Westside Festival: το ελληνικό indie επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος

Το WestSide Festival, το νέο ανεξάρτητο festival της Δυτικής Ελλάδας, κάνει την παρθενική του εμφάνιση στην Πάτρα, από τις 7 έως και τις 10 Απριλίου. Τέσσερις σκηνές (ΓΙΑΦΚΑ, Συνδετήρας, ΠΟΠΧΟΡΝ, Το Χασομέρι), τέσσερις ημέρες, δεκατρία συγκροτήματα και ελεύθερη είσοδος είναι τα χαρακτηριστικά που κάνουν το WestSide Festival μια μεγάλη γιορτή της ανεξάρτητης ελληνικής σκηνής.

Το πλήρες line up περιλαμβάνει τους: Larry Gus, Sillyboy, Night Knight, Mech_nimal, Whereswilder, Keep Shelly in Athens, Baby Guru, ice_eyes, Gioumourtzina, The Boy, Moa Bones, Carte Postale, JustCause!

Ρωτήσαμε λοιπόν όλους τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες από μιαν ερώτηση:
Τι σημαίνει για σας η λέξη Πάτρα;
Καταφέραμε να πάρουμε απαντήσεις από μερικούς απ’ αυτούς:

Larry Gus

Φωτογραφία του Tonje Thilesen

Όταν ακούω την λέξη πάτρα, χμμ, δεν ξέρω, παλιά, πριν από 15 χρόνια πχ, σκεφτόμουν εντελώς άλλα πράγματα, πιο παιδικές παράξενες αναμνήσεις που ίσως δεν έχουν καν θέση εδώ, εννοώ, σίγουρα δεν έχουν. Αλλά τα τελευταία 5 χρόνια, μάλλον την έχω συνδέσει περισσότερο με το Δερβένι Κορινθίας, και τη σκέψη ότι “αυτό το καλοκαίρι θα καταφέρω να πάω από εκεί να δω τον Περικλή”, αλλά στο τέλος έχω φουσκώσει τόσο πολύ από τις πολλές σαρδέλες και τα παγωτά και την νουκρέμα με φυστικοβούτυρο και δεν μπορώ, αδυνατώ ακόμα και να σηκωθώ από το κρεβάτι. Ίσως αυτό το καλοκαίρι άρα.

Αλλά σε δεύτερη σκέψη (σήμερα, ενώ την παραπάνω παράγραφο την έγραψα χθες), θυμήθηκα ότι αρχές του 2009 είχα πάει στην πάτρα, και έχω συγκεκριμένες αναμνήσεις από το σπίτι του Περικλή (εκεί κοιμήθηκα, και το ίδιο βράδυ μου έβαλε και άκουσα το pmmd και ήταν αρκετά σοκαριστικό, και εννοείται ζήλευα), όπως επίσης την επόμενη μέρα πήγαμε και φάγαμε και τα λέγαμε πολύ ωραία. Μετά ξαναπήγα κάπου το πάσχα του 2011, λιγο πριν ή μετά το Δερβένι, μάλλον μετά το Δερβένι, και ήταν φοβερή εκδρομή με Baby Guru και Κατσουπάκο, και την ώρα που κάναμε soundcheck (το λαιβ ηταν με guru και boy), ο Βούλγαρης είδε τον Κατσούπη με την κάμερα και είπε “από το ΡΙΚ σε έστειλαν?”.

Mech_nimal

Η Πάτρα ουσιαστικά σημαίνει για εμάς ζωή δίπλα στη θάλασσα, αλλά και εφιαλτικές καρναβαλικές νύχτες στην πιο εφιαλτική και κιτς Ελληνική εορταστική περίοδο, με μια αποπνικτική ξενοδοχειακή πληρότητα (στην ίδια εποχή) που μπορεί να σε αναγκάσει να την πέσεις στο πρώτο παγκάκι ή άδειο γιαπί που θα βρεις μπροστά σου. Η πόλη μας θυμίζει ακόμα μερικά ξέφρενα techno πάρτι στα 90s σε υπόγεια και κλαμπ που δεν θυμόμαστε πια πώς τα έλεγαν, κομψή αλητεία στον πεζόδρομο Ηφαίστου και Γεροκωστοπούλου, τα τεύχη του περιοδικου Muzine και τους δίσκους της Inner Ear, τα καράβια που σημάδεψαν τα πιο όμορφα ταξίδια μας στην Ιταλία, την παραλία της Καλογριάς, αξέχαστα ηλιοβασιλέματα και μετασεισμικές δονήσεις, αμέτρητα καραφάκια ούζο κάτω από τον ήλιο στην μαρίνα, ένα μεθυσμένο Mechanimal gig στο Λιθογραφείο, και τέλος μια φανταστική εικόνα της αποθήκης μιας ποτοποιϊας που δεν έχουμε δει ποτέ από κοντά, αλλά έχουμε μεθύσει με τα πιο εκλεκτά της αποστάγματα.

