Η συγκλονιστική προφητεία του Ουάιλντ ότι εάν ο Σοσιαλισμός δεν επιδιώξει τη σύνθεση του ατομικού με το συλλογικό θα καταλήξει σε μια βιομηχανική τυραννία, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του.
Με αφορμή το «Γέλιο στο σκοτάδι», οΓιώργος Βαϊλάκης γράφει για το φαινόμενο της femme fatale, αλλά και για την ιστορία της ταπείνωσης ενός άντρα από μία γυναίκα στην τέχνη του μυθιστορήματος.
Το έργο διαθέτει έντονο πολιτικό χρώμα, αλλά και μία πλοκή που είναι πιο κοντά στο θρίλερ απ’ ό,τι στο αστυνομικό. Με αφορμή αυτό, ο Γιώργος Βαϊλάκης αναφέρεται στην ιστορία των εξεγέρσεων και στην κλασική μελέτη «Η εξέγερση των μαζών».
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σημαντικό βιβλίο που θα συμπληρώσει μοναδικά τις σκόρπιες γνώσεις σχετικά με την τελευταία φάση της ζωής του Νίκου Καρούζου, μια πολύτιμη μαρτυρία από την συνοδοιπόρο του.
Ο Τσέχοφ είναι αξεπέραστος στην ικανότητα ανάλυσης του αρχικού σταδίου μιας συναισθηματικής διαδικασίας, όπως ο έρωτας, και υποδεικνύει μοναδικά τα πρώτα συμπτώματα μιας παρέκκλισης.
Οι αριστοκράτες ήρωες σε αυτό το κομψοτέχνημα επιδίδονται σε ένα ανελέητο κυνηγητό του έρωτα και της ηδονής και ο Γιώργος Βαϊλάκης παραθέτει μία μικρή ιστορία του επιστολογραφικού μυθιστορήματος.
Η πιο πρόσφατη βιογραφία της Μποβουάρ φωτίζει τις απόψεις της για την οικογένεια και την άμβλωση, καθώς και την αρχικά αντίθετη σχέση της με τον φεμινισμό.
Ο Γιώργος Βαϊλάκης γράφει για το βιβλίο που αποτυπώνει με ποιον τρόπο ο πόλεμος εισερχόταν στον ύπνο των ανθρώπων και παραθέτει μία μικρή ιστορία των ονείρων στη λογοτεχνία.
Ο Γιώργος Βαϊλάκης γράφει για το βιβλίο της Γκιζέλα Πέρλετ «Χανς Κρίστιαν Άντερσεν - Η ζωή, το έργο, η επίδραση», και παραθέτει την εξέλιξή του παραμυθιού στο πέρασμα του χρόνου.
Στον Φάουστ συντελείται η αναμέτρηση του καλού -που εντούτοις εμπεριέχει το κακό- με το κακό το οποίο, ωστόσο, επιφέρει το καλό. Όσο για τον Πέτρο Μάρκαρη, πρόκειται για το μεταφραστικό έργο ζωής του διεθνούς φήμης συγγραφέα.
Ως ποιητής κατάφερε να οδηγηθεί σε νέες ανεξερεύνητες περιοχές μυστικισμού και φιλοσοφικής ενατένισης. Και το «Βιβλίο των ωρών» αποτελεί ένα τέτοιο κομψοτέχνημα.
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης είναι ένας από τους πλέον σημαντικούς σύγχρονους Έλληνες διηγηματογράφους, όπως αποδεικνύει και η παρούσα έκδοση. Και ο Γιώργος Βαϊλάκης γράφει για την σύντομη ιστορία του διηγήματος και τους διαμορφωτές του.
Το «Μια νύχτα του Αυγούστου» της Βικτόρια Χίσλοπ αποτελεί την συνέχεια της μεγαλύτερης επιτυχίας της «Το νησί». Και ο Γιώργος Βαϊλάκης γράφει για την ιστορία της νύχτας στη λογοτεχνία με αναφορές σε μερικά κλασικά έργα.
Η βιρτουόζικη δεξιοτεχνία της ιδιοφυούς μυθιστοριογράφου να συνθέτει ιστορίες που προσιδιάζουν σε περίτεχνα ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα, διαθέτει πάντα μια ασυνήθιστη επινοητικότητα.
Η γλώσσα του Φώκνερ είναι μαγική, συχνά περνά στο χώρο της ποίησης για να επανέλθει, όμως, σε μια πιο πεζή, απεικόνιση της πραγματικότητας – εκείνη του ρατσισμού και των κοινωνικών τάξεων.
Ο Γιώργος Βαϊλάκης γράφει για μια παρέα τεσσάρων ηλικιωμένων που ασχολείται με ανεξιχνίαστους φόνους και παραθέτει μία μικρή ιστορία της Λέσχης στη λογοτεχνία.
Δύο διηγήματα που εσωκλείουν το μεγαλείο του συγγραφέα της «Καρδιάς του σκότους», μια περιδιάβαση στα σκοτάδια του εγώ, με το πεπρωμένο να είναι αμείλικτο.
Ο Γιώργος Βαϊλάκης γράφει για ένα οδοιπορικό, εκ των έσω, στην πιο φημισμένη αστική περιοχή της Πόλης, το πολυπολιτισμικό Πέρα, και παραθέτει μία μικρή λογοτεχνική ιστορία της Κωνσταντινούπολης.
Ο ιδιοφυής Τσέστερτον χρησιμοποιεί τη φόρμα της αστυνομικής ιστορίας για να μελετήσει τον ανθρώπινο ψυχισμό, αλλά και να ασκήσει κριτική στην κοινωνία της εποχής του.