τι κάνουν εκεί οι συνάδελφοι τους και να φέρουν πίσω τις εμπειρίες τους», τονίζει ο Τόλης Αριστείδου που διοργανώνει τα Battles εδώ και περίπου μια δεκαετία.
Φεύγοντας αναρωτηθήκαμε: είναι αργά για να μάθουμε breaking; Φοβάμαι πως ναι. Οπότε ας δούμε καλύτερα τις φωτογραφίες.