Το όνειρο του Jim Morrison γίνεται πραγματικότητα 50 χρόνια μετά τον θάνατό του

«Αυτή είναι η μεγαλύτερη ελπίδα μου. Αυτό ήταν πάντοτε το όνειρό μου», απαντούσε ο τραγουδιστής των The Doors το 1969, στον δημοσιογράφο του Rolling Stone που τον ρώτησε αν βλέπει τον εαυτό του να προσεγγίζει περισσότερο τις εκδόσεις. Από τότε μέχρι σήμερα, είναι αμέτρητες οι φορές που έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές στον χώρο της μουσικής. Λίγο πριν τον θάνατό του, το 1971, ο Jim Morrison έφτιαξε μια χειρόγραφη λίστα που ονόμασε “Plan for Book”. Εκεί έγραψε τις σκέψεις του για μια συλλογή με δικά του ποιήματα, στίχους και άλλες δουλειές του. Αυτή η συλλογή γίνεται επιτέλους πραγματικότητα και πρόκειται για το πιο ολοκληρωμένο έργο, με πλούσιο ανέκδοτο υλικό, που έχει δει ποτέ το φως της δημοσιότητας.

Είναι μια έκδοση που ευελπιστεί όχι μόνο να ικανοποιήσει στο έπακρο τους θαυμαστές του διάσημου τραγουδοποιού και των The Doors αλλά παράλληλα να φέρει κοντά στο έργο του νεότερες γενιές που μεγαλώνουν βλέποντας στους δρόμους γκράφιτι με τη φιγούρα του ή τους στίχους του χωρίς να γνωρίζουν πολλά για αυτό. Ο Jim Morrison ήταν πολλά παραπάνω από μία αμφιλεγόμενη φιγούρα στην παγκόσμια μουσική σκηνή και απόδειξη αυτού είναι ότι ακόμα και σήμερα, 50 χρόνια μετά τον θάνατό του, συνεχίζει να προσφέρει υλικό που διεγείρει το μυαλό για υπαρξιακές αναζητήσεις και να γράφει ιστορία.

Γκράφιτι του Jim Morrison στους δρόμους της Καλιφόρνια (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Tο «The Collected Works of Jim Morrison: Poetry, Journals, Transcripts and Lyrics» κυκλοφόρησε στις 8 Ιουνίου από τον εκδοτικό οίκο HarperCollins και έγινε #1 μπεστ σέλερ μιας και οι προπαραγγελίες εξαντλήθηκαν σε χρόνο ρεκόρ. Μέσα σε περίπου 600 σελίδες, το βιβλίο συγκεντρώνει υλικό που ήδη έχει εκδοθεί, όπως οι συλλογές στίχων και ποιημάτων (“Horse Latitudes” και “The Celebration of the Lizard”) αλλά και γραπτών του («Wilderness» και «The American Night»). Δεν μένει όμως εκεί και αυτό είναι που το κάνει τόσο ξεχωριστό. Το μεγαλύτερο μέρος του βασίζεται σε ανέκδοτο υλικό που άφησε ο Morrison παρακαταθήκη, όπως στίχους τραγουδιών που δεν ηχογραφήθηκαν ποτέ, ιδιόχειρα αποσπάσματα από 28 σημειωματάρια που ανακαλύφθηκαν προσφάτως όπως το ποίημα “The Pony Express” που έγραψε στο δημοτικό και 160 φωτογραφίες και ζωγραφιές (συμπεριλαμβανομένων και οικογενειακών φωτογραφιών που σπάνια είχαν μέχρι τώρα δει το φως της δημοσιότητας).

Διαβάζουμε τις σκέψεις του για τη δίκη του στο Μαϊάμι το 1970 -όπου κρίθηκε ένοχος για απρεπή εμφάνιση και βωμολοχία- αλλά και ένα γραπτό που πιστεύεται ότι είναι το τελευταίο που είχε αφήσει: ολόκληρο το περιεχόμενο από το σημειωματάριο που είχε στο Παρίσι και έγραψε πριν τον θάνατό του και αντικατοπτρίζει τις τελευταίες του μέρες εκεί: «Naked we come and bruised we go / nude pastry for the slow soft worms below». Πέρα από αυτά όμως, ένα επίσης πολύ σπάνιο υλικό αποτελεί και ένα κείμενο που έγραψε ο ίδιος, με σκοπό να γίνει σενάριο, για το πρότζεκτ μιας ταινίας στην οποία ήθελε να υποδυθεί έναν περιπλανώμενο δολοφόνο και θα είχε τον τίτλο “The Hitchhiker”. Κάποια πλάνα που είχε προλάβει να γυρίσει πριν τον θάνατό του είναι και αυτά που αποτέλεσαν το υλικό για την πειραματική ταινία του “HWY”.

