Στα τέρατα που κάποτε ρώτησαν την αγωνίστρια Μάγδα Φύσσα «πού είναι ο Παύλος σου τώρα;», χιλιάδες ανθρώπων σήμερα απάντησαν: Ο Παύλος είμαστε εμείς, είμαστε εδώ, και είμαστε το αύριο. Από την Άντζελα Δημητρακάκη.

Ένα σημείωμα της Άντζελας Δημητρακάκη για το κατατρεγμένο δικαίωμα στις διαδηλώσεις κι ένα βιβλίο που αφηγήθηκε το μέλλον.

Για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε το σφετερισμό των νεκρών της αριστεράς από τους εκπροσώπους του συστήματος στο οποίο αντιτάχθηκαν - το ίδιο σύστημα που οδήγησε στην ανοδική καμπύλη των μαζικών διαμαρτυριών του αιώνα μας; Από την Άντζελα Δημητρακάκη.

Η Άντζελα Δημητρακάκη εξηγεί γιατί το Brexit δεν αποτελεί απλό σύμπτωμα της κατάστασης πραγμάτων, αλλά ένα νέο «μέτρο» της ήττας που έχει υποστεί ήδη από τον εικοστό αιώνα η παγκόσμια εργατική τάξη.

Η συγγραφέας Άντζελα Δημητρακάκη γράφει για το #MeToo που υπήρξε το σχολείο της χρονιάς.

Η συγγραφέας Άντζελα Δημητρακάκη γράφει για τον νέο «αρσενικό» αυταρχισμό και την ανάγκη που έχει η σύγχρονη κοινωνία να εκπαιδευτεί στην ισότητα των φύλων και όχι να τη «γιορτάζει» μια φορά το χρόνο.

Έξοδοι Ιδεολογικής Σύγχυσης και Φασίστες της Διπλανής Πόρτας. Γράφει η Άντζελα Δημητρακάκη.

Με εκλογές τόσο συχνά, η ελληνική πολιτική σκηνή έχει εξελιχθεί σε διά βίου μάθηση. Είπα να κρατάω πλέον σημειώσεις.

Τι σχέση έχει η δημοκρατία με το «ντιμπέιτ» και γιατί οι πολίτες και ψηφοφόροι επιδιώκουν την γελοιοποίηση όσων επιθυμούν να τους εκπροσωπήσουν; Της Άντζελας Δημητρακάκη.

Η Άντζελα Δημητρακάκη επισημαίνει ότι η αφομοίωση της έννοιας «Ευρώπη» σε μια ηγεμονική ιδεολογία υπεράνω πειθούς και επιχειρημάτων και η παράλληλη ταύτιση της ελληνικής αριστεράς με «εθνο-λαϊκισμό» είναι ένας μέγιστος πολιτικός κίνδυνος.

Η Άντζελα Δημητρακάκη αναρωτιέται αν η αριστερή πολιτεία μπορεί να ενθαρρύνει και να στηρίξει αυτόν τον διάλογο. Ή θα παραμείνει ο τελευταίος σε επίπεδο grass-roots, όπως στο παρελθόν στην Ελλάδα;

Η 'Αντζελα Δημητρακάκη για τις γυναίκες και την αριστερά στην εξουσία.

Η Άντζελα Δημητρακάκη σε σκέψεις για την αριστερά και τις ψήφους à la carte.

Η Άντζελα Δημητρακάκη κάνει μία αποτίμηση της χρονιάς που πέρασε. Και δεν είναι ευτυχής.

Η Άντζελα Δημητρακάκη ρίχνει μια ματιά στην ελληνική επικαιρότητα και βλέπει gothic εφιάλτες.

Η Άντζελα Δημητρακάκη επισημαίνει την αμηχανία της Αριστεράς μπροστά στα όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρο στις περιοχές των Κούρδων.

Τα «ίσως» και η πολιτική μελαγχολία του αθηναϊκού φθινοπώρου.

Η διχασμένη Σκωτία ψηφίζει για την Ανεξαρτησία της. Μέλος του εκλογικού σώματος, ως μόνιμη κάτοικος, και η Άντζελα Δημητρακάκη.

Γράφει η Άντζελα Δημητρακάκη. Να διαβαστεί με μία ανάσα.

Η Άντζελα Δημητρακάκη ξενερώνει με δέος και φόβο μπροστά στο αυγουστιάτικο σύμπλεγμα Άθως-Ζαπατίστας της ελληνικής Αριστεράς.

Η Άντζελα Δημητρακάκη γράφει περί μιντιακού εκτροχιασμού και κυνικής μελαγχολίας (με αφορμή τη φωτό Μαζιώτη).

Με αφορμή την επιστολή μιας φοιτήτριας της απο το Τελ Αβίβ, η Άντζελα Δημητρακάκη περιφέρεται στους ιστότοπους της Ισραηλινής Αριστεράς.

Μια ανοιχτή επιστολή - απάντηση στη Σώτη Τριανταφύλλου.

Η Άντζελα Δημητρακάκη επισημαίνει ότι το θέμα είναι πώς θα επιζήσουμε εμείς, όχι ο καπιταλισμός.

Η Άντζελα Δημητρακάκη γράφει για το φεμινισμό από τις σουφραζέτες στο ευρω-κοινοβούλιο.

Τι σχέση έχει το αγγλικό πολιτικό κιτς του UKIP με την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας;