Η πανδημία του κορονοϊού βρήκε τους περισσότερους εργαζόμενους στον χώρο των περιοδικών και των εφημερίδων να εργάζονται από τα σπίτια τους, κάτι που είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με την φύση του επαγγέλματος. Τα γεγονότα συμβαίνουν έξω στις πόλεις και τους δρόμους, οι ειδήσεις βγαίνουν συνομιλώντας με ανθρώπους πρόσωπο με πρόσωπο και τα μεγάλα θέματα δεν γράφονται από το τραπέζι της κουζίνας.
Παρά την πρωτόγνωρη αλλαγή στον τρόπο δουλειάς όμως, μερικά από τα πιο γνωστά περιοδικά και εφημερίδες παγκοσμίως απέδειξαν πως αν υπάρχει ταλέντο, έμπνευση και όρεξη μπορούν να βγουν μεγάλα τεύχη ακόμα και σε καιρό καραντίνας. Αυτό φαίνεται και από τα εξώφυλλα τους που μπόρεσαν και αποτύπωσαν την νέα πραγματικότητα.
Ένα δυστοπικό Grand Central Station.
Το πορτογαλικό GQ δείχνει το μεσαίο δάχτυλο στον κορονοϊό.
Ο Βαν Γκογκ συναντά την «τρέλα» των τελευταίων ημερών για μακαρόνια και ρύζια.
Ο Guardian μας υπενθυμίζει να κρατάμε τις αποστάσεις μας.
Η πορτογαλική Vogue είναι εδώ και καιρό ό, τι πιο ενδιαφέρον κυκλοφορεί σε περιοδικό μόδας και το αποδεικνύει ακόμα και σε καιρό πανδημίας.
Τα εξώφυλλα του New Yorker δεν χρειάζονται ποτέ πολλά λόγια.
Η Μαριάν, σύμβολο ελυεθερίας για τους Γάλλους, παίρνει και εκείνη τα μέτρα της κι ας μην κρατά τις αποστάσεις.
Γιατροί, νοσοκόμες, πυροσβέστες, καθαρίστριες, ταμείες, κούριερ… Η μόνη ενδεκάδα που μετράει, από την ισπανική La Marca.
Το logo του σλοβενικού Objektiv σε κυριολεκτική φάση αποστασιοποίησης.
Το New Yorker μας υπενθυμίζει πως και οι εργαζόμενοι στην υγεία είναι άνθρωποι.
Είπαμε η πορτογαλική Vogue δεν στερείται έμπνευσης.
Άδεια καθίσματα αεροπλάνου σε έναν κόσμο που έπαψε να κινείται.
Εκτεθειμένοι. Φοβισμένοι. Αποφασισμένοι
Το καλό χιούμορ θα είναι πάντα φίλος μας.