«Πείτε ότι πεθαίνετε, πηγαίνετε στον παράδεισο ή στην κόλαση (that ‘s fine by me), εκεί έχει wi-fi, μπαίνετε στο Facebook από το smartphone σας και διαβάζετε τα RIP που έχουν γράψει οι σοσιαλμηδικοί σας φίλοι για εσάς. Με ποιο είστε ευχαριστημένοι, ποιο όταν διαβάσετε λέτε “Α, ναι. Με κατάλαβε καλά αυτός, την έπιασε την φάση μου”;»
Ναι, κάπως έτσι εξήγησα στους Μπάμπη Αργυρίου, Πέλα Σουλτάτου, Βασίλη Αλεξάκη, Άρη Σφακιανάκη και Μαρία Πετρίτση ποιο είναι το θέμα για το οποίο ζητώ να γράψουν. Με λίγα λόγια: πώς φαντάζεστε το ιδανικό RIP στάτους στο Facebook; Kαι αυτοί απάντησαν είτε μπαίνοντας στο πετσί των αληθινών φεϊσμπουκικών τους φίλων –όπως έκανε η Πέλα Σουλτάτου-, είτε παραφράζοντας το rip ποίημα του Ρίτσου για τον Στάλιν, -όπως έκανε ο Βασίλης Αλεξάκης-, είτε μιλώντας εκ μέρους του ανώνυμου, πλην συγκινημένου από την απώλεια, Facebook friend.
21.01.2016
Kostas Kanellopoulos
Ψόφησες μαρή;
Calypso Larah
FILES MOU KANTE THN OLES PLOK! MPOREI NA ANASTH8EI!!!!
Kostas Kanellopoulos
Μου έχει στοιχίσει πολύ… 11 ευρώ το Ανκόρ, 6 ευρώ Τα φώτα στο βάθος, 12 ευρώ η παράσταση στο Από Μηχανής. Τα λεφτά μας πίσω!
Calypso Larah
THN PHRE O XAROS KAI GLITWSAME TON XAROULH! LOOOOOL!
Kostas Koutsolelos
Έχασα δέκα σταθερά like τη μέρα. Θρηνώ απαρηγόρητος.
Despina Biri
Παιδιά σόρρυ αλλά με όλο αυτό προσβάλλετε τη μνήμη της…
Calypso Larah
KALE, H MNHMH MAS PROSVALLETAI OTAN TH THYMOMASTE!!!
Ilias Zoulapis
Πέθανες, μανάρα μου, και δεν πρόλαβες να γνωρίσεις γαμωτηπανακόλα μου τον ένα, τον μοναδικό, τον άντρα τον ντερμπεντέρη, τον κιμπάρη, τον γλεντζέ, τον καραμπουζουκλή. RIP ρε πούστη μου, RIP!
Αντουάν Παρίνις
Απόψε η μπλογκέρισσα, η MILF, η συγγραφέας
στο υπερπέραν βρίσκεται και κλαίει ο Περαίας
Elena Milioti
ΠΑΟΚ ήταν…Όφου.
Σπύρος Σούρλας
Συλληπητήρια στην οικογένειά της, αν και ένα ποστ επικριτικό κατά του μνημονιακού θατσερικού νεοφιλελεύθερου μορφώματος που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε γράψει.
Dimitris Tsirkas
Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η εκλιπούσα χάθηκε πάνω στο άνθος της παραγωγικής της ηλικίας. Προσέφερε σε αυτόν τον τόπο ως υπερπροσοντούχος δημόσιος υπάλληλος, ως διδάσκουσα σε πανεπιστήμιο και ως φέρελπις συγγραφέας. Επομένως δικαιολογημένα θρηνούμε για την απώλεια της δυνητικής υπεραξίας της ως εργαζόμενης. Όμως θα πρέπει να αναλογιστούμε και τη θετική πλευρά. Αφενός μεν οι εργοδοτικές της εισφορές δε θα αποδοθούν μελλοντικά σε σύνταξη, άρα δε θα επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αφετέρου μειώνεται ο υδροκέφαλος δημόσιος τομέας από έναν υπάλληλο, γεγονός το οποίο βρίσκεται σε εναρμόνιση με την μνημονιακή μας δέσμευση για εξορθολογισμό του δημοσίου με τις αντίστοιχες περικοπές προσωπικού.
04.06.2016
Fiona McFarland
Happy Birthday, sweetie! <3
Κιτρινισμένο Επιστολόχαρτο
Το καλοκαιριάτικο δείλι βάφτηκε απόψε στο μωβ της θλίψης. Γενέθλια απουσία, @Pela. Εύχομαι να περνάς καλά εκεί πάνω.
Calypso Larah
EYXOMASTE NA MEINEIS EKEI PANW GIA PANTA
Το βιβλίο «Ανκόρ» της Πέλας Σουλτάτου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Διαβάζοντας τις τελευταίες ώρες αναρτήσεις που ταγκάρουν το προφίλ του εκλιπόντος φίλου μας Babis Argyriou αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω κι εγώ δυο λόγια.
Του είχα στείλει αίτημα φιλίας πολύ παλιά, τότε που ακόμα το Facebook τρελαινόταν αν πόσταρες γυμνά και μετά την αποδοχή άρχισα να επισκέπτομαι καθημερινά τη σελίδα του για να βλέπω “αυτά που τον έκαναν να χαμογελά”, όπως μου είπε κάποτε.
Περίμενα να έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του αλλά με διέψευσε λέγοντας ότι “δεν του έχει καμιά εκτίμηση”. Και μετά το έριξε στην πλάκα. “Πώς να έχω αυτοεκτίμηση όταν ένα πολύ σημαντικό γνώρισμά μου, το “Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά” το έκαναν τραγούδι τα Υπόγεια Ρεύματα;”
Ξέρω και πότε σταμάτησε το γράψιμο και το έριξε στο ψάρεμα. Είχε δει σε μια ταινία ένα τύπο, που υποτίθεται ότι ήταν ο Otto Preminger, να απορρίπτει ένα σενάριο επειδή “του έλειπε η ιδιοφυία”. Επηρεάστηκε πολύ, ήταν σίγουρος πως τίποτα από όσα είπε και έγραψε στη ζωή του δεν περιείχε ψήγμα ιδιοφυΐας.
Ήμουν τρομοκρατημένη τη μέρα που βγήκαμε από το ευρώ και τον παρακάλεσα να μιλήσουμε. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο ήμουν ήρεμη και χαλαρωμένη.
Πριν φύγει για την Αυστραλία του ζήτησα να συναντηθούμε για μία και μοναδική φορά. Ήταν η μέρα που ο πρωθυπουργός Λεβέντης επισκέφτηκε τον Trump στο Λευκό Οίκο. Δεν θα αποκαλύψω όμως τα της συνάντησής μας, για ευνόητους λόγους.
Έμαθα από την αδερφή του ότι τον τραυμάτισε θανάσιμα το φορτηγό που μετέφερε τα ηχητικά για τη συναυλία των Red Ponies, μιας tribute μπάντας των Triffids. Στο πικάπ του ήταν τοποθετημένο το “Idiot” του Iggy Pop και πάνω στο τραπέζι η “Πλήξη” του Μοράβια. Ο σελιδοδείκτης βρίσκονταν στο τέλος του πέμπτου κεφαλαίου, πράγμα που σημαίνει ότι η τελευταία πρόταση που διάβασε ο φίλος μας ήταν η “Ξάπλωσα πάλι και έμεινα ακίνητος”. Νομίζω πως θα του άρεσε να γραφτεί στην ταφόπλακά του.
Το βιβλίο «Προτιμώ τα παλιά τους» του Μπάμπη Αργυρίου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Mic.
Όχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις
Ο βα. αλ. δεν πέθανε.
Είναι παρών ο βα. αλ. στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο βα. αλ. ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.
Ο βα. αλ. ετοιμάζει με τη σκόρπια βύνη του κόσμου
Ένα ολόγιομο βαρέλι μπύρας…
…Σώπα γεροπάνκη και σκούπισε με το δερμάτινο σου τα μάτια σου.
Όταν ζεσταινεται η μπύρα μέσα στο βαρέλι σου
Είναι ο βα. αλ. που κουβαλάει τον πάγο για να τη δροσίσει.
Όταν λείπει από τη γιορτή μας η μπύρα κι από τα ηχεία μας το μπάντζο κι απ’ το δώμα μας η γλύκα της νιότης είναι ο βα. αλ. που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους…
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν’ ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε
Κάθε ήλιος και σελίδα – μέρα με την ημέρα – με τους ήλιους των 99 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ’ ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου
βα. αλ.
Το έργο του: Λευτεριά
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε
Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου
ο βα. αλ. μιλάει: «Μην Είστε Μαλάκες».
Το βιβλίο «Το Ένα Δέκατο του 8» του Βασίλη Αλεξάκη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κινούμενοι Τόποι.
Αχ, πέθανε επιτέλους ο εσχατόγηρος. Καιρός ήταν. Θα διαβάσουμε ξανά κανένα βιβλίο της προκοπής. Και θ’ ανοίξει ξανά ο δρόμος στους νέους συγγραφείς που περιμένουν τόσα χρόνια τη σειρά τους. Το ομολογώ, δεν άντεχα αυτή τη φάτσα του συνέχεια στα ΜΜΕ. Άσε πια τα στάτους του στο facebook, κάθε μισή ώρα και μια πορδίτσα -εργοτάξιο φληναφημάτων το ‘χε κάνει εδώ μέσα, θα έπρεπε να είχε επέμβει ο Ζούκερμπεργκ. Βέβαια, ο νεκρός δεδικαίωται. Άς πάει καλιά του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει -φτάνει να τον κρατάει μες στο μνήμα. Καλό ταξίδι, φίλε, μακριά, μακριά, όσο πιο μακριά γίνεται, τι λογής Υδροχόος ήσουν.
Το βιβλίο «Παντρεμένες» του Άρη Σφακιανάκη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Για το μεγάλο ταξίδι της ad astra έφυγε χτες η αγαπημένη μας μαγείρισσα συνταγών και παραμυθιών Μαρία Πετρίτση. Όσοι προλάβαμε να διαβάσουμε τις ιστορίες της και να δοκιμάσουμε σοκολατόπιτες, γεμιστά, τάρτες και σούσι απ’ τα χεράκια της, καλά φάγαμε και ωραία το γλεντήσαμε με τις χρωματιστές μαγειρικές της. Τώρα, καθισμένη στην κουζίνα της στον αστερισμό των Διδύμων, σερβίρει το Μενού των 88 Αστερισμών στον Εβέλιους, στον Τύχο Μπράχε, στον Ίππαρχο το Ρόδιο και στους κυβερνοπόντικες των Κλασσικών Εικονογραφημένων, παίζοντας σε λούπα το Life on Mars και προετοιμάζοντας την επόμενη κίνησή της μεταξύ Ηριδανού, Μονόκερου και Μεγάλης Άρκτου.
Αντί στεφάνων, οι οικείοι της προσκαλούν τους φίλους της, όσους την μίσησαν και όσους την αγάπησαν, ή έστω νόμισαν πως την αγαπούσαν, να προσέλθουν στο Αστεροσκοπείο Αθηνών στις 10 Ιουνίου, την ώρα της δύσης του ηλίου, για ένα μεγάλο φαγοπότι με θέα το άπειρο.
Τα έσοδα θα διατεθούν στην έρευνα νέων συνταγών μοριακής γαστρονομίας σε κενό αέρος, που κάποτε θα χρησιμοποιούν οι αστροναύτες, και στη δημιουργία μιας παγκόσμιας ψηφιακής βιβλιοθήκης λογοτεχνίας για διαστημόπλοια.
Το βιβλίο «Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει Ευγένιος στη θέση του Αρανίτση» της Μαρίας Πετρίτση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bibliotheque.