Και αν νομίζετε ότι όλα αυτά είναι ήδη αρκετά, κάνετε λάθος. Το βιβλίο έρχεται μαζί με ένα audiobook, στο οποίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά η τελευταία ηχογράφηση ποίησης του Morrison, ανήμερα των 27ων γενεθλίων του τον Δεκέμβριο του 1970, σε στούντιο του Λος Άντζελες (και μάλιστα συνοδεία γραπτής απομαγνητοφώνησης). Και βέβαια υπάρχει και ένα κερασάκι στην τούρτα ή μάλλον δύο: Ο συγγραφέας Tom Robbins και για πολλά χρόνια φανατικός θαυμαστής των The Doors, ο οποίος μάλιστα είχε γράψει την ανταπόκριση ενός σόου του συγκροτήματος το 1967 στο περιοδικό Helix, έχει επιμεληθεί το εισαγωγικό σημείωμα ενώ η αδελφή του Jim, η Anne Morrison Chewning έχει γράψει και η ίδια έναν μικρό πρόλογο.

Ο Jim Morrison ήταν αναμφίβολα o πρώτος μεγάλος ποιητής στην ιστορία της μουσικής και όπως λέει και ο 75χρονος σήμερα κιθαρίστας των The Doors, ο Robby Krieger, «ήταν ο μοναδικός τύπος που έχω γνωρίσει, που σε αυτή την ηλικία ήταν τόσο αφοσιωμένος σε ότι είχε να κάνει με τον θάνατο και τη φιλοσοφία. Ήταν πάντα ένας ποιητής. Όταν έγραψα το “Light My Fire”, ο Jim πρόσθεσε τον στίχο “Try to set the night on fire”. Πρόσφατα ανακαλύψαμε ότι αυτόν τον στίχο τον είχε γράψει σε ένα σημειωματάριό του με ποιήματα πολλά χρόνια πριν, όταν ήταν ακόμα παιδί». 

Με τ΄αδέλφια του, Σαν Ντιέγκο 1952.

Η αδερφή του τραγουδιστή, Anne Morrison Chewning, τονίζει ότι ήταν από νωρίς εμφανές ότι ο αδερφός της ήταν διαφορετικός από τα άλλα παιδιά, όταν μεγάλωναν σε μία στρατιωτική οικογένεια που άλλαζε σπίτι, αναγκαστικά, κάθε έξι μήνες: «Ενώ οι φίλοι του έπαιζαν με παιχνίδια, ο Jim διάβαζε Rimbaud, Camus και Genet. Όταν αποφοίτησε, ζήτησε από τους γονείς μας την ολοκληρωμένη βιβλιογραφία του Nietzsche για δώρο. Του άρεσε να πηγαίνει στη Ουάσιγκτον και να περιπλανιέται μόνος του στους δρόμους ώστε να μπορεί να παρατηρεί τους ανθρώπους». Η Anne ζούσε στο Λονδίνο το 1966, όταν η μητέρα τους η Clara, της έστειλε μια κόπια από το ντεμπούτο άλμπουμ “The Doors”. Χάρηκε πολύ όταν ανακάλυψε ότι ο αδερφός της, ο οποίος είχε αποκοπεί εντελώς από την οικογένειά του, είχε ξεκινήσει μία νέα καριέρα. «Πάντα νόμιζα ότι ο Jim θα κατέληγε ένας απένταρος μπίτνικ ποιητής. Νομίζω ότι η στροφή στη μουσική ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Δεν έψαχνε να γίνει μουσικός ή τραγουδιστής. Κατά κάποιο τρόπο ήταν μια ευτυχής συγκυρία», αναφέρει αναπολώντας το παρελθόν.

Ακόμη και σήμερα, πολλά από τα γραπτά, τα ποιήματα και τους στίχους του είναι σχετικά με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και αυτή είναι και η μαγεία του διαχρονικού. Γι’ αυτό και μετά από 50 χρόνια από τον θάνατό του, ο Jim Morrison παραμένει επίκαιρος, επηρεαστικός και πιο σπουδαίος από ποτέ.