Βλέμματα μεγάλου βεληνεκούς σε συσκευασίες μικρού μήκους, θα μετατρέψουν για άλλη μια χρονιά τη Δράμα σε θερμοκοιτίδα του κινηματογραφικού μέλλοντος της χώρας.
Τρεισήμισι δεκαετίες μετά το θάνατο του Βασιλιά του Κουλ, ίσως είναι καιρός να επανεκτιμήσουμε το The Hunter, την ταινία που σημάδεψε το τέλος της καριέρας του Steve McQueen, λίγους μήνες πριν τελειώσει κι η ζωή του.
Ο Ιωσήφ Πρωιμάκης βγάζει για λίγο την Πρόεδρο της Βουλής από το μάτι του πολιτικού κυκλώνα και διασκευάζει δέκα κινηματογραφικά σενάρια για μια γεννημένη πρωταγωνίστρια. Η Κατερίνα Καραλή τα εικονογραφεί.
Ανατριχιαστικά επίκαιρο, το σπουδαίο έργο του Federico Garcia Lorca μεταφέρεται με την εντυπωσιακή εφευρετικότητα του Ένκε Φεζολλάρι, απ’ την προεμφυλιακή Ισπανία στην σημερινή Αθήνα.
Από το Taken του Spielberg στο Star Trek του JJ Abrams, έχει χτίσει μια διαστημική πορεία στα 26 του χρόνια, όμως με πολλές συμμετοχές σε ανεξάρτητες παραγωγές, διατηρεί κι ένα γειωμένο προφίλ, που φέτος ανανεώνει με το ρόλο του στο Σχέση 5 με 7.
Ωδή στην παραμελημένη αξία των πατεράδων, ο μονόλογος της Charlotte Josephine είναι μια βαθιά συγκινητική, αλλά και αμείλικτα ακριβής κι ειλικρινής ομοβροντία συναισθημάτων, που εξαπολύει με εκρηκτική παραστατικότητα η Ελίνα Ρίζου.
«Δεν θυμάμαι ποτέ τον κόσμο ως τίποτε άλλο από ένα ιδιαίτερα ζοφερό μέρος, έχω δει τον Hitler και τις φρικαλεότητές του. Οι ταινίες φαντασίας είναι τόσο δημοφιλείς, ακριβώς επειδή οι άνθρωποι θέλουν να δραπετεύουν απ’ αυτόν τον κόσμο».
Ο μεταφραστής του Ιππότη των Επτά Βασιλείων, του φρεσκοτυπωμένου prequel του Game of Thrones, μιλάει για το pop φαινόμενο που δημιούργησε ο GRR Martin και το τριπάκι του να ταξιδεύεις στις απαρχές μιας σειράς που δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Το The Lobster είναι μια σημαντική ταινία για το ελληνικό σινεμά, κι ας μην είναι ακριβώς ελληνική. Πόσες ελπίδες έχει όμως για βραβεία, τώρα που οι ώρες για τον Χρυσό Φοίνικα έφτασαν τα μονοψήφια; (hint: όχι όσες στην αρχή).
Μετά από κατά συρροήν φεμινιστικές επιθέσεις κατά του φεστιβάλ, η φετινή χρίστηκε η Χρονιά των Γυναικών, αλλά ακόμη κι αυτό κρίθηκε αντιφεμινιστικό απ’ το όψιμο μαχητικό φεμινιστικό κίνημα. Πόσο δίκαιη είναι όμως τελικά αυτή η κρεβατομουρμούρα;
O βραβευμένος στις Κάννες ηθοποιός μιλά για τη φετινή του συμμετοχή, τη φορά που σκεφτόταν να παρατήσει την ηθοποιΐα, τη μεγάλη επιστροφή του Jesus απ’ τον Lebowski, αλλά και την κατάρα των Transformers.
Μετά το Όσκαρ για τη Μεγάλη Ομορφιά, ο Paolo Sorrentino επιστρέφει στις Κάννες διεκδικώντας Χρυσό Φοίνικα, με ένα εκστατικά στιλιζαρισμένο αλλά απογοητευτικά κοινότοπο υπερθέαμα.
Λίγο πριν βάλει μπρος το sequel του Blade Runner, ο τεράστιος Καναδός περνάει μια βόλτα απ’ τις Κάννες με την πρώτη του συμμετοχή στο Επίσημο Διαγωνιστικό, επιδεικνύοντας σπουδαία ετοιμότητα να ανεβάσει τη δουλειά του στο επόμενο level.
