Η Λίνα Ρόκου σας προτρέπει να αφήνετε τους συντρόφους σας να ανθίζουν δίπλα σας και εκεί είναι, δεν πάνε πουθενά. Άλλωστε η εξάρτηση δεν πάει μπροστά το ζευγάρι, η ελευθερία ναι.
Ό,τι και να πούμε ως «οι απ’ έξω» για εκείνον τον διαρκή τρόμο που νιώθει όποιος βάλλεται ξέροντας ότι πρόκειται για έναν τρόμο χειροπιαστό, αναίτιο και άδικο που σου χαλάει τη ζωή, θα παραμένει εντελώς ακαδημαϊκό.
Η Λίνα Ρόκου ξέρει ότι ο καλός γονιός δεν έχει φύλο αλλά μόνο αγάπη για το παιδί του και υποστηρίζει ότι δεν έχει σημασία η μορφή της οικογένειας αλλά η ουσία του να μεγαλώνεις μια ύπαρξη με ελευθερία και αγάπη.
Τρεις παρατηρήσεις του Παναγιώτη Μένεγου τώρα που το Εφετείο Αθηνών με το «οι κοινωνικές συναναστροφές δεν ποινικοποιούνται» έβαλε την κατάλληλη κατακλείδα σε μια υπόθεση «τέλος καλό, όχι όλα καλά»...
Ας πανηγυρίσουμε για την αθωωτική απόφαση, αλλά να μην ξεχάσουμε την καφκική ιστορία που εκτυλίχθηκε τον τελευταίο χρόνο. Δεν έγιναν όλα δίκαια και ωραία ξαφνικά.
Η Λίνα Ρόκου προτείνει ταινίες για βραδιές στον καναπέ αγκαλιά ενώ χώνετε ποπ κορν στο μπούστο της ή στο μποξεράκι του. Έχουμε ταινίες για κάθε περίσταση και είναι δέκα.
Πώς θ' αντιδρούσαμε άραγε σε περιπτώσεις όπως αυτή της «Βόρειας Μακεδονίας», αν είχαμε διδαχθεί μια πιο ήπια ιστορία για τη σχέση με τους γείτονες μας;
Η Λίνα Ρόκου, με αφορμή το Μουντιάλ, παίρνει την μπάλα και την πετάει σε όλα εκείνα τα αγόρια με τους φοβερούς κοιλιακούς που θα ιδρώνουν στο γρασίδι μέχρι να σηκώσουν την… κούπα.
Ανάμεσα σε «προδοσίες», «προτάσεις μομφής» και «ταπεινωτικούς συμβιβασμούς» που κάπως προβλέψιμα συμπληρώνουν το κάδρο, ας δοξάσουμε το timing που έκλεισε μια ανοιχτή πληγή της εθνικής μας νοημοσύνης. Του Παναγιώτη Μένεγου.
Η Λίνα Ρόκου μιλάει για το αίμα που τρέχει ανάμεσα από τα πόδια μας μια φορά το μήνα και μας κάνει εν δυνάμει μανάδες. Ας γνωρίσουμε το σώμα μας κι εμείς κι εσείς και ας το αγαπήσουμε σε όλες του τις εκφάνσεις.
Η Λίνα Ρόκου μπούχτισε να ακούει «μη δείχνεις ό,τι αισθάνεσαι-θα σε κάνει ο άλλος ό,τι θέλει» και αρνείται τα manual σχέσεων που οδηγούν σε καταπίεση συναισθημάτων και ανόητες στρατηγικές.
Υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού που πανηγυρίζει για τον ξυλοδαρμό του δημάρχου Θεσσαλονίκης, όσο και αν εμείς παριστάνουμε ότι αυτός ο «κόσμος» δεν υπάρχει.
Η Λίνα Ρόκου με αφορμή το πρόσφατο άσμα ασχολείται με το slut shaming στα τραγούδια και όχι μόνο και καταλήγει ότι οι μισογύνικες συμπεριφορές στοχοποιούν τη γυναικεία σεξουαλικότητα.