Whereswilder

Με την Πάτρα δεν έχουμε κάποια προσωπική σύνδεση, δεν έχουμε βρεθεί σε καρναβάλι, ούτε κάποιος από εμάς φοίτησε εκεί. Πολύ πρόσφατα όμως συνειδητοποιήσαμε κάτι σχετικό με την πόλη παρακολουθώντας το μουσικό ντοκυμαντέρ “The Approaching Of The Hour” που μας έκανε να αποκτήσουμε μια μουσική σύνδεση μαζί της.

Στην ουσία πρόκειται για την πόλη που έβαλε στον μουσικό χάρτη της Ελλάδας το αγγλόφωνο indie/rock. Στο ντοκυμαντέρ είναι ξεκάθαρο πως οι μουσικοί τότε είχαν με κάποιον μαγικό τρόπο τις ίδιες ανησυχίες με τις σημερινές μπάντες (ύπαρξη ή μη μιας σκηνής, ποιος ακούει στ’ αλήθεια αυτή τη μουσική στην Ελλάδα κλπ κλπ) και πατούσαν σε αντίστοιχα ρισκαλέες και αβέβαιες βάσεις για να κάνουν τη μουσική τους να ακουστεί. Λόγω της προσπάθειας τους αυτής, κερδήθηκε πολύ σημαντικό έδαφος για το αγγλόφωνο τραγούδι στη χώρα.

Χαιρόμαστε διπλά λοιπόν που βρισκόμαστε προσκεκλημένοι σε ένα τέτοιο φεστιβάλ στην Πάτρα, γνωρίζοντας παράλληλα πως μπορεί να εμφανιστούμε μπροστά σε ανθρώπους που βίωσαν την αρχή όλου αυτού του πράγματος πριν από μία δεκαετία.

ice_eyes

Η Πάτρα στο μυαλό μας είναι συνυφασμένη με γερά ξενύχτια και άπειρη δόση αλκοόλ.Πέρα από τα τετριμμένα,υπάρχει και μια προσωπική ιστορία πριν από όλα αυτά.

Εφηβεία.14 Αυγούστου.Πατέρας ναυτικός σε εμπορικό πλοίο έρχεται από Ιαπωνία μετά από πολλούς μήνες ταξίδι και μου φέρνει δωράκι cd player μπόμπα! Αφού περνάμε κάποιες ώρες μαζί, αποβιβάζομαι με δωράκι στη λάντζα, γιατί το πλοίο είχε δέσει στη ράδα. Φτάνοντας στο λιμάνι με περιμένει βοηθός βοηθού λιμενικού για να δηλώσω. Πάμε στο τελωνείο κανένας. Ξημέρωνε της Παναγίας βλέπετε..Με ενημερώνει ότι πρέπει να αφήσω τα πράγματα εκεί και να επιστρέψω στις 16. Επίσης με ενημερώνει πως δεν μπορεί να μου δώσει κάποιο επίσημο έγγραφο ότι κράτησε το cd player, γιατί δεν είναι αυτός ο υπεύθυνος. Καταλαβαίνω το λοιπόν ότι το λιγουρεύεται και του λέω πως θα περιμένω. Με ελάχιστα λεφτά στην τσέπη αγοράζω ένα κρουασάν folie και περιμένω στο παγκάκι δύο ολόκληρες μέρες. Όταν στις 16 έφτασε ο λιμενικός πρέπει από την αϋπνία να φαινόμουν σαν raver στα Οινόφυτα. Τελικά τα κατάφερα. Η πόλη έμοιαζε μπροστά μου μια όαση. Σε αυτό το cd player άκουσα και την πρώτη μου δουλειά.

Gioumourtzina

Είμαστε χαρούμενοι που συμμετέχουμε στο Westside Festival στην Πάτρα, αφενός γιατί όλες αυτές τις μέρες θα πλημμυρίσει απ’τις μουσικές πολύ αξιόλογων καλλιτεχνών, αφετέρου διότι μας δίνεται η δυνατότητα να την επισκεφτούμε για πρώτη φορα. Αισθανόμαστε οικεία την πόλη αυτή βέβαια, γιατι έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τη Θεσσαλονίκη. Ευελπιστούμε το Westside να γίνει θεσμός για την πόλη της Πάτρας και σημείο αναφοράς για την μουσική δυναμική της χώρας.

Την Πέμπτη λοιπόν, 7 Απριλίου στη Γιάφκα θα έχουμε την χαρά να ανοίξουμε το φεστιβάλ μαζί με τους Keep Shelly In Athens. Θα παρουσιάσουμε ολόκληρο τον πρώτο μας δίσκο που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα απο την Inner Ear καθώς και μερικά ολοκαίνουρια κομμάτια.

Είμαστε σίγουροι πως όλοι θα περάσουν τέλεια!