Με μια πιο macho εκδοχή των περσινών Dardenne, οι Stephane Brize και Vincent Lindon φέρνουν στο επίκεντρο των Καννών την περήφανη εργατιά της Ευρώπης της κρίσης, και βάζουν σοβαρή υποψηφιότητα για να κρατήσουν τον Χρυσό Φοίνικα στη Γαλλία.
Επειδή πάντα ήθελες να μάθεις πως θα γινόταν το Inception αν το έπιανε στα χέρια της η Pixar, ο σκηνοθέτης του Up! ήρθε να δείξει ακριβώς αυτό, με μια ταινία που έκανε όλη την Κρουαζέτ να βουρκώσει.
Χρησιμοποιώντας αποκλειστικά αρχειακό υλικό και ιδιωτικά βίντεο, το ντοκιμαντέρ του Asif Kapadia προσφέρει μια ανατριχιαστική αλλά κι αρκετά δεικτική εξιστόρηση της τραγικής και αναπόφευκτης πορείας ενός κοριτσιού, που ήθελε απλά λίγη αγάπη.
Ο Γιώργος Λάνθιμος με το Lobster στο Επίσημο Διαγωνιστικό κι ο Πάνος Κούτρας στην κριτική επιτροπή του Un Certain Regard είναι οι βασικοί σου λόγοι να παρακολουθήσεις φέτος Κρουαζέτ. Αλλά δεν είναι οι μόνοι.
Η Αττικό Μετρό είναι το χαϊδεμένο παιδί του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τόσο χαϊδεμένο όμως, ώστε να μπορεί να στήνει οικοδομές με άφαντες άδειες; Στο κέντρο της Αθήνας; Διαβάστε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Ιωσήφ Πρωϊμάκη.
Όσο οι θεατρικές ομάδες του φετινού Scratch Night ετοιμάζονται να απλώσουν τη φρεσκάδα τους στο Bios για να κερδίσουν το κοινό και να κάνουν την ιδέα τους παράσταση, ζητήσαμε από περασμένους νικητές να θυμηθούν τις δικές τους έντονες στιγμές.
Όταν πετάς απ’ το παράθυρο τους εξειδικευμένους συντάκτες, πετάς μαζί και την εξειδικευμένη γνώση τους. Έτσι, κατεβάζεις τα πρωταπριλιάτικα αμάσητα, τα αναπαράγεις ως δικά σου, κι όταν βλέπεις πως την πάτησες, απλά τα διαγράφεις.
Μπορεί να μη σάρωσε στα βραβεία της Ακαδημίας, έκλεισε όμως εισιτήριο για το LΑ του 1950, και μια θέση στους σκηνοθέτες της σειράς Shakedown του David Fincher για το HΒΟ (Την πατήσατε; Καλή Πρωταπριλιά, και του χρόνου!).
Το Ξενία του Πάνου Κούτρα θριάμβευσε στη χθεσινοβραδινή τελετή της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, μαζεύοντας 6 ολόκληρα βραβεία. Τα δικά του όμως, ο Πάνος Κούτρας αρνήθηκε να τα πάρει σπίτι του. Τον ρωτήσαμε γιατί.
Το βραβευμένο έργο του David Greig που εγκαινιάζει το Μικρό Γκλόρια, σε παρασέρνει σε μια κοφτερή και τσουχτερή χωροχρονική περιδύνηση ελλειπτικών αφηγήσεων και υπαρξιακών αναζητήσεων, που απογειώνονται απ’ την πολυσχιδή ερμηνεία του Πάνου Βλάχου.
Με πάνω από 50 χιλιάδες εισιτήρια, 80% πληρότητα προβολών και την Fischer να μετρά 17.000 ψήφους για το βραβείο κοινού που φέρει το όνομά της, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης έδειξε πώς καμιά φορά με λιγότερα πετυχαίνεις περισσότερα.
Με το Τετάρτη 04.45 μάζεψε τις καλύτερες κριτικές ελληνικής ταινίας εδώ και χρόνια, κι είναι έτοιμος για την Tribeca, το πιο μουράτο απ’ τα ανεξάρτητα αμερικανικά φεστιβάλ. Επόμενη στάση Hollywood;
Οι νεκροί επιστρέφουν στη ζωή σαν τίποτα να μην έχει συμβεί, όμως η αμερικανική εκδοχή του πολυβραβευμένου γαλλικού μεταφυσικού δράματος, δια χειρός δημιουργών του Lost και του True Blood, χάνει όλα τα βασικά συστατικά του πρωτότυπου στη μετάφραση.