Η ιστορία της μπάντας
Ξεκίνησα τη μπάντα στις αρχές του 2011. Επίσημα ξεκινήσαμε να υπάρχουμε κανονικά με live και με ό,τι σε κάνει ενεργή μπάντα κάπου στις αρχές του 2012. Δεν έπαιζα μουσική, μάλλον είμαι άχρηστος ως μουσικός στην πραγματικότητα, περισσότερο μου άρεσε να έχω όλο το άλλο κομμάτι μιας μπάντας. Το πρόμο, την εικόνα, τον τρόπος λειτουργίας, αυτό ήθελα να κάνω, έτσι ήθελα να το αναλάβω. Μέχρι ένα σημείο με βόλεψε πολύ όλο αυτό αλλά χρειαζόμουν την βοήθεια κι άλλων ανθρώπων και τώρα είμαστε δύο. Εγώ κι ο Άγγελος, συμμαθητής μου από το Λύκειο, γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια. Μαζί πλέον είμαστε οι Plastic Flowers.
Oι κυκλοφορίες τους
Mέχρι στιγμής έχουμε κυκλοφορήσει 3 ΕΡs και τώρα είμαστε στη διαδικασία να βγάλουμε το πρώτο μας LP. To άλμπουμ μας το Evergreen και θα κυκλοφορήσει στις 18 Νοεμβρίου από την αμερικάνικη εταιρία Crash Symbols, θα έχει 11 κομμάτια και περιλαμβάνει συνεργασίες με τους Keep Shelly in Athens και τον 73χρονο αμερικανό Ed Askew ζωγράφο και singer-songwriter της folk. Τον γνώρισα όταν παίξαμε στο South by Southwest στην Αμερική και είπαμε να συνεργαστούμε.
Η περιοδεία στην Αμερική
Μετά το δεύτερο ΕΡ μας, δεχτήκαμε πρόσκληση να παίξουμε στο SXSW στο Όστιν του Τέξας. Για πρώτη φορά πήγαιναν ελληνικές μπάντες, ήμασταν τέσσερις να φανταστείς. Οι KSiA, oι Acid Baby Jesus, οι Imam Baildi κι εμείς. Τον Φεβρουάριο κυκλοφορήσαμε άλλο ένα ΕΡ και κάναμε μια μίνι περιοδεία στη χώρα. Αυτή ήταν η πρώτη μας έξοδος στην Αμερική, παίξαμε σε όλη την Ανατολική Ακτή και μετά κάναμε άλλη μια μίνι περιοδεία σε Αγγλία και Πορτογαλία. Ήταν ό,τι καλύτερο έχουμε κάνει στη ζωή μας. Ο κόσμος, η ατμόσφαιρα, οι εμπειρίες όλα ήταν πανέμορφα. Νομίζω στην Ελλάδα ο κόσμος δεν ξέρει πώς να ψάξει να βρει νέες μουσικές. Κάπως έτσι κινούμαστε κι εμείς. Πέρσι άρχισε να μας γνωρίζει ο κόσμος, λίγο από το φεστιβάλ στην Αμερική, λίγο το ότι μας έπαιξε το BBC, θέλει από κάπου να σε μάθει ο κόσμος και να καταλάβει τι παίζει γύρω του.
Η μουσική στην Ελλάδα
Είμαστε ακόμα κρυμμένοι, όλοι μας. Αν μπορέσει κάποιος να προχωρήσει και να ψάξει να βρει το δρόμο του προς τα έξω πρέπει να το κάνει με προσεκτικά βήματα. Δε μιλάω για εμάς αλλά γενικά, συνολικά. Έχει τα θέματά της η Ελλάδα πρέπει κι εμείς οι ίδιοι να κάνουμε το κάτι παραπάνω για να δοθεί αυτή η ώθηση. Ωστόσο υπάρχουν πολύ καλά πράγματα για να ακούσεις. Βλέπεις παιδιά να κάνουν σπουδαία πράγματα έξω σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ο Larry Gus, οι Baby Guru, οι A Victim of Society είναι μπάντες που έχουν αποκτήσει μια ωραία δυναμική και εντός και εκτός Ελλάδας. Εμφανίζονται ωραία νέα συγκροτήματα που με τον τρόπο τους κάνουν κάτι καινούριο.
Η φάση στη Θεσσαλονίκη
Στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και εσωστρεφή. Υπάρχει φθόνος, περιμένουμε πρώτα να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα για να κάνουμε κι εμείς κάτι. Το έχω κάνει κι εγώ όταν ήμουν πιο μικρός και ξεκινούσα. Γι’ αυτό μάλλον είμαστε πολύ πιο κρυμμένοι και δεν βγαίνουν τόσα πολλά καινούρια ονόματα τουλάχιστον τα τελευταία δυο χρόνια. Αυτό που λείπει από μπάντες της Θεσσαλονίκης νομίζω είναι μια σταθερή διάρκεια και πορεία ώστε να κρατήσει το όνομά σου. Υπήρξε ένα διάστημα που ξεχώρισαν οι Sleepin Pillow που έκαναν κάτι πιο ιδιαίτερο για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης που μπορούσε να τους βγάλει εκτός πόλης και να προχωρήσουν στην Ελλάδα. Παράδειγμα πολύ ιδιαίτερο
Οι επιρροές
Μουσική γράφω όταν είμαι σε περίεργη συναισθηματική φάση. Όταν είμαι στα καλά μου δεν γράφω καθόλου. Σε περιόδους που έχω τα προσωπικά μου θέματα, είναι τα πιο δημιουργικά, τα προβλήματα τα έχω διοχετεύσει σε μια δημιουργικότητα ανεξάρτητα αν είναι καλή ή όχι. Θέλω να συνεχίσει έτσι.
Το Vice
Έχουν γράψει τρεις φορές για εμάς. Δυο φορές το πορτογαλικό και μια το αγγλικό. Υπάρχει μια όμορφη κατεύθυνση που εξελίσσεται τώρα στην Πορτογαλία που στηρίζουν ωραία μικρά πράγματα. Μας είδαν σε ένα live εκεί και αμέσως αγαπηθήκαμε. Είναι ωραίο να γνωρίζεις κόσμο απ’ έξω που έχει μια διαφορετική οπτική γωνία και στη μεταδίδει. Είναι πολύ ανοιχτοί πολιτικά στο πώς κινούνται και τι γράφουν. Για παράδειγμα είχαν γράψει ένα επιθετικό κείμενο για τον Πάγκαλο που τον στόλιζε πολύ άσχημα -με ρατσισμό, μάλιστα, σε κάποια σημεία. Μες στο κείμενο έχει ένα link από δικό μας κομμάτι, Sinking ship/Vanished crew όπου το 2012 είχαμε σαμπλάρει το γνωστό “Μαζί τα φάγαμε” που είχε πει στην Ελληνική Βουλή ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Την επόμενη μέρα μπορεί να είχαμε στο Bandcamp πάνω από 1000 downloads. Μας έδωσε μεγάλη ώθηση. H επιρροή που έχει στην pop culture είναι πολύ σημαντική. Χτυπάνε σε ευαίσθητα σημεία με ιδιαίτερο τρόπο και βλέπουμε ιστορίες που δε θα βλέπαμε.
Μια ιστορία που δεν ξέρει κανείς άλλος
Μια μέρα που παίζαμε στην Ουάσινγκτον, ο ατζέντης που μας είχε κλείσει για να παίξουμε μας είχε νοικιάσει ξενοδοχείο στην άλλη άκρη της πόλης. Το ταξί ήταν ακριβό, είχε πολύ κρύο και δεν θέλαμε να διανύσουμε τόσο μεγάλη απόσταση. Ρωτήσαμε αν γίνεται μετά το live να μείνουμε κάπου αλλού. Η λύση που μας πρότεινε ήταν να πάμε να κοιμηθούμε στο σπίτι μιας φίλης του. Δεν ξέραμε τίποτα γι’ αυτό, είπαμε αμέσως ναι. Το σπίτι ήταν κοντά, γλιτώσαμε το κρύο αλλά ήταν το μεγαλύτερο αχούρι που έχω δει στη ζωή μου. Έμενε με τα τέσσερα της παιδιά, τη μητέρα της και μας έβαλε να κοιμηθούμε σε ένα υπόγειο. Ήταν με διαφορά το χειρότερο και πιο άβολο ξύπνημα στη ζωή μου. Από τους 32 βαθμούς του Όστιν πήγαμε στους 4 της Ουάσινγκτον. Ήταν ένα βρώμικο σπίτι που δεν ήθελα να έχω μείνει.
Το μουσικό Top 5
Θα διάλεγα το In Rainbows των Radiohead, το Unknown Pleasures των Joy Division, οποιοδήπoτε των Residents (μάλλον ένα από τα τέλη του ’70), το Agaetis Byrjun των Sigur Ros και ένα δίσκο από τον Walter Wegmüller, ενός Eλβετού ζωγράφου ο οποίος κινήθηκε στο kraut rock του 1970 και έβγαλε το παραληρηματικό Τarot κάπου το 1970. Αριστουργηματικός δίσκος με βρώμικη παραγωγή.
Υλικό σε κασέτες και βινύλιο
To 2009 ουσιαστικά ξεκίνησα να γράφω σε κασέτες τα ντέμο μου χωρίς να έχω ιδέα από μουσική. Η ηχογράφηση σε αναλογικό μέσο έχει διαφορετική αίσθηση και αισθητική. Τις δουλειές μας αναλογικά τις κυκλοφορούμε σε βινύλια και κασέτες. Στο ψηφιακό μπορεί να βγάλει κάτι ο οποιοσδήποτε, έλα όμως που είχα κόλλημα με τις κασέτες από μικρός.
Oι Plastic Flowers στις 18 Νοεμβρίου κυκλοφορούν το ντεμπούτο άλμπουμ τους Evergreen από την αμερικάνικη εταιρία Crash Symbols και απόψε, Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, θα παίξουν ζωντανά στο Κ44, στο Γκάζι, πριν από τον Emancipator.
