Ο Kristof είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης. Με προσωπική σφραγίδα σε ό,τι κάνει, με μια νοσταλγική διάθεση σε μια απόλυτα σύγχρονη αίσθηση του πρωτότυπου, μοιάζει σα να έχει ξεπηδήσει 50 χρόνια μετά, από μια υπέροχη παρέα νεορομαντικών. Έχει φροντίσει να κάνει αισθητή την πολύχρωμη παρουσία του, τόσο μέσα από τα τραγούδια του, όσο και μέσα από τις συνεντεύξεις που δίνει ανά καιρούς. Ο Νεοσμυρνιώτης μουσικός αν και πολύ νέος σε ηλικία, έχει καταφέρει ήδη να εδραιωθεί στην ελληνική indie σκηνή, καθώς κυκολοφόρησε τον πρώτο του δίσκο σε ηλικία μόλις 18 ετών. 
 
Λίγο πριν κυκλοφορήσει η νέα του προσωπική δουλειά, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης μίλησε στην Popaganda για τον καινούργιο δίσκο, την μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα, αλλά και για τα σχέδιά του για το μέλλον.
 
Τί σε οδήγησε να γίνεις μουσικός ; Τί σε έχει επηρεάσει ; Πώς θα χαρακτήριζες το είδος μουσικής που δημιουργείς; Η αλήθεια είναι ότι δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα γίνω μουσικός. Έκανα βέβαια από μικρός πιάνο κι απλώς κάποια χρόνια μετά-ένα απόγευμα -κάθισα και ξεκίνησα  να αυτοσχεδιάζω. Από τότε  γράφω μουσική και στίχους. Δεν ξέρω τι με έχει επηρεάσει ακριβώς. Σίγουρα πάντα ήθελα να λέω ιστορίες, με οποιοδήποτε μέσο ή τρόπο. Τώρα για το είδος… Είναι κάπως δύσκολο να ορίζουμε τη μουσική μας. Ας πούμε ότι κάνω pop με στοιχεία από contemporary classic, λίγο καμπαρέ, synth-pop και πολύ αυτοσχεδιασμό.

Είσαι και απόφοιτος δραματικής σχολής. Πώς συνδυάζονται στη δική σου περίπτωση, αυτές οι δύο τέχνες; Μπορείς να μας αφηγηθείς μια ιδανική συνθήκη συνύπαρξης τους; Ένα ιδανικό show. Τελείωσα πέρσι τη δραματική του Ωδείου Αθηνών, μια σχολή που όχι μόνο έχει τρομερά μαθήματα και δασκάλους αλλά δίνει και στους σπουδαστές ευκαιρίες να πειραματιστούν με όσα τους αρέσουν ή όσα θα ήθελαν ιδανικά να κάνουν. Τώρα μουσικά, σχεδόν πάντα η προσέγγιση μου είναι πρώτα θεατρική. Όταν ξεκινάω να γράφω ένα κομμάτι, η ατμόσφαιρα είναι το πρώτο πράγμα. Ύστερα αρχίζει να ξετυλίγεται μια ιστορία. Κάτι σαν ένα μικρό μουσικό μονόπρακτο. Ειδικά στα live χρησιμοποιώ πολλά στοιχειά της σκηνής του καμπαρέ. Συνήθως υπάρχει μια ιστορία από την αρχή του μέχρι το τέλος, ένα concept όπου το κοινό σιγά σιγά μπαίνει σε αυτό. Έχει πλάκα. Ένα ιδανικό show είναι όταν συμμετέχει και το κοινό. Υπάρχει η μουσική, η θεατρικότητα και η μεταξύ μας διάδραση.

Πώς μπορούν να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίες για τους μουσικούς και για τους ηθοποιούς; Ίσως με το να υπάρξουν περισσότεροι κατάλληλοι χώροι για live, περισσότερα χρηματοδοτούμενα φεστιβάλ με ποικιλία ύφους και είδους. Επίσης, ας δοθούν επιχορηγήσεις για παραγωγή έργου. Υπάρχει τεράστια όρεξη εκεί έξω για δημιουργία. Για τους ηθοποιούς ας ξεκινήσουμε από το βασικό: να πληρώνονται οι πρόβες.

Αυτός ο δίσκος είναι με ελληνικό στίχο. Γιατί τώρα; Οι προηγούμενοι σου δίσκοι τι θέματα είχαν; Τι αισθήσεις ήθελες να προκαλέσεις στο κοινό; Τώρα με αυτό τον δίσκο τι να περιμένουμε; Οι πρώτοι δίσκοι είναι πιάνο-φωνή και αγγλόφωνοι. Στους δυο τελευταίους ξεκίνησα να δουλεύω με τον αγαπημένο μου παραγωγό Βασίλη Ντοκάκη και άρχισα να πειραματίζομαι με τα synths. Φτιάξαμε το Talkshow, έναν κόνσεπτ δίσκο με αρκετά 80s στοιχεία, ( έχω αδυναμία στην ’80s σκηνή)  τόσο μουσικά όσο και αισθητικά. Ο νέος δίσκος «Ψυχαγωγία», είναι ελληνόφωνος και κάπως συνδυάζει όλα τα παραπάνω (πειραγμένα πιάνα, synths, beat, ορχηστρικά κομμάτια κ.ο.κ).
Γράφτηκε την περίοδο της καραντίνας και είχα την ανάγκη να εκφραστώ στη γλώσσα μου. Να γίνω άμεσος. Να δοκιμαστώ σε κάτι νέο, κυρίως στιχουργικά. Στον νέο δίσκο υπάρχουν περισσότερες προσωπικές ιστορίες, αρκετός μαγικός ρεαλισμός και πολύ μυθολογία.

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μέσα στην μουσική βιομηχανία; Υπάρχουν προτάσεις βελτίωσης, ώστε περισσότεροι μουσικοί να ακούγονται; Μέσα στην καραντίνα άρχισα να φτιάχνω λίστες στο Spotify με local καλλιτέχνες. Είχα πάθει σοκ. Πραγματικά είμαστε πάρα πολλοί. Μια νέα σκηνή περιμένει να ακουστεί εκεί έξω και έχει τρομερό ενδιαφέρον. Το πάντρεμα καλλιτεχνών ίσως θα ήταν μια πρόταση βελτίωσης. Λάιβ δηλαδή ή ακόμα και φεστιβάλ που έχουν δύο, τρεις και παραπάνω καλλιτέχνες, ακόμα και με διαφορετικό μουσικό ύφος να παίξουν μαζί. Οι λίγες πλέον δισκογραφικές σπάνια ποντάρουν σε νέα άτομα. Τέλος, το ραδιόφωνο στην Ελλάδα είναι πολύ πίσω. Γι’ αυτό, θα ήταν καλό να φύγει από τις έτοιμες playlist, να μπουν καινούργια άτομα, να ακούσουμε κι άλλη μουσική.

Σχέδια για το μέλλον; Ετοιμάζουμε νέο βίντεο κλιπ για ένα κομμάτι από δίσκο. Παράλληλα κάνω πρόβες για τη νέα ταινία μεγάλου μήκους της Σοφίας Έξαρχου και περιμένω την live παρουσίαση δίσκου μου μέσα στο Μάρτιο, όπου θα παίξω πρώτη φορά με μπάντα. Να έρθετε.

Ακούστε τον νέο δίσκο του Kristof ΕΔΩ.