Moa Bones

Σημαίνει φαγητό στο Σινιάλο, σ’ ένα απο τα κλασσικά γαστρονομικά στέκια της πόλης όπου το φεστιβάλ γεύσεων ξεκινά με ορεκτικά κάθε λογής και απογειώνεται με headliners τα μύδια αχνιστά. Σημαίνει επίσης αλκοόλ, ξενύχτι και γύρω γύρω στην πόλη απο Πλατεία Όλγας μέχρι Naya στη Γεροκωστοπούλου και Ψηλαλώνια. Η Πάτρα μου δινε πάντα την εντύπωση της ομορφάσχημης πόλης. Γι αυτό και ως επισκέπτης θυμάμαι ότι όταν η πόλη ήταν στα down της, τότε Πάτρα σήμαινε επικές παρτάρες στην παραλία της Καλογριάς. Φωτιές, μουσικές, χορός και βαρελάκια στους αμμόλοφους ενώ ο ήλιος ανατέλλει!

Carte Postale

Εμεις οι Carte Postale θυμόμαστε τα σπίτια να αλλάζουν χρώματα μέσα σε ένα βράδυ. “Μποναμάδες” τους λέμε. Μεγάλοι πάγκοι στήνονταν σε σειρά, στολισμένοι με κορδέλες και φωτάκια. Σχεδόν Πρωτοχρονιά και ο κόσμος, καθόσον οι γιορτές “μαγεύουν”, πολύς και χαρούμενος. Μετά η άνοιξη. Αρκεί μια Κυριακή πρωί να περπατήσεις όλο το κάστρο, να θυμηθείς όσα έχεις ξεχάσει και να παλέψεις με τα όνειρά σου. Κατεβαίνοντας, οι σκάλες της Αγίου Νικολάου φωτίζονται από τον ήλιο και μπορείς εύκολα πια να διαβάσεις τα συνθήματα από τα γκράφιτι. Δεξιά και αριστερά μικρά μονοπάτια που οδηγούν σε ξεχασμένα σπίτια, τυλιγμένα μες την πρασινάδα τους με μια ανατριχίλα πως από εκεί έχουν περάσει πολλοί άνθρωποι, πολύ πίσω από εσένα. Και είναι τέτοια η φύση της Πάτρας που το απόγευμα σε οδηγεί στη θάλασσα. Να δεις τον κόκκινο, πλέον, ήλιο να βουτάει στη θάλασσα γεμάτος με τις ματιές μας καρφωμένες επάνω του, κι αν μετά από λίγο χαθεί, αφήνεις κι εσύ να χαθεί το βλέμμα σου ανάμεσα στον ουρανό και τη γη. Εκεί τελειώνει κάτι που δε θα αρχίσει πάλι. Το άυριο είναι πάντα διαφορετικό.Γυρνάς στο κέντρο, να βρεις τους δικούς σου, να παίξεις μουσική, να μιλήσεις για όσα γεμίζουν την καρδιά σου.

Αυτή είναι η Πάτρα μας.

JustCause

Η Πάτρα για τους δύο από εμάς είναι η πόλη που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Εκτός λοιπόν από όλες μας τις παιδικές-σχολικές αναμνήσεις και τις φιλίες μας τις οποίες αντιπροσωπεύει η πόλη για εμάς, ο κοινός άξονας και των τεσσάρων μας είναι η φοιτητική μας ζωή στην Πάτρα αφού όλοι σπουδάζουμε εδώ. Σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνονται οι επιλογές που έχει κανείς εδώ με τις αντίστοιχες σε μεγαλύτερες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) όμως η Πάτρα σε αυτό ακριβώς το σημείο έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Ακριβώς επειδή οι επιλογές είναι ας πούμε πιο περιορισμένες κατά καιρούς ξετρυπώνουν διάφορες εναλλακτικές δράσεις, οι οποίες είναι πραγματικά εναλλακτικές γιατί υποστηρίζονται από λίγα άτομα που το κάνουν επειδή πραγματικά γουστάρουν. Αυτές οι δράσεις απλώνονται στην πόλη και μαζεύουν τους υποστηρικτές τους δημιουργώντας το εξής οξύμωρο. Η κοινωνία μας έχει πιο διακριτές ομάδες αλλά ταυτόχρονα, επειδή η Πάτρα είναι μικρή, είναι πιο σφιχτή. Εμείς από την πλευρά μας απολαμβάνουμε να συμμετέχουμε σε οτιδήποτε καινούριο και διαφορετικό αρκεί να γίνεται από ανθρώπους που έχουν όρεξη και σκέφτονται ανιδιοτελώς. Μας αρέσει η ατμόσφαιρα της Πάτρας, με όλα τα καλά η και τα κακά της, και πραγματικά έχει ενδιαφέρον η παράδοξη φιλοσοφία της: διαφορετικοί τύποι ανακατεμένοι όλοι μαζί.