Η μόνη αγωνία της καταξιωμένης συγγραφέως, που μιλάει στον Θεοδόση Μίχο με αφορμή το τελευταίο της μυθιστόρημα, Μπαρόκ, είναι να πειστεί ο αόρατος αναγνώστης που στέκεται πίσω και δεξιά της ενώ γράφει, ότι οι λέξεις της είναι φυσικές και αναγκαίες.
Αποσπάσματα από το έργο της μεγάλης ποιήτριας που γεννήθηκε πριν από 188 χρόνια (10/12/1830). Μετάφραση- Επιλογικό Σημείωμα: Ερρίκος Σοφράς
Αυτός είναι ο τίτλος που ο ίδιος ο συγγραφέας διάλεξε για τη συνέντευξη που παραχώρησε στον Θεοδόση Μίχο με αφορμή το νέο του συνταρακτικό βιβλίο, «Ολομόναχος». Διαβάζοντας θα καταλάβετε τι ακριβώς εννοεί.
Είναι αυτό που επέτρεψε στη δημοσιογράφο και θεατρική συγγραφέα να ολοκληρώσει, μετά το θάνατο της μητέρας της, το σπαρακτικό πεζό «Δέντρα, πολλά δέντρα», αποφεύγοντας την ευκολία του μελό και την παγίδα της αδιέξοδης αυτοαναφορικότητας.
Ήταν 17 Οκτωβρίου του 1957 όταν ο Γάλλος στοχαστής έβαλε τους «πνευματικούς ανθρώπους» στη θέση τους. Διαβάστε ένα απόσπασμα από την ιστορική ομιλία του στην τελετή παραλαβής του Νόμπελ Λογοτεχνίας.
