Για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε το σφετερισμό των νεκρών της αριστεράς από τους εκπροσώπους του συστήματος στο οποίο αντιτάχθηκαν - το ίδιο σύστημα που οδήγησε στην ανοδική καμπύλη των μαζικών διαμαρτυριών του αιώνα μας; Από την Άντζελα Δημητρακάκη.

Η Άντζελα Δημητρακάκη εξηγεί γιατί το Brexit δεν αποτελεί απλό σύμπτωμα της κατάστασης πραγμάτων, αλλά ένα νέο «μέτρο» της ήττας που έχει υποστεί ήδη από τον εικοστό αιώνα η παγκόσμια εργατική τάξη.

Η συγγραφέας Άντζελα Δημητρακάκη γράφει για το #MeToo που υπήρξε το σχολείο της χρονιάς.

Η συγγραφέας Άντζελα Δημητρακάκη γράφει για τον νέο «αρσενικό» αυταρχισμό και την ανάγκη που έχει η σύγχρονη κοινωνία να εκπαιδευτεί στην ισότητα των φύλων και όχι να τη «γιορτάζει» μια φορά το χρόνο.

Έξοδοι Ιδεολογικής Σύγχυσης και Φασίστες της Διπλανής Πόρτας. Γράφει η Άντζελα Δημητρακάκη.

Με εκλογές τόσο συχνά, η ελληνική πολιτική σκηνή έχει εξελιχθεί σε διά βίου μάθηση. Είπα να κρατάω πλέον σημειώσεις.

Τι σχέση έχει η δημοκρατία με το «ντιμπέιτ» και γιατί οι πολίτες και ψηφοφόροι επιδιώκουν την γελοιοποίηση όσων επιθυμούν να τους εκπροσωπήσουν; Της Άντζελας Δημητρακάκη.

Η Άντζελα Δημητρακάκη επισημαίνει ότι η αφομοίωση της έννοιας «Ευρώπη» σε μια ηγεμονική ιδεολογία υπεράνω πειθούς και επιχειρημάτων και η παράλληλη ταύτιση της ελληνικής αριστεράς με «εθνο-λαϊκισμό» είναι ένας μέγιστος πολιτικός κίνδυνος.

Η Άντζελα Δημητρακάκη αναρωτιέται αν η αριστερή πολιτεία μπορεί να ενθαρρύνει και να στηρίξει αυτόν τον διάλογο. Ή θα παραμείνει ο τελευταίος σε επίπεδο grass-roots, όπως στο παρελθόν στην Ελλάδα;

Η 'Αντζελα Δημητρακάκη για τις γυναίκες και την αριστερά στην εξουσία.

Η Άντζελα Δημητρακάκη σε σκέψεις για την αριστερά και τις ψήφους à la carte.

Η Άντζελα Δημητρακάκη κάνει μία αποτίμηση της χρονιάς που πέρασε. Και δεν είναι ευτυχής.

Η Άντζελα Δημητρακάκη ρίχνει μια ματιά στην ελληνική επικαιρότητα και βλέπει gothic εφιάλτες.

Η Άντζελα Δημητρακάκη επισημαίνει την αμηχανία της Αριστεράς μπροστά στα όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρο στις περιοχές των Κούρδων.

Τα «ίσως» και η πολιτική μελαγχολία του αθηναϊκού φθινοπώρου.

Η διχασμένη Σκωτία ψηφίζει για την Ανεξαρτησία της. Μέλος του εκλογικού σώματος, ως μόνιμη κάτοικος, και η Άντζελα Δημητρακάκη.

Γράφει η Άντζελα Δημητρακάκη. Να διαβαστεί με μία ανάσα.

Η Άντζελα Δημητρακάκη ξενερώνει με δέος και φόβο μπροστά στο αυγουστιάτικο σύμπλεγμα Άθως-Ζαπατίστας της ελληνικής Αριστεράς.

Η Άντζελα Δημητρακάκη γράφει περί μιντιακού εκτροχιασμού και κυνικής μελαγχολίας (με αφορμή τη φωτό Μαζιώτη).

Με αφορμή την επιστολή μιας φοιτήτριας της απο το Τελ Αβίβ, η Άντζελα Δημητρακάκη περιφέρεται στους ιστότοπους της Ισραηλινής Αριστεράς.

Μια ανοιχτή επιστολή - απάντηση στη Σώτη Τριανταφύλλου.

Η Άντζελα Δημητρακάκη επισημαίνει ότι το θέμα είναι πώς θα επιζήσουμε εμείς, όχι ο καπιταλισμός.

Η Άντζελα Δημητρακάκη γράφει για το φεμινισμό από τις σουφραζέτες στο ευρω-κοινοβούλιο.

Τι σχέση έχει το αγγλικό πολιτικό κιτς του UKIP με την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας;