Με την οσκαρική περίοδο να ολοκληρώνεται πολύ νωρίτερα φέτος, υπάρχει κίνδυνος η μελαγχολία της μετα-οσκαρικής κινηματογραφικής δυστοπίας να διαρκέσει ακόμα περισσότερο. Ευτυχώς, από τον Μάρτιο κιόλας τα πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται ενδιαφέροντα, με μια νέα Pixar και το σίκουελ του Ένα Ήσυχο Μέρος, σε μια χρονιά που επιφυλάσσει πιθανόν πολλαπλά ηλεκτροσόκ χαράς αν οι νέες ταινίες δημιουργών όπως ο Νόλαν, ο Βιλνέβ, ο Γουές Άντερσον κι ο Ντέιβιντ Φίντσερ είναι έστω και κατά το ήμισυ όσο καλές υπόσχονται on paper.
Παρακάτω, επιλέγουμε 20 από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες της πρώτης χρονιάς της νέας δεκαετίας – πόσες από αυτές άραγε θα θυμόμαστε στο τέλος της;
Ανυπομονούμε να το ανακαλύψουμε.
Ο Ντενί Βιλνέβ αναμετράται με το απόλυτο (κι απόλυτα γρουσούζικο) sci-fi έπος, με το εντυπωσιακότερο καστ του γαλαξία.
Άλλο ένα mindfuck δια χειρός Κρίστοφερ Νόλαν, που μερικοί εύχονται να είναι μυστικό sequel του Inception.
Ο Ντέιβιντ Φίντσερ βάζει αποφασιστικά πλώρη για ένα ρημάδι Όσκαρ, με το (ελπίζουμε αντισυμβατικό) biopic του σεναριογράφου του Πολίτη Κέιν.
Το original «είσαι Τζο, Μεγκ, Έιμι ή Μπεθ;» κουίζ γνωρίζει την 7η κινηματογραφική μεταφορά του από την Γκρέτα Γκέργουιγκ.
Ο πιο «τραβάτε με κι ας κλαίω» Τζέιμς Μποντ ever, Ντάνιελ Κρεγκ, ορκίζεται ότι αυτή είναι η τελευταία του φορά.
Μιούζικαλ του Λεός Καράξ, με τραγούδια κι αυτοβιογραφικό σενάριο από τους Sparks, με Άνταμ Ντράιβερ και Μαριόν Κοτιγιάρ = ταφόπλακα material.
Δύο ξωτικά κάνουν μαγικό road trip για να ξαναζωντανέψουν τον μπαμπά τους. Θέλει η Pixar μόνο να μας βασανίζει;
Αν τολμούσε κάποιος να κάνει ριμέικ του υπερ-κλασικού μιούζικαλ και να βγει ζωντανός, αυτός θα ήταν μόνο ο Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Αν η απόρρητη πλοκή σημαίνει ότι επιτέλους πάνε στο διάστημα, Χρυσός Φοίνικας, Νόμπελ Φυσικής και χριστουγεννιάτικο τζακ ποτ του Τζόκερ έχουν κλείσει από τώρα. [ναι, ξεπεράσαμε το όριο λέξεων γιατί μιλάμε για το FAST & FURIOUS 9.]
Με τους Sopranos να παραμένουν η σπουδαιότερη σειρά που προβλήθηκε ποτέ, καμία πίεση αυτό το prequel να είναι αντάξιο. Καμία.
H δεκαετία που δεν λέει να τελειώσει δέχεται επίσκεψη από τη δημοφιλέστατη υπερηρωίδα της Γκαλ Γκαντότ. Κακιά η Κρίστεν Γουίγκ!
Τι γίνεται όταν η γλώσσα του Αρμάντο Ιανούτσι συναντά την αφήγηση του Ντίκενς; Δεν ξέρουμε, αλλά αδικήθηκε αδιανόητα στα BAFTA.
Οι fans του ιδιοφυούς Τσάρλι Κάουφμαν έχουν πολλούς (εντάξει, όχι πολλούς, δύο) λόγους να χαίρονται: νέα ταινία και πρώτο μυθιστόρημα.
Μια «ερωτική επιστολή στους δημοσιογράφους» από τον Γουές Άντερσον, με τους συνήθεις υπόπτους (Μάρεϊ, Σουίντον) και μερικούς νεότερους (Σαλαμέ, Ρόναν).
Το τρομακτικότερο σύγχρονο franchise τρόμου επιστρέφει, το chill μας φεύγει.
Θέλουμε: ένα ψυχολογικό θρίλερ με ολίγον ταξίδι στο χρόνο στο Swinging London από το σκηνοθέτη του Baby Driver, Έντγκαρ Ράιτ.
Η Pixar τερματίζει το high concept και αναρωτιέται «κι αν η ψυχή μας είχε ψυχή…;»
Και με τις 3 μικρές λεξούλες «σκηνοθεσία Κλόε Ζάο» πετάμε τον Σκορσέζε και τα σχόλιά του για Marvel στα σκουπίδια.
Η νέα ταινία της Τζένιφερ Κεντ (The Babadook) είναι ό,τι πιο σκληρό -και απαραίτητο- θα δείτε στο σινεμά φέτος.
Άντε. Να κάνουμε τη χάρη στον κύριο Γκοντάρ, όποιος κι αν είναι, να τον συμπεριλάβουμε στη λίστα. Αφήσαμε έξω Ghostbusters